Cmentarz Słupecki. Z artykułu – Ojczyzna to ziemia i groby1
„Jeszcze przed II wojną światową Słupca miała kilka cmentarzy: katolicki św. Krzyża przy ul. Cmentarnej, katolicki przy kościele św. Leonarda, cmentarz jeniecki przy ul. Kornackiej (za Smugiem), cmentarz prawosławny przy ul. Szeluty i żydowski przy  Ali Tysiąclecia (na zapleczu byłego MOSiRu).

Dzisiaj nie ma już cmentarza przy kościele św. Leonarda.

Cmentarz jeniecki z I wojny światowej od 1972 roku w wyniku zmian terytorialnych gmin i miasta Słupcy przeszedł w administrację gminy Strzałkowo.

Natomiast cmentarz katolicki św. Krzyża jako jedyny z wyżej wymienionych jest czynny. Powstał około 1831 roku. Taką datę znaleźliśmy [członkowie STS-K] w czasie remontu kapliczki na chorągiewce blaszanej przybitej do drewnianej belki.”

Cmentarz w Obozie Jenieckim obok Łężca
W latach pierwszej wojny światowej istniał cmentarz w obozie jenieckim utworzonym na ziemiach słupeckich między Słupcą a Strzałkowem. Pochowano tu około 8 tysięcy jeńców różnych narodowości.

Małe cmentarze średniowiecznej Słupcy
Przy kościołach2 słupeckich świętego Leonarda (za średniowieczną Bramą Południową tzw. pyzderską to jest dzisiaj przy ul Sienkiewicza), kaplicy św. Ducha (za bramą poznańsko-toruńską to jest gdzieś w okolicy obecnej Szkoły Podstawowej nr 1 i Liceum Ogólnokształcącego) były cmentarze. Także przy kościele św. Wawrzyńca, który znajdował się w obrębie średniowiecznej Słupcy. Prawdopodobnie chowano też zmarłych za murami miasta w kierunku wschodnim od kościoła św. Wawrzyńca.

Cmentarz żydowski i prawosławny w Słupcy
Dziś nie ma już cmentarza żydowskiego i prawosławnego. Tylko symboliczne głazy3 z macewami i krzyżem prawosławnym przypominają, że kiedyś tu chowano obywateli słupeckich; Żydów – („cmentarz żydowski mieścił się na błoniach słupeckich, które obecnie stanowią teren zalesiony”) z artykułu Tadeusz Wiśniewskiego „Mniejszość żydowska w Słupcy w okresie międzywojennym” Wiadomości Słupeckie nr 3 z 1996 s.10) i Prawosławnych – (cmentarz na skraju obecnej ulicy Szeluty). A na mogiłach pochowanych na cmentarzu żydowskim i prawosławnym rosną drzewa słupeckiego lasu.

Opracował: Władysław Szymański

[1] Z artykułu Władysław Szymański (wiceprezes), Maciej Nowacki (prezes). Ojczyzna to ziemia i groby. Gazeta Słupecka nr 43(949) z 28.10.2008 s.4.
[2] Od X wieku zaczyna się tendencja do lokalizowania cmentarzy w obrębie miast i w bliskości kościołów.
[3] W 1994 roku w miejscu, gdzie niegdyś był prawosławny cmentarz Słupeckie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne postawiło symboliczny pomnik głazowy a w 1996 roku upamiętniło tablicą pamiątkową i głazami z macewą miejsce, w którym znajdował się cmentarz żydowski.