Żywe kamienie

W imieniny Władysława w 1996 roku do budynku przy ulicy Podbipięty 4, tuż obok naszego domu, wprowadzał się młody ksiądz Hieronim Szczepaniak. Moja żona Jadwiga zapytała towarzyszącego mu ks. Wojciecha Kochańskiego, proboszcza parafii św. Wawrzyńca w Słupcy, który przed laty za jej dyrektorowania w Szkole Podstawowej w Kotuni prowadził lekcje religii – co ten fakt oznacza. W odpowiedzi usłyszała, że ksiądz Hieronim będzie budował nowy kościół w Słupcy. Powitaliśmy serdecznie naszego nowego sąsiada, a moja żona zwracając się do księdza Hieronima powiedziała, że gdy zabraknie u niego soli, może w każdym momencie dnia i nocy zastukać do nas o pomoc.

Niebawem ksiądz Hieronim rzeczywiście zastukał – nie tylko zresztą do naszych drzwi – nie tyle po sól, co po pomoc w znacznie ważniejszej sprawie. Chodziło o stworzenie zrębów przyszłego miejsca kultu.
Na początku był barak

Ksiądz Hieronim, naówczas wikariusz parafii św. Wawrzyńca z dekretem biskupim zobowiązującym go do organizacji nowej parafii na osiedlu Niepodległości, swą misję roz-począł od wizyty u burmistrza Słupcy Karola Wyszomirskiego, podczas której ustalono loka-lizację przyszłej świątyni. Nowy kościół miał powstać u zbiegu ulic Kopernika i Smugowej.

Ziemia pod kościół częściowo została nabyta od właścicieli prywatnych, częściowo od Spółdzielni Mieszkaniowej przy Spółdzielni Inwalidów „Przyjaźń”, część wymieniono na ziemię parafialną, stanowiącą kiedyś własność parafii św. Wawrzyńca. Cząstkę gruntu pod przyszły kościół ksiądz Hieronim otrzymał w darze od Ireny Czarcińskiej. Jako właściciel gruntów mógł już wystąpić o budowę, ale – jak swego czasu zespołowi redakcyjnemu „Wia-domości” opowiadał – cały czas myślał o ściągnięciu jakiegoś tymczasowego baraku, żeby było gdzie się modlić. Znalazł taki barak w Wieluniu.

Elementy przyszłej kaplicy przywiezione zostały 24 sierpnia 1996 roku. W rozbiórkę zaangażował się Jan Hodak ze swoją firmą, cieśla Stanisław Podlewski oraz Marian Szczepaniak – ojciec przyszłego proboszcza; w porządkowanie przywiezionych do Słupcy elementów osobiście ksiądz Hieronim oraz spora grupa jego parafian, nie wyłączając niżej podpisanego. 30 sierpnia pod kierunkiem cieśli Stanisława Podlewskiego rozpoczęto prace związane z budową kaplicy. Od 29 września 1996 roku w kaplicy odprawiane już były regularne nabożeństwa.

Pierwszy chrzest udzielony został Patrykowi Piotrowi Tymińskiemu.

Jako pierwsi ślub zawarli Krzysztof Jóźwiak i Agnieszka Kołodziejczak.

Na pierwszym pogrzebie wspólnie pożegnaliśmy śp. Henryka Spławskiego.

W grudniu odbyły się pierwsze adwentowe rekolekcje, a następnie w przepięknej scenerii bożonarodzeniowej dwie pasterki poprzedzone koncertem kolęd.

Lista osób zaangażowanych w przygotowanie baraku do funkcji sakralnych była tak długa, że – jak swego czasu obrazowo ujął to ksiądz Hieronim – ich wymienienie zajęłoby więcej czasu niż niedzielna homilia. Nazwiska zostały zapisane w kronice, prowadzonej od zarania istnienia parafii przez Jadwigę Szymańską.

Wspólna praca przy stawianiu świątyni, w której w charakterze zwykłego robotnika uczestniczył również ksiądz Hieronim, zrodziła niepowtarzalną więź emocjonalną zarówno wewnątrz samej wspólnoty, jak i pomiędzy nią i jej duszpasterzem, która zaowocowała sze-regiem kolejnych inicjatyw.

30 kwietnia 2003 roku z kaplicy do będącego jeszcze w budowie kościoła przeniesiono Przenajświętszy Sakrament.

W lipcu 2003 roku ekipa z Koła kaplicę rozebrała i przeniosła w miejsce jej nowego przeznaczenia.

Budowa kościoła i plebanii
26 września 1996 roku ksiądz biskup Roman Andrzejewski poświęcił plac pod budowę świątyni, zaprojektowanej przez inżynierów Mirosława Rybaka i Janusza Freja. Projekt został zaadaptowany przez inżyniera Mieczysława Królaka.

30 marca 1998 roku wyznaczone zostało miejsce pod fundamenty, od września 1999 roku rozpoczęły się prace przy budowie. Wykonawcą był Zakład Ogólnobudowlany Krzysztofa Wlazły z Kalisza.

W listopadzie 2000 roku umocowano na świątyni krzyże, wykonane przez firmę Piotra Rogalińskiego, w grudniu tego samego roku firma Jacka Czerniaka ze Słupcy założyła drzwi i okna. W roku następnym rozpoczęto budowę domu parafialnego według projektu Leszka Bartkowiaka i mgr inż. Piotra Grubii. Dokładny przebieg budowy znaleźć można we wspomnianej już, prowadzonej w sposób niezwykle skrupulatny kronice parafii.

26 września 2006 roku w dziesiątą rocznicę utworzenia parafii pod wezwaniem Bło-gosławionego Michała Kozala Biskupa Męczennika odbyła się uroczystość konsekracji ko-ścioła, której przewodniczył Jego Ekscelencja ksiądz Arcybiskup Gnieźnieński Henryk Józef Muszyński.

Metropolitę powitano po staropolsku chlebem i solą. W trakcie uroczystości z ust komentatora padło nawiązujące do zakończonej co dopiero budowy zdanie, że to właśnie zgromadzeni w świątyni wierni są „żywymi kamieniami Kościoła”. Uroczystość, w której uczestniczył m. in. poseł na Sejm RP, a zarazem członek rady parafialnej Eugeniusz Grzeszczak a także rodzina patrona parafii, transmitowana była przez Radio Maryja.

Podczas „agape” czyli kończącego uroczystość wspólnego spotkania w stołówce Mostostalu członek Rady Parafialnej Stanisław Bołoz okres budowy konsekrowanej co dopiero świątyni podsumował stwierdzeniem: Dziesięć lat temu wstecz przyszedł do nas młody człowiek, ks. Hieronim Szczepaniak i wspólnie z nami zbudował kościół. Dziękujemy mu za to.

Pozdrowieniom, gratulacjom i najlepszym życzeniom przesyłanym z różnych stron wraz z darem modlitwy towarzyszyły dary materialne, składane na ręce Arcybiskupa.

Oprawę muzyczną całej uroczystości zapewnili wikariusz Tomasz Matecki i organista Przemysław Kwiatkowski oraz orkiestra dęta OSP pod batutą kapelmistrza Jana Jasińskiego.

1 stycznia 2011 roku procesja prowadzona przez kapłanów pod przewodnictwem ks. Hieronima Szczepaniaka wprowadziła do świątyni relikwię bł. Jana Pawła II.
Znacznie wcześniej, bo już w 2003 roku, trafiły do świątyni relikwie św. Faustyny, przywiezione dla parafii przez Elżbietę Frąckowiak. Dwa lata później pątnicy pielgrzymu¬jący do Rzymu oraz San Giovanni Rotundo przywieźli relikwie św. Ojca Pio, zaś w sierpniu 2012 roku kolejną relikwię błogosławionego Jana Pawła II wprowadził uroczyście do świąty¬ni arcybiskup Lwowa Mieczysław Mokrzycki.
Park imienia Jana Pawła II

W kwietniu 2005 roku na spotkaniu pielgrzymów, które odbyło się na plebanii, ksiądz Hieronim rzucił pomysł utworzenia wokół kościoła parku imienia Jana Pawła II. Pomysł chwycił i już cztery dni później odbyło się zebranie „grupy inicjatywnej”, w której nie zabra¬kło władz miasta i powiatu. 18 maja 2005 roku, w 85. rocznicę urodzin Jana Pawła II w nowo powstającym parku jego imienia poświęcony został głaz papieski, na którym umocowana została stosowna tablica wraz z popiersiem papieża; posadzone też zostało pierwsze drzewko – platan kloniasty. Niebawem podczas powiatowych obchodów Święta Ludowego posadzo¬no drugie drzewko (tym razem klon), a podczas dożynek parafialnych drzewko trzecie – jarząb szwedzki. Potem ukonstytuował się Komitet Budowy Parku im. Jana Pawła II, któremu przewodniczył Eugeniusz Grzeszczak.

Komitet wystosował pismo do wszystkich życzliwych ludzi o pomoc w realizacji idei budowy żywego pomnika poświęconego naszemu Wielkiemu Rodakowi i największemu autorytetowi naszych czasów Janowi Pawłowi II.

Od 2006 roku roboty ziemne ruszyły pełną parą. W Niedzielę Palmową 2008 roku sadzono w parku drzewa, krzewy i kwiaty. Nasadzenia odbywały się pod czujnym okiem dr hab. Piotra Urbańskiego – kierownika Katedry Terenów Zielonych Akademii Rolniczej w Poznaniu oraz mgr Szymona Kubasika, autora projektu zagospodarowania parku. Swoje drzewko posadził razem z żoną także niżej podpisany.

Dzięki życzliwości Dyrekcji Kopalni Węgla Brunatnego w Koninie do parku przybyło kilkanaście kamiennych głazów z przeznaczeniem na Drogę Krzyżową wokół kościoła. We wrześniu 2008 roku wokół tej drogi ludowcy dosadzili 10 lip. W kwietniu roku następnego Urząd Miasta urządził w parku plac zabaw dla dzieci. W marcu 2013 roku wokół kamiennego różańca członkinie Żywego Różańca posadziły róże.

Świetlica parafialna
Równocześnie ze wznoszeniem świątyni trwały prace związane z budową domu parafialnego. W maju i czerwcu 2006 roku wylana została posadzka, pomalowane ściany, wyposażone wnętrza w niezbędne meble oraz – dzięki życzliwości wielu ludzi o szczodrym sercu i ofiarnej dłoni – w sprzęt komputerowy. Ten ostatni z myślą o przyszłej świetlicy środowiskowej.

Świetlica została uroczyście otwarta 23 lutego 2009 roku. W przeznaczonych na ten cel pomieszczeniach znalazło się miejsce na bibliotekę, salę komputerową, salę do zajęć z młodzieżą i dziećmi (zajęcia językowe, plastyczne, ruchowe – tenis stołowy), a także na siłownię oraz kuchnię i pomieszczenia gospodarcze. W świetlicy można będzie urządzać imprezy rodzinne, spotkania, zebrania. Poświęcenia świetlicy dokonał ks. biskup Wojciech Polak w czerwcu 2009 roku.
*******
Czas na podsumowanie. Zacznijmy od kapłańskiej posługi.

Ks. Hieronim Szczepaniak – od 27 czerwca 1996 roku do 26 września 1997 roku wikariusz parafii św. Wawrzyńca w Słupcy, od 26 września 1997 roku proboszcz parafii Błogosławionego Michała Kozala Biskupa Męczennika w Słupcy. Arcybiskup Gnieźnieński Henryk Józef Muszyński, Prymas Polski mianował z dniem 1 stycznia 2010 roku proboszcza ks. kan. Hieronima Szczepaniaka Dziekanem Dekanatu Słupeckiego.

W latach 1996 – 2013 posługę w parafii pełniło 17 wikariuszy.

Praktykę w kościele odbywało 8 kleryków z Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie.

Pracowało stale i doraźnie 8 organistów.

Święcenia kapłańskie przyjęło trzech parafian – dwóch we włocławskiej katedrze, jeden w Lądzie. Śluby zakonne według reguły Mniszek Bosych Zakonu Najświętszej Marii Panny z Góry Karmel złożyła jedna parafianka.
W ciągu tych 18 lat udzielono parafianom licznie sakramenty święte.
Sakrament chrztu św. otrzymało 1264 dzieci
Do pierwszej komunii św. przystąpiło 1372 dzieci
Sakrament bierzmowania przyjęły 1632 osoby
Sakramentu małżeństwa przyjęło 506 par

*******
Ksiądz Hieronim – jak podczas konsekracji kościoła powiedział arcybiskup Henryk Muszyński – w tak krótkim czasie zrobił tak wiele, zbudował kościół duchowy i materialny, doprowadził dzieło do przepięknego uwieńczenia, którego dziś jesteśmy świadkami.

Budowę tego materialnego przedstawiono powyżej. Na budowę tego duchowego składała się zarówno wspólna praca przy wznoszeniu świątyni, jak i doroczne uroczystości religijne, wykraczające poza kanon zwykłych nabożeństw. Takie jak droga krzyżowa przez trzy parafie (pierwsza odbyła się w 1997 roku), procesje fatimskie (każdego trzynastego dnia miesiąca wierni ze świecami wędrowali dróżkami i ulicami Słupcy aż do Piotrowic), czy owiane już legendą majówki organizowane w każdą niedzielę maja, podczas których parafianie spotykali się przy kaplicy, a do tańca przygrywał zespół kierowany przez organistę Jakuba Stadnika.

Począwszy od 5 października 2002 roku w pierwszą sobotę każdego miesiąca w kościele odprawiana jest msza w języku łacińskim, 23 lutego 2008 roku odbyło się pierwsze w parafii nabożeństwo ekumeniczne.

Ksiądz proboszcz co roku uczestniczy w pielgrzymkach na Jasną Górę wychodzących z Włocławka, jest też organizatorem licznych pielgrzymek dla parafian. Ich trasy wiodą do znanych miejsc w Polsce, Europie i na świecie.
Budowę jednego i drugiego kościoła, tego materialnego i tego duchownego, dokumentuje dziewiętnaście tomów kroniki parafialnej (około 2400 stron tekstu), tudzież liczne zdjęcia.

Władysław SZYMAŃSKI, kronikarz parafii
Artykuł napisano 26 września 1914 roku