Ponad 100 artystów na malarskich plenerach namalowało pod koniec XX wieku i na początku II tysiąclecia, w iskrzących się barwami tęczy obrazach, piękno Ziemi Słupeckiej.
Gdybym chciał wymienić tytuły obrazów namalowanych przez artystów profesjonalnych i amatorów uczestników organizowanych przez Słupeckie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne – opowieść ciągnęła by się bardzo długo, bowiem około 400 obrazów powstało przez te lata spotkań (1987-2015) na plenerach malarskich organizowanych przez Słupeckie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne w Słupcy, Lądzie, Ciążeniu, Kosewie, Powidzu, Zagórowie, na których artyści malarze utrwalali na płótnie, w iskrzących się barwami tęczy obrazach, piękno Ziemi Słupeckiej.
O jednym z plenerów napiszę:
Słupeckie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne w okresie od 06-20 czerwca 2008 roku zorganizowało plener malarski, w którym wzięło udział 15 malarzy artystów. Kierownikiem pleneru pt. „Niepowtarzalne piękno kościółków drewnianych i przydrożnych kapliczek Ziemi Słupeckiej” była, jak zawsze, Zofia Wawrzyniak – artystka, malarka z Lądu, członek STS-K. Powstało 28 olejnych obrazów przedstawiających drewniane kościółki znajdujące się na Ziemi Słupeckiej, wiele przydrożnych kapliczek, krzyży i świątków, miejsc szczególnych związanych z historią Małej Ojczyzny.
Można by o tych namalowanych kościółkach, świątkach, przydrożnych krzyżach powiedzieć „Wtopiły się w krajobraz i stoją jak relikwie, jak dar niebios”.
Krajobraz ilustruje historię naszej małej ojczyzny. Przychodzimy na świat i umieramy wśród szczególnych symboli jakimi są kościoły, cmentarze, kapliczki przydrożne, świątki wyrosłe na rozstajach dróg. Owe piękne obiekty związane z historią naszych ojców to pomniki i świadectwo naszej wiary i obyczaju. Wtopiły się w krajobraz i wydaje się, że są od zawsze. Bije od nich spokój, coś niezmiennego. Stoją jak relikwie, jak dar niebios.
Przed wioskami, miasteczkami, na rozstajach dróg, w szczerym polu, na wzgórzach i niejednokrotnie w zakamarkach wielkich kniei, w zakątkach wielkich metropolii, stanowią autentyczne pomniki tworzone przez wielkich mistrzów, ale także przez twórców ludowych, niejednokrotnie ludzi prostych, którzy z głębi serca ustawili je, jako wota milczące, skłaniające do zadumy i refleksji.
Kto i dlaczego je stawiał? Kto je pielęgnował? Dla kogo umieszczał świętych? Komu ofiarował swoje dzieło?
Ustawiano kapliczki i krzyże w pewnych intencjach związanych z miejscami: tragicznych śmierci, jako „wota wdzięczności” za szczęśliwe powroty, doznane łaski, prośby o opiekę nad wioskami i miasteczkami, jako miejsca kultu maryjnego, jako upamiętnienia szczególnych wydarzeń historycznych, na miejscach pomorów, niejednokrotnie ludzkiej tragedii, na miejscach nieistniejących cmentarzy. Może tragedia odejścia Brata lub Siostry, kogoś bliskiego powodowało, że powstawały i trwają po dzień dzisiejszy
Polska była i jest krajem ludzi wierzących, którzy w ten sposób chcieli i chcą czcić Boga i poprzez te symbole chcieliby, by Bóg jak najbliżej był w ich codziennym życiu.
Na terenach gmin powiatu słupeckiego, przy drogach, przed wioskami w miastach, przed kościołami ustawiali mieszkańcy swoje dzieła – krzyże i figury świętych mężów i niewiast, nierzadko barwnie polichromowane, przed kościołami stojące figury Matki Boskiej, św. Jana Nepomucena, Chrystusa Frasobliwego-zadumanego, odpoczywającego, płaskorzeźby – Matki Boskiej Bolesnej i św. Wawrzyńca, świętych cysterskich Augustyna i Grzegorza.
W nieco monotonnym, płaskim krajobrazie, stanowią one barwne dominanty, ożywiane przez ludzi bukietami kwiatów i palącymi się zniczami. Błyszczą jak brylanty.
I te piękne „brylanty” Ziemi Słupeckiej uwiecznili artyści malarze na swych olejnych obrazach.
Władysław Szymański, członek honorowy STS-K
Uczestnicy pleneru:
Kazimiera Bajer – Poznań.
Absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu i Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu.
Stanisław Czarnecki – Słupca.
Absolwent Zespołu Szkół Ekonomicznych w Słupcy. Zajmuje się hobbystycznie malarstwem, rysunkiem i modelarstwem.
Klara Grabowska – Grzegorzew.
Zawodowo zajmowała się ogrodnictwem i kwiaciarstwem.
Marianna Grabowska – Koło.
Ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych we Wrocławiu i Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu. Zajmuje się malarstwem olejnym i pastelą
Wanda Laskowska – Łuczywno.
Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych UMK w Toruniu. Zasłużony Działacz Kultury
Marianna Leśniewska – Kawnice.
Emerytowana nauczycielka wychowania plastycznego.
Teodozja Matysiak – Konin.
Zasłużony Działacz Kultury (1988). Organizator Sekcji Nauczycieli Plastyków przy Zarządzie Okręgu ZNP
Irena Muszyńska – Słupca.
Uczestniczy w plenerze malarskim z ramienia Uniwersytetu trzeciego Wieku w Słupcy.
Hanna Rozmuska – Poznań.
Studia ukończyła na Wydziale Architektury Wnętrz Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Zajmowała się różnymi dyscyplinami sztuki – projektowaniem wnętrz, malarstwem, grafiką.
Zenobia Strugalska – Słupca.
Absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu, Plastyk Miejskiego Domu Kultury w Słupcy. Organizatorka i uczestniczka licznych plenerów dla młodzieży słupeckiej Maluje najchętniej w technice olejnej pejzaże z natury i kopie obrazów znanych mistrzów. Od zarania idei organizowania plenerów uczestniczka i współorganizatorka
Anna Smolenko – Gniezno.
Absolwentka Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu i studiów podyplomowych na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu kierunek Edukacja Artystyczna. Od 1999 roku założycielka i przewodnicząca koła plastyczno – literackiego w Gnieźnie i Grupy Starówka
Jadwiga Rosińska – Poznań.
Ukończyła Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu i studia z matematyki. Pracowała jako pedagog wykorzystując swoje umiejętności plastyczne w pracy z dziećmi i młodzieżą w Instytucie Pediatrii Akademii Medycznej w Poznaniu.
Zofia Wawrzyniak – Ląd.
Absolwentka liceum Sztuk Plastycznych i Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Organizatorka i uczestniczka wielu plenerów krajowych i zagranicznych. Najchętniej maluje techniką olejna i pastelami.
Komisarzem pleneru i kierownik artystyczny wszystkich plenerów STS-K.
Ewa Wińczewska – Konin.
Absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Uprawia malarstwo olejne o różnej tematyce.
Włodzimierz Wojtas – Słupca.
Zdolności artystyczne zauważył już w szkole podstawowej, gdzie uczęszczał na kółka plastyczne. W wieku młodzieńczym wykonywał plakaty w tuszu o tematyce muzycznej. W wojsku zaczął malować farbami olejnymi. Głównie kopiuje dzieła mistrzów, maluje także krajobrazy, obiekty, martwe natury szczególnie kwiaty. Tworzy także rysunki w ołówku i w węglu.