Biogramy harcerskie

Andrzejewski Andrzej – Przewodnik

Drużynowy w Myszakówku i Michalinowie Oleśnickim, drużynowy na obozach hufca ZHP Słupca. Zmarł 17 października 2016 przeżył 71 lat. Pracował w nadzorze pedagogicznym jako zastępca dyrektora Szkoły Podstawowej w Zagórowie (1970-1982), zastępca Gminnego Dyrektora Szkół (1983-1985), Gminny Inspektor Oświaty i Wychowania (1986-1990) oraz Dyrektor Szkoły Podstawowej w Zagórowie (1996-2001). Przewodniczący Koła Emerytów i Rencistów ZNP w Zagórowie w latach 2004-2008.

Andrzejewski Mariusz – Harcmistrz

1-Andrzejewski Mariusz pwd. Hufiec Zagórów otwarcie próby na stopień phm., R. L. 2/90 Komendanta Chorągwi Konińskiej.
2-Andrzejewski Mariusz pwd. Hufiec Zagórów, przyznanie stopnia phm., R. L. 4/90 Komendanta Chorągwi Konińskiej.
3-Andrzejewski Mariusz phm. wybrany 17.10.95 delegatem na Zjazd Chorągwi Wielkopolskiej na Zjeździe Hufca Zagórów, R. L. 10/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
4-Andrzejewski Mariusz phm. wybrany 17.10.95 członkiem komendy Hufca Zagórów na Zjeździe Hufca Zagórów, R. L. 10/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
5-Andrzejewski Mariusz phm. otwarcie próby na stopień hm., R. L. 4/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
6-Andrzejewski Mariusz phm. Hufiec Zagórów, zamknięcie próby na hm., R. L. 6/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
7-Andrzejewski Mariusz phm. Hufiec Zagórów, przyznanie Brązowej Odznaki Kadry Kształcącej, R. L. 2/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
8-Andrzejewski Mariusz hm. wybrany zastępcą Komendanta Hufca 23.10.97 na Zjeździe Hufca Zagórów, R. L. 17/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
9-Andrzejewski Mariusz hm. Hufiec Zagórów, wybrany 4.11.97 na zbiórce II Rejonu Wyborczego (Hufce: Babiak, Słupca, Zagórów) na delegata na XXXI Zjazd ZHP, R. L. 19/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
10-Andrzejewski Mariusz hm. Hufiec Zagórów, Drużynowy I DSH zastępca komendanta hufca, przewodniczący kręgu instruktorskiego delegat na XXXII Zjazd ZHP, R. L. 11/2001 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
11-Andrzejewski Mariusz hm. Hufiec Zagórów, wybrany na delegata na Zjeździe Hufca 5.11.99 na Zjazd Chorągwi, R. L. 16/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
12-Andrzejewski Mariusz hm. wybrany na Zjeździe 24.10.2003 członkiem komendy Hufca Zagórów, R. L. 12/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
13-Andrzejewski Mariusz hm. Hufiec Zagórów, wybrany na delegata na Zjazd Chorągwi, R. L. 12/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Źródło: wypisy z rozkazów Komendantów Chorągwi Konińskiej i Wielkopolskie za lata 1975-2008 .

Wyszukał hm. Władysław Szymański, komendant HKS w Słupcy, Słupca, dnia 5 września 2013 roku.

Andrzejewski Ryszard – Harcerz orli

Ryszard Bogdan Andrzejewski urodził się 13 listopada 1920 roku a został przez Niemców rozstrzelany w Strzałkowie 13 września 1939 roku.
Ignacy Nowicki phm. były Hufcowy I Hufca Harcerzy w Poznaniu imieniem Bolesława Chrobrego Chorągiew Wielkopolska potwierdza pismem (odpis w moim archiwum) z dnia 22 listopada 1946 roku, że Ryszard Andrzejewski posiadał stopień Harcerz Orlego i pełnił funkcję przybocznego w 37 Drużynie im. Franciszka Wawrzyniaka mieszczącej się przy Gimnazjum Kupieckim w Poznaniu. Był dobrym i obowiązkowym harcerzem.
Józefa Głogowska żona hm. Edmunda Głogowskiego – kronikarza Harcerskiego Kręgu Seniorów ZHP w Słupcy na prośbę Komendanta Kręgu hm. Władysława Szymańskiego tak wspomina w krótkiej notatce losy harcerza poznańskiego Ryszarda Andrzejewskiego.

…Pierwszą ofiarą hitlerowskiego terroru Strzałkowie. Młody harcerz Ryszard Andrzejewski z Poznania, przechodził przez Strzałkowo i został zatrzymany przez Niemców. Miał na sobie pod płaszczem mundurek i nożyk harcerski. To dla oprawców hitlerowskich wystarczyło aby skazać Rysia na śmierć. Zginął 13.09.1939r. rozstrzelany za parkiem ewangelickiego cmentarza i tam został pochowany.
27.12.?r. nastąpiła ekshumacja jego zwłok i przewiezienie do Poznania na cmentarzu przy ul. Bluszczowe (pochowany rząd 200 grób 19? prawdopodobnie dwa następne; z informacji ustnej hm. Pawła Napieralskiego)). (Data eshomacji zapisana jest w Głosie Wielkopolskim z 16.09.1976  /27grudnia/ – Okręgowa Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich prowadzi śledztwo w sprawie rozstrzelania …)
Przed wojną Ryszard Andrzejewski mieszkał w Poznaniu przy ul. Przemysłowej 41. Inicjatorem ekshumacji zwłok i pochowania na cmentarzu Bożego Ciała w Poznaniu na Dębcu był brat Zbigniew Andrzejewski zamieszkały w Poznaniu na ulicy Przemysłowej 53/3. Skierował 8 lipca 1946 roku do ówczesnego starostwa we Wrześni prośbę o ekshumację (odpis w moim archiwum).
Dla uczczenia miejsc straceń i pamięci pomordowanych Polaków – GRN w Strzałkowie uchwałą z dnia 26.10.1967r. nadała jednej z nowych ulic (przy obiektach Ochotniczej Straży Pożarnej) im. Ryszarda Andrzejewskiego. Czyt. Januarego Szumiłowskiego – Dzieje Strzałkowa.
Rok poprzedzającym ekshumację Ryszarda 1945 był rokiem wielkiej manifestacji. W dniu Wszystkich Świętych przy grobie harcerza Rysia wartę pełnili druhowie ze Szkoły Podstawowej ze Strzałkowa. Postawiono krzyż brzozowy. Paliły się duże pochodnie. Odśpiewano Rotę i pieśni religijne, modlono się w intencji harcerzy zamordowanych w czasie II wojny światowej. Ze Strzałkowa zgromadziły się tłumy ludzi, młodzieży i dzieci. Uroczystość prowadził kierownik Szkoły Stefan Piekarski…
Postać Druha Ryszarda Andrzejewskiego przybliżył CZYTELNIKOM Gazety Słupeckiej w LOKALNYM LEKSYKONIE DZIAŁACZY HARCERSTWA oraz „SŁUPECKA I LUDZIE” ALBUM. GALERIA 25-LECIA, redaktor Tadeusz Kubacki.
ANDRZEJEWSKI Ryszard (1920-39) członek I Hufca Harcerzy im. Bolesława Chrobrego; Harcerz Orli, przyboczny 37. Drużyny Harcerskiej im. Franciszka Wawrzyniaka przy Gimnazjum Kupieckim w Poznaniu; we wrześniu 1939 roku udał się – jako ochotnik – w kierunku Warszawy…
Był ubrany w mundur harcerski i posiadał finkę. Napotkany – już w drodze powrotnej – został rozstrzelany przez wojsko niemieckie 13 września, na cmentarzu ewangelickim w Strzałkowie, za to ŻE BYŁ HARCERZEM; w 1946 zwłoki ekshumowano, pochowany został na jednym z cmentarzy w rodzinnym Poznaniu; w 1967 roku, uchwałą Gromadzkiej Rady Narodowej, jednej ze strzałkowskich ulic nadano Jego imieniem.
(artykuły – Tadeusza Kubackiego w Gazecie Słupeckiej nr 48(1214) z 26.11.2013 s. 20).

Opracował: harcmistrz Władysław Szymański, komendant Kręgu Seniorów ZHP ze Słupcy

Słupca, dnia 1 listopada 2014 roku.

Arendarek Leon

Aktywny członek III Drużyny Harcerskiej w Słupcy: przyboczny, zastępowy. Żołnierz 2 kompanii harcerskiej w 205. ochotniczym pułku piechoty.

Urodził się 13 marca 1903 roku w Kleczewie. Szkołę Elementarną ukończył w Słupcy. Ślusarz… inkasent.

Członek oddziału pomocniczego w strza­łkowskim obozie jeńców i internowanych.

W POW – „Wiąz”, łącznik: Komenda Lokalna – Komenda Obwodu. Na froncie wschodnim – uczestnik walk pod Łomżą, w Ostrołęce, w Makowie, pod Pułtuskiem, Nasielskiem…

Najważniejszą powinnością peowiaków jest utrwalanie w sercach Polaków twór­czych haseł i wskazań wielkiego ukochanego Wodza Naczelnego Marszałka Józefa Piłsudskiego, Budowniczego Zmartwychwstałej Ojczyzny – napisał w podręcznych notatkach.

W latach międzywojennych był sekretarzem Stowarzyszenia Rzemieślników Polskich w Słupcy, współorganizatorem Związku Peowiaków; żołnierzem poznańskiego 3 pułku lotniczego.

Podczas okupacji hitlerowskiej: w okolicach Tarnopola dostał się do niewoli, i… Staro­bielsk – obóz przejściowy Małoszewice – Stalag XIIIA – Arbeit Komando 124 – Stalag XIII c Hammelburg Arbeit Komando 321… Jeniec nr 23 343.

Uhonorowany Medalem 10-lecia 1918-28, zmarł 1 marca 1982 roku, spoczywa w Słup­cy.

Gazeta Słupecka (kub).

Baczyńska Danuta – Podharcmistrzyni

Podharcmistrzyni Baczyńska Danuta z Hufca Słupca została wybrana na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej na członeka Rady Hufca Słupca; R.L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, otwarcie próby na harcmistrza; R.L. 2/86 Komendanta Chorągwi Konińskiej, otrzymała Krzyż za Zasługi dla ZHP; R.L. 3/86 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wyróżniona Odznaką „Za Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP”; R.L.7/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Pracowała w Komendzie Chorągwi w Koninie a następnie w Komendzie Hufca Słupca – gdy Komendantem Hufca był harcmistrz Stanisław Przydryga.

Hm. (-) Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 listopada 1985 roku.

Bartoszczak Mariola – Harcmistrzyni

Drużynowa 17 Drużyny Harcerskiej w Strzałkowie. Wybrana na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej; R.L. 7/88 na członka Komisji Instruktorskiej Hufca Słupca. Pwd. Bartoszczak Marioli zostaje otwarta próba na podharcmistrza; R. L. 7/90 Komendanta Chorągwi Konin. Przyznanie stopnia podharcmistrza; R. L. 1/92 Komendanta Chorągwi Konin. Otwarcie próby na harcmistrza; R. L.10/93 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Powołana do pełnienia funkcji Komendantki Hufca Słupca 02.09.1994r.; R. L. 9/94 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrana na funkcję Komendantki Hufca Słupca na Zjeździe Nadzwyczajnym Hufca 9.12.1994r.; R. L. 12/94 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Otrzymuje Brązową Odznakę Kadry Kształcącej; R. L. 1/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Otrzymuje stopień harcmistrza; R. L. 5/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Zostaje wybrana Komendantką Hufca Słupca 7.10.1995r. na Zjeździe Hufca Słupca; R. L. 9/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wyróżniona Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”; R. L. 2/96 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrana na Komendantkę Hufca Słupca 4.10.1997r. na Zjeździe Hufca Słupca; R. L. 14/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wyróżniona Odznaką Honorową „Harcerska Służba Wielkopolsce” nr 52 R. L. 9/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrana na Zjeździe Hufca 22.10.1999r. na Zastępcę Komendantka Hufca; R. L. 17/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Pełniła także funkcję szef biura Komendy Hufca w Słupcy.

Wyszukał hm. (-)  Władysław Szymański

Słupca, dnia 15 stycznia 2000 roku.

Bączykowski Andrzej – Podharcmistrz

Pwd Bączkowski Andrzej instruktor Hufca ZHP Słupca został wybrany 11.05.2007 na Nadzwyczajnym Zjeździe na skarbnika Hufca Słupca R. L. 7/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Pwd. Bączkowski Andrzej wybrany 23.11.2007 na Zjeździe Hufca Słupca skarbnikiem R. L. 1/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Pwd. Bączkowskiemu Andrzejowi próba na podharcmistrza została otwarta R. L. 8/2008 przez Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

W roku 2009 Hufcu ZHP Słupca w szczepie Gród pwd. Andrzeja Bączkowskiego prowadzi drużynę wielopoziomową – 43 Turystyczną Drużynę Harcerską im. „Cichociemnych”.

Pwd. Bączkowskiemu Andrzejowi z Hufca próby na phm. została zamknięta R. L. 02./12 przez Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Źródło: wypisy z rozkazów Komendantów Chorągwi Konińskiej i Wielkopolskie i strony internetowej.

Słupca, dnia 25 marca 2012 roku.

Bentkowska Lidia – Przewodnik

Drużynowa ZHP w Zagórowie. Stopień przewodnika otrzymuje. R. L. 9/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskie.

Komendant Chorągwi Wielkopolskiej zalicza pwd. Lidii Bentkowskiej służbę instruktorską za 1958/59 R. L. 13/59.

Zarejestrowany instruktor R. L. 2/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Zalicza Jej Komendant Chorągwi Wielkopolskiej służbę instruktorską za 1960/61 R. L. 12/61.

Nauczycielka języka rosyjskiego w Szkole Podstawowej w Zagórowie.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Bernat Andrzej – Harcmistrz

Hufiec ZHP Zagórów

-Przyznanie stopnia podharcmistrza R. L. 7/86 Komendanta Chorągwi Konińskiej,

-na Konferencji Sprawozdawczo–Wyborczej wybrany do Rady Hufca Zagórów R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej,

-otwarcie próby na harcmistrza R. L. 9/87 Komendanta Chorągwi Konińskiej,

-wybrany na Przewodniczącego Rady Hufca Zagórów R. L. 5/89 Komendanta Chorągwi Konińskiej,

-przyznanie stopnia harcmistrza R L. 6/89 Komendanta Chorągwi Konińskiej,

-wybrany na Zjeździe Hufca Komendantem Hufca R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej,

-delegat na Zjazd Konińskiej Chorągwi R. L. 4/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej,

-decyzją Przewodniczącego ZHP wyróżniony Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” R. L. 12/92 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-wybrany przez Zjazd Hufca Zagórów 27.11.92 na funkcję Komendanta Hufca R. L. 15/92 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-wybrany 19.10.93 na Zjeździe Hufca Zagórów na Komendanta Hufca R. L. 12/93 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-wybrany Komendantem Hufca 17.10.95 na Zjeździe Hufca Zagórów R. L. 10/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-wyróżniony Odznaką Honorową nr 45 „Harcerska Służba Wielkopolsce” R. L. 7-8/1999 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-wybrany na Zjeździe Hufca Zagórów 5.11.99 na Komendanta Hufca R. L. 15/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-wybrany na Zjeździe Hufca Zagórów 5.11.99 na Zjazd Chorągwi R. L. 16/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-zaliczenie służby instruktorskiej za 1999/2000 R. L. 9/2000 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-zaliczenie służby instruktorskiej za 2000/2001 R L. 10/2001 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-zaliczenie służby instruktorskiej za 2002/2003 R. L. 9/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-wybrany na Zjeździe Hufca Zagórów 24.10.2003 Komendantem Hufca R. L. 12/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-zaliczenie służby instruktorskiej za 2003/2004 R. L. 8/2004 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-ukończył „Szkołę Wodzów 2005” R. L. 9/2005 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

-wybrany 23.11.2007 na Zjeździe Hufca Słupca członkiem komendy hufca R. L. 1/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Wyszukał hm. (-) Władysław Szymański

Słupca, dnia 5 grudnia 2007 roku.

Boruszak Maria – Harcmistrzyni

Wstąpiła do ZHP w 1962 roku.

Drużynowa zuchowa VI Gromady Zuchowej w Kotuni w latach 1975 -1987.

Odznaczona w 1980 roku Brązową Odznaką „Za Zasługi dla Konińskiej Chorągwi ZHP” R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Członek Rady Hufca Słupca – wybrana na II Konferencji Sprawozdawczo – Wyborczej R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskie.

W 1985 roku Komendant Chorągwi Konińskiej otwiera phm. Marii Boruszak próbę na harcmistrza – R. L. 4/85.

Wyróżniona Brązowym Krzyżem Zasług R. L. 5/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Stopień harcmistrzyni otrzymuje R. L. 7/86 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrana na Zjeździe  Hufca Słupca (R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej) i przez Zjazd Hufca 21.11.92 na Przewodniczącego Sądu Harcerskiego (R. L. 15/92 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej).

Nauczycielka Szkoły Podstawowej im. Ireny Kosmowskiej w Kotuni.

Ze źródeł wypisał: hm. (-) Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Boruszak Wojciech harcmistrz

Urodził się w 1947 w Mosinie.

Harcmistrz Wojciech Boruszak 10 kwietnia 1967 roku złożył zobowiązanie instruktorskie w Poznaniu na ręce hm. Zdzisława Wieczorka, komendanta Hufca Poznań Powiat.

Stopień przewodnika otrzymał w roku 1967, podharcmistrza w roku 1970 a harcmistrza w roku 1977. W 1966 roku uczestniczył w kursie drużynowych w Puszczykówku.

W 1968 otrzymuje „patent drużynowego”.

Brał udział  akcji „Omega 68” zorganizowanej  przez Chorągiew Wielkopolską w Jeziornie koło Sierakowa a także w licznych obozach podczas letnich akcji jako uczestnik, oboźny, komendant. W 1967 pełni funkcję oboźnego na obozie w Szklarskiej Porębie. W 1969 roku na obozie harcerskim w Szklarskiej Porębie jest komendantem podobozu. Uczestnik „Akcji Trzcianka” w 1970 roku, gdzie w podobozie Szczepu z Mosiny pełnił funkcję kwatermistrza.

Wybrany w roku 1973 na członka Komendy Hufca Słupca.

Komendant szkoleniowego obozu sportowego w 1979 w Kole. Komendant Zgrupowania Obozów Hufca Słupca w Borsukach koło Ostródy w roku 1978. Prowadzi w 1982 roku jako Komendant obóz harcerski IV Szczepu Środowiskowego ze Słupcy w  Świętnym w gminie Wilczyn.

Przewodniczący Kręgu Instruktorskiego przy Komendzie Hufca w Słupcy. Krąg przekazuje  pwd. Lucynie Sobudce.

Uczestnik Zlotu 100-lecia w Krakowie w 2010 roku i Zlotu 100-lecia  Harcerstwa Wielkopolskiego w Ostrowie Wielkopolskim w roku 2012.

Odznaczony w 1968 roku Odznaką „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej. W 1975 roku wyróżniony Odznaką „Za Zasługi dla Województwa Konińskiego. W 2012 został wyróżniony w 2013  „Srebrną Lilijkę – Protektorat Prezydenta RP nad Harcerstwem .

Opracował: hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 5 września 2013 roku.

Borys Adam – Podpułkownik
harcerz 3. Gnieźnieńskiej Drużyny Harcerzy
im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego.

Adam Borys urodził się 10 grudnia 1909r. na Ziemi Gnieźnieńskiej w Niechowie. Pierwszy dowódcy batalionu „Parasol”, cichociemny, pseudonim „Pług”. Skierowany przez Komendę Główną Armii Krajowej do szkolenia młodych żołnierzy wywodzących się z harcerstwa – grup szturmowych.„Szarych Szeregów”, odznaczony pośmiertnie przez Naczelnika ZHP 24.10.1989 R. L. 12/89 Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP z roletą i mieczami”. Odznaczony Orderem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.
…W 1939r. w artylerii Wojska Polskiego wziął udział w kampanii wrześniowej. Został przydzielony do Ośrodka Zapasowego Artylerii w Kielcach. Sprawował tam funkcję dowódcy baterii w 55. pułku artylerii lekkiej. Internowany na Węgrzech, przebywał w obozie dla oficerów w Gyor nad Dunajem – zbiegł i przedostał się do Francji, do polskiego obozu wojskowego Coetquidan. Tam znalazł się w szeregach 3. Dywizji Piechoty. Brał udział w kampanii francuskiej 1940 roku, a po jej klęsce ewakuował się do Wielkiej Brytanii, gdzie został przydzielony do 1 Brygady Strzelców.
…W nocy z 1 na 2 października 1942 r., został jako cichociemny przerzucony do bazy pod Garwolinem. Trafił do Kedywu AK jako zastępca dowódcy majora Jana Kiwerskiego.
…W połowie 1943 r. kierownictwo Kedywu poleciło Borysowi utworzenie specjalnego oddziału do walki z gestapo. Kompania, dowodzona przez „Pługa”, o nazwie Agat, przekształcona następnie w Pegaz, a ostatecznie w batalion przeznaczona do organizowania zamachów na oficerów SS i gestapo powstała na przełomie lipca i sierpnia 1943 r. dokonała wielu akcji likwidacyjnych niemieckich dygnitarzy.
…Po wojnie wrócił na swoją ukochaną Ziemię Witkowską, gdzie niedaleko uczęszczał do Szkoły Powszechnej w Niechanowie, do Gimnazjum Państwowego im. Bolesława Chrobrego w Gnieźnie, w którym należał do drużyny harcerskiej. Studiował na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego a potem jako wyróżniający się absolwent od 1935 pogłębiał studia specjalistyczne w USA.
…Aresztowany w lipcu 1945 r. przez UBP. Dwa miesiące później zwolniony na mocy amnestii. W 1950 roku zwolniony z pracy z trudem utrzymywał siedmioosobową rodzinę. W 1954 roku został technologiem w Zjednoczeniu Przemysłu Drobiarskiego w Prochowicach Śląskich.
…Od 1958 roku, po częściowej rehabilitacji, organizował Instytut Przemysłu Mięsnego w Warszawie, któremu szefował do 1968 roku. Sekretarz Międzynarodowej Unii Nauk o Żywności. W 1966 roku współorganizował I Kongres Unii w Warszawie. Jako pracownik naukowy pracował do 1980 roku. Doktoryzowała się w SGGW. Autor wielu prac naukowych.
…Zmarł 27 sierpnia 1986 roku w Witkowie pod Gnieznem i tu na cmentarzu parafialny został pochowany.

Opracował: hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 30 maja 2015 roku.

Bydłowski Lech – Harcmistrz

Hufiec Słupca.

Powołany do Wydziału HSPS Komendy Chorągwi w Konińskiej R. L. 2/80 Komendanta Chorągwi Konin.

Przyznano Srebrną Odznakę Kadry Kształcącej – R. L. 4/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej członkiem Rady i członkiem Komendy Hufca Słupca R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej do Komisji Instruktorskiej Hufca Słupca R. L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany na  Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej członkiem Rady Hufca Słupca R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany na delegata na Zjazd Konińskiej Chorągwi R. L. 4/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany członkiem Sądu Harcerskiego Chorągwi w Koninie R. L. 5/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Instruktor na obozach letnich hufca ZHP Słupca między innymi Gądno (oboźny), Smolniki, Kierz.

9 grudnia 1988 roku Komenda Hufca powołała no­wą jednostkę na terenie Hufca V Szczep Środowiskowy. Stało się to dzięki aktywności instruktorów, szczególnie hm. Lecha Bydłowskiego.Z pomocą przy­szła Spółdzielnia Inwalidów, która udo­stępniła pomieszczenie piwniczne przy internacie (blok w którym mieszkali pracownicy Spółdzielni) oraz sprzęt. W ramach szczepu powołano drużyny: modelarską, kompu­terową, turystyczną i zuchową. Kadrę in­struktorską stanowili: pwd. Marian Szalbierz, hm. Lech Bydłowski, pwd. Stefan Olejniczak, pwd. Katarzyna Caban (Rybicka). Komendantem V Szczepu mia­nowano hm. Lecha Bydłowskiego.

Wyróżniony Brązowym Krzyżem Zasług R. L. 5/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 5 listopada 2013 roku.

Chwiłowicz Aleksandra – Harcmistrzyni

Harcmistrzyni Chwiłowicz Aleksandra drużynowa w drużynie harcerskiej przy Szkole Podstawowej nr 1 w Słupcy. Komendantaka Hufca ZHP Słupca w 1976-1977r., przyznanie stopnia podharcmistrza; R.L. 6/74 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. (-) Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 kwietnia 2014r.

Cwudzińska Maria – Harcmistrzyni

Urodzona 5 września 1935 roku w Bydgoszczy zmarła 20 września 2009 roku w Bydgoszczy

Przyrzeczenie złożyła Harcerskie w 1949 roku a zobowiązanie instruktorskie w 1972 roku. Komendantka Harcerskiego Kręgu Seniorów w Słupcy. Organizowała i zapraszała członków Harcerskiego Kręgu raz w miesiącu na piękne spotkania i zbiórki harcerskie. Mobilizowała członków HKS w Słupcy do udziału w bogatym życiu Seniorów Harcerskich, zapraszała na wyjazdy do Skulska na modlitewne spotkania patronalne, Msze Święte za Seniorów Harcerskich, pielgrzymki harcerskie na Jasną Górę oraz na inne zbiórki i spotkania organizowane przez Seniorów Harcerskich z: Trzemeszna, Mogilna, Konina, Janowca Wielkopolskiego, Poznania, Skulska, Gniezna, Koła czy Warszawy.

Dwukrotnie pod jej przewodnictwem HKS  w Słupcy gościł Seniorów i Starszyznę harcerską ze Wspólnoty Skulskiej ZHP.

Instruktorka na bardzo wielu obozach harcerskich akcji letnich Hufca ZHP Słupca, Chorągwi Konińskiej,  jako wspaniały lekarz,  przyjaciel dzieci. Lubiana przez – zuchów harcerzy. Lubiana przez instruktorów harcerskich. Ceniona przez swoich przełożonych sąsiadów, przyjaciół i znajomych. Człowiek wielkiej dobroci i współczucia dla innych, szczególnie swoich małych pacjentów.

Ciesząca się sympatią i uznaniem wśród mieszkańców naszego miasta. Długoletnia lekarka – pediatra. Aktywna w Stowarzyszeniu Przyjaciół Dzieci Niepełnosprawnych, Pogotowiu Ratunkowym, w Polskim Czerwonym Krzyżu w Stacji Krwiodawstwa, wspierająca Stowarzyszenie Św. Alberta. Podziwialiśmy ją za ofiarność, którą realizowała na rzecz swej pracy zawodowej i społecznej.

W roku 2010 umieszczona została Jej tabliczka epitafijna w Mauzoleum Harcerskim w Skulsku.

hm. (-) Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 września 2013 roku.

Dobersztyn Antoni – Podharcmistrz

Urodził się w 1930 roku w Słupcy zmarł  23 marca 2010 roku w Słupcy.

Przyrzeczenie harcerskie złożył w roku 1945 w Słupcy a zobowiązanie instruktorskie w 1957. Zastępowy, w latach 1946 drużynowy drużyny harcerskiej przy Szkole Podstawowej w Słupcy. Po 1957 roku członek Komendy Hufca ZHP w Słupcy, gdzie pełnił funkcję kwatermistrza. Współorganizator obozów letnich Hufca ZHP Słupca. Członek Harcerskiego Kręgu Seniorów ZHP w Słupcy.

W Konspiracyjnym Wojsku Polskim był dowódcom Plutonu Czujności Skautowej. Pluton działaczom „spalonym politycznie” organizował ucieczkę na zachód  przez Czechosłowację dalej do Niemiec Zachodnich. Za przynależność do KWP, w 1950 roku przez Sąd Rejonowy we Wrocławiu skazany na 9 lat więzienia, utratę praw publicznych i obywatelskich, przepadek całego mienia. W straszliwych warunkach więziennych przebywał 4 lata i 4 miesiące.

Tak o swoje gehennie opowiadał: Przywieźli nas do Jaworzna w nocy, ale do więzienia prowadzono nas rano, około 5 km. Konwój żołnierzy KBW. Co 2 metry żołnierz i służba bezpieczeństwa z psami. Więzienie do którego nas prowadzono, było w czasie II wojny światowej kwarantanną Oświęcimia i były tam ślady po więźniach przeznaczonych do obozu koncentracyjnego. Ogrodzenie jak w Oświęcimiu, z napięciem elektrycznym, pas śmierci z jednej i drugiej strony, grabiony trzy razy dziennie. Pracowaliśmy w kopalni bardzo wilgotnej, bez szybu, zejście pochylnią. To kopalnia o najcięższych warunkach pracy. Niektórzy nie wytrzymali i poszli na druty. Jak była wojna w Korei, przygotowywano nas, żeby wysłać jako ochotników.

Pracownik CRS na różnych stanowiskach. Pracownik w Gospodarce Komunalnej i w Banku Gospodarki Żywnościowej w Koninie na stanowisku Naczelnika Wydziału Administracyjno-Gospodarczego. Prezes ZMWP Jaworzniacy i Przewodniczący Powiatowej Rady Kombatantów i Osób Represjonowanych przy Staroście Słupeckim, Zastępca Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Kombatantów przy Marszałku Wielkopolskim.

Oficer Wojska Polskiego w stopniu kapitana.

Wyróżniony między innymi: Medalem Pro Memoria, Krzyżem za Wolność i Niepodległość, Orderem Męczeństwa i Zwycięstwa, Krzyżem Więźnia Politycznego,  Patentem Weterana Walk za Wolność i Niepodległość Ojczyzny, Odznaką „Za Zasługi dla Województwa Konińskiego”, „Za Zasługi dla Województwa Wielkopolskiego”, Za Zasługi dla Powiatu Słupeckiego, Herbową Tarczą Słupcy.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Dybalski Piotr – Przewodnik

Przewodnik Dybalski Piotr, drużynowy w Szczepie przy Szkole Podstawowej nr 1 w Słupcy w Hufcu ZHP Słupca, Komendant Hufca Słupca. Otrzymuje „Brązową Odznakę Ratownictwa Medycznego”; R.L. 8/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Kończy kierowanie, jako Komendanta Hufca ZHP Słupca 11.05.2007r. na Nadzwyczajnym Zjeździe Hufca Słupca; R.L. 7/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25.06.2007 roku.

Frydrychowicz Krystyna – Harcmistrzyni

Członkini Drużyny przy Studium Nauczycielskim nr 2 w Poznaniu.

Długoletnia drużynowa drużyny harcerskiej w Koszutach. Założycielka w 2000r. Harcerskiego Kręgu Seniorów w Słupcy.

Członek Hufcowej Komisji w Hufcu ZHP Słupca na Stopień Organizatora i Przewodnika R. L.9/71 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Nauczycielka matematyki.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Garsztka Stanisław – Harcmistrz

Urodził się 18.09.1932 roku w Sierniczu Wielkim  zmarł 24.03.2010 roku w Słupcy.

Hm. Stanisław Garsztka przyrzeczenie złożył 15 sierpnia 1945 roku w Niemczech a 1958 roku w Kartuzach zobowiązanie instruktorskie.

Drużynowy, przewodniczący Rady Przyjaciół Związku Harcerstwa Polskiego w Dzierżążnie, współorganizator Krajowego Zjazdu Drużyn Nieprzetartego Szlaku na Kaszubach.

12 lat zastępca komendanta hufca w Słupcy, członek Rady Hufca Słupca kilku kadencji (członek Komendy Hufca Słupca – R. L.17/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, członek Rady zastępca Komendanta Hufca Słupca wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo – Wyborczej R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek  Rady Hufca, zastępca komendanta Hufca Słupca wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej R. L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek Rady i Komendy Hufca Słupca wybrany na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany na Zjeździe  Hufca członkiem Komendy Hufca R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej).

Powołany do Wydziału Kształcenia Komendy  Chorągwi w Koninie – R. L. 2/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Decyzją Naczelnika ZHP R. L. 9/89 przyznano stopień honorowy hm. Pl. R. L. 4/89 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrany przewodniczącym Sądu Harcerskiego Chorągwi w Koninie R. L. 5/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej, przez trzy kadencje członek Ko­nińskiej Rady Chorągwi.

Delegat na trzy Zjazdy ZHP, członek Rady Naczelnej Związku.

Instruktor Centralnej Akcji Szkoleniowej koło Wałcza.

Komendant wielu hufcowych obozów letnich i zimowisk hufca ZHP Słupca, komendant i tłumacz na obozach w Niemieckiej Republice Demokratycznej i Niemieckiej Republice Federalnej, członek delegacji Chorągwi Konińskiej do Karłowa w Bułgarii.

7 grudnia 1979 wyróżniony przez Wojewódzką Radę Narodową w Koninie Honorową Odznaką „Za Zasługi dla Województwa Konińskiego” R. L. 1/1980 Komendanta Chorągwi Konińskiej, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi R. L. 5/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej, dyplomami harcerskimi – Za Zasługi dla Chorągwi Konińskiej ZHP.

Założyciel i pierwszy Komendant Harcerskiego Kręgu Seniorów ZHP w Słupcy.

Długoletni pracownik służby zdrowia. Wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi, zawodowymi, lokalnymi – dla województwa konińskiego, miasta Słupcy,

Czytelnikom Kuriera Słupeckiego przybliżał w wielkiej gawędzie i wielu artykułach o dziejach Ziemi Słupeckiej.

Do końca swych dni zaangażowany w życie codzienne organizacji.

Opracował hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25. października 2013 r.

Garsztka Władysława – Podharcmistrzyni

Przyrzeczenie złożyła latem 1945 roku na obozie letnim w Radomo powiat Nowe Miasto Lubawskie a zobowiązanie instruktorskie w 1987 roku na obozie w Gądnie. Siostra Jadwigi długoletniej, bo z 25 letnim stażem instruktorki Głównej Kwatery ZHP.

Uczestniczka obozu zastępowych w Sztumie, instruktorka medyczna na wielu akcjach letnich i zimowych hufca Słupca, członkini Rady Hufca Słupca, drużynowa na obozie w Miłkowie i na obozach w NRD.

Otrzymała stopień phm. R. L. 6/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Długoletni pracownik służby zdrowia. Wyróżniona wieloma odznaczeniami państwowymi, zawodowymi, dyplomami oraz harcerskimi – Brązową Odznaką „Za Zasługi dla Konińskiej Chorągwi ZHP” R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Obecnie jest członkinią HKS w Słupcy.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Gawrych Ludwik
Dowódca batalionu AK Gustaw w Powstaniu Warszawskim, do którego należeli harcerze Szarych Szeregów.

„Urodziłem się 23 sierpnia 1907 roku, w Pszczynie, powiat. Gniezno, jako syn rolnika Wojciecha i Heleny z Wieczorków. Do gimnazjum uczęszczałem w Gnieźnie . Po zdaniu egzaminu dojrzałości wstąpiłem, we wrześniu 1929, do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowii Mazowieckiej, którą ukończyłem z wynikiem wybitnym” napisał w życiorysie (25.09.1947 r.).
15 sierpnia 1932 roku mianowany został podporucznikiem, z drugą lokatą. Otrzyma) przydział do 58 pp w Poznaniu.
Do wybuchu II wojny pełnił różne funkcje: oficer młodszy kompanii (1932-1934), instruktor Dywizji Kursu Podchorążych Rezerwy 14 DP (1934-35), później instruktor i komendant Dywizyjnego Kursu Podoficerów (1935-36), wreszcie dowódca kompanii (1936-39). W tragicznym 1939 roku, przed agresją Hitlera, zdążył jeszcze zaliczyć kurs dowódców kompanii w Rembertowie, awansowany został na porucznika, stał się oficerem informacyjnym pułku.
W kampanii wrześniowej 1939 roku brał udział jako adiutant pułku. Wzięty w Puszczy Kampinoskiej do niewoli niemieckiej, zbiegł, podczas transportu na Dolnym Śląsku i powrócił do Poznania.
Od początku okupacji uczestniczył w organizacji oddziałów bojowych. W 1940 roku w maju, mianowany na szefa sztabu formującego się w Poznaniu Wojska Ochotniczego Ziem Zachodnich. Po dekonspiracji (VI. 1940), dzięki szczęśliwemu zbiegowi okoliczności, uniknął aresztowania. Przez zieloną granicę wymknął się do Krakowa, gdzie pracował jako funkcjonariusz tramwajów miejskich… Nieszczęśliwy wypadek i półtora roku choroby.
W lipcu 1942 znowu uniknął aresztowania, gestapowcy nie zastali Go w domu. Musiał opuścić i Kraków, w sierpniu zjawił się w Warszawie. Wstąpił do Armii Krajowej. Tu otrzymał awans do stopnia kapitana. Najpierw pracował w szkolnictwie wojskowym („podchorążówka”), przejściowo w dywersji, tuż przed wybuchem powstania warszawskiego, był dowódcą II Zgrupowania I Obwodu AK.
„W Powstaniu Warszawskim brałem udział w walkach na Starówce pod pseudonimem „Gustaw”, jako dowódca Zgrupowania Gustaw (w obronie Placu Zamkowego – wyloty Piwnej, Podwala, aż po ul. Miodową) pisał w życiorysie. Po upadku Starówki dowodził w Śródmieściu, na odcinku: Mazowiecka – Traugutta – Czackiego – kościół św. Krzyża – Pałac Staszica – Kopernika.” W czasie powstania był czterokrotnie ranny. Został odznaczony Krzyżem Walecznych, 17 września 1944 mianowany na majora.
Kapitulacja Warszawy zastała Ludwika Gawrycha w szpitalu. Nie chciał dostać się do niewoli niemieckiej, wybrał szpital dla ludności cywilnej. Po opuszczeniu szpitala, zamieszkał w Piotrkowie Trybunalskim.

„Nawiązawszy łączność z Komendą Główną AK, zostałem, w styczniu 1945, mianowany komendantem Okręgu Częstochowskiego. Stanowiska nie zdążyłem objąć z powodu wejścia Armii Czerwonej do Częstochowy (…). Mimo czynionych mi propozycji nie wstąpiłem ani do żadnej organizacji politycznej, ani do tajnych oddziałów bojowych. Z tego też powodu, w okresie ogłoszonej amnestii, nie ujawniłem się. (…) Obecnie pracuję w dzierżawionej przez żonę (magister farmacji, Halina z Gregorkiewiczów – przyp. TK) aptece w Słupcy pow. Konin woj. poznańskie” – zakończył życiorys. W Słupcy pierwszy prezes miejscowego Koła ZBOWiD, działacz społeczny..
Zmarł 30 sierpnia 1979 roku w Warszawie, pochowany został na Powązkach, w powstańczej kwaterze B-24, wśród żołnierzy, którymi dowodził.
Spotykałem się dość często z Ludwikiem Gawrychem, zwłaszcza gdy przyjeżdżał do Warszawy w sierpniu, by pomodlić się na grobach poległych towarzyszy. Ostatni raz schyliliśmy się obaj nad trumną Komendanta NOW płk. Rokickiego. „Gustaw” był gorliwym katolikiem. Wieczny odpoczynek daj Mu Panie i miej Go w swojej łaskawej opiece, gdyż był Twoim żołnierzem powiedział w trakcie pogrzebu Jan Dobraczyński.  PAMIĘĆ NIE UMIERA… Na uroczystościach odsłonięcia pomnika Małego Powstańca gawędę o „Gustawie” wygłosił były żołnierz baonu, Jerzy Swiderski, profesor medycyny, pediatra kardiologii dziecięcej, podczas wojny – harcerz Orli „Lubicz” z tajnej 2 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Tadeusza Rejtana; w Powstaniu – strzelec, łącznik Harcerskiego Plutonu Łączności Batalionu „Gustaw” Zgrupowania „Róg”, ze Starego Miasta.

Tadeusz Kubacki

Batalion „Gustaw” został zorganizowany w okresie konspiracji z wykorzystaniem struktur Narodowej Organizacji Wojskowej. W 1942 r. wszedł wraz z całą NOW do Armii Krajowej w ramach akcji scaleniowej. W jego strukturze znajdowały się kompanie, których nazwy pochodziły od imion żeńskich, kolejno „Grażyna”, „Genowefa”, „Gertruda” oraz Kompania Harcerska. W czasie Powstania Warszawskiego w skład batalionu wchodziły jeszcze kompanie: „Anna”, „Aniela” oraz Oddział Specjalny „Juliusz”.
Batalion „Harnaś” został powołany do życia w okresie Powstania Warszawskiego dnia 6 sierpnia 1944 r., po tym jak część oddziałów „Gustawa” została odcięta na terenie Śródmieścia. We wrześniu 1944 r. po ewakuacji oddziałów ze Starego Miasta został włączony do Batalionu „Gustaw”. Oba bataliony walczyły na terenie Starego Miasta, a na skutek wybuchu czołgu-pułapki dnia 13 sierpnia 1944 r. zginęło aż 67 jego żołnierzy.
Żołnierzami tych batalionów było wiele znanych postaci polskiego życia naukowego i politycznego, m.in. Marszałek Sejmu RP prof. Wiesław Chrzanowski, światowej sławy teoretyk zarządzania prof. Witold Kieżun i konstruktor największego na świecie teleskopu Keck na Hawajach prof. Uniwersytetu Berkeley Stefan Medwadowski. Kapelanem batalionu był ks. Wacław Karłowicz.
IV Harcerski Szczep Środowiskowy Drużyn Wodnych w Słupcy przyjął Jego imię.

Opracował: hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 30 maja 20015r.

Głogowski Edmund – Harcmistrz

Urodził się 18 sierpnia 2030 roku w Golinie. Najmłodszy syn Józefa i Władysławy z domu Czubińskiej (rodzeństwo: 4 siostry i dwóch braci). Ojciec dwóch synów Macieja i Andrzeja, także działaczy ZHP, dziadek Michała, Jakuba, Łukasza i Dominika. Mąż Józefy z domu Stawniak

Harcmistrz Edmund Głogowski 1947 roku złożył przyrzeczenie  harcerskie na ręce phm. Kowalskiego. Zastępowy, przyboczny w 7 drużynie ZHP im. ks. dr Kazimierza Werbla, działającej w Liceum Pedagogicznym w Rogoźnie Wielkopolskim.

W 1949 roku instruktor Komendy Hufca ZHP w Koninie i drużynowy drużyny harcerskiej w Cieninie Kościelnym. W 1956 współorganizator Hufca ZHP w Słupcy i drużynowy drużyny harcerskiej w Strzałkowie. Zastępca Komendanta Hufca od 1958 r. (15.10.58 mianowany zastępcą Komendanta Hufca R. L. 8/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej i mianowany na funkcję Zastępcy Komendanta Hufca w Słupcy R. L. 13/60 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej). Wybrana zastępcą przewodniczącego KRH  R. L.5/71 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. W latach 1973 przewodniczący Komisji Rewizyjnej Hufca ZHP w Słupcy (wybrany na  przewodniczącego KRH Słupca – R. L.17/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej) a od 1976 również członek Prezydium Chorągwianej Komisji Rewizyjnej w Koninie. W latach 70 ubiegłego stulecia organizator szczepu drużyn ZHP w Liceum Ogólnokształcącym w Słupcy. Wybrany przewodniczącym KRH Słupca na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej. Od 14.12.1980 członek KRCh Konin R. L. 1/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej. Obecnie członek Komendy HKS i kronikarz Kręgu Seniorów ZHP w Słupcy.  Posiadający stopnie harcerskie: młodzika, wywiadowcy, ćwika, i harcerza orlego. Instruktorskie – od 1959 przewodnika, od 1962 podharcmistrza (otrzymał stopień phm. L. 15/60 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej) a od 1998 harcmistrza. Organizator i współorganizator obozów letnich Hufca ZHP w Słupcy, gdzie pełnił funkcje komendanta lub zastępcy i bardzo, bardzo wielu obozów wędrownych dla młodzieży LO po całej Polsce.

Wspaniały nauczyciel geografii i astronomii.  Nauczyciel w Szkołach Podstawowych: Cienina Kościelnego, Strzałkowa a także Liceum Ogólnokształcącego w Słupcy, gdzie pełnił funkcje zastępcy dyrektora. Kierownik internatu przy LO w Słupcy. Wykładowca i członek Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, działacz PTTK, PTSM, ZNP.

Wyróżniony Za Zasługi dla Wielkopolskiej Organizacji ZHP, odznaką Honorową „Za zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP”, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Krzyżem Zesłańców Sybiru, Złotą Odznaką ZNP Srebrną Odznaką „Zasłużony w Pracy PTTK wśród Młodzieży”. Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Hufca ZHP Konin”. Dyplomami Naczelnika ZHP i Kierownika Wydziału Seniorów Głónej Kwatery ZHP z okazji urodzin na 80-, 85-, 90-lecie urodzin. Wyróżniany nagrodami inspektora oświaty, kuratora oświaty i ministra, wyróżniony pośmiertnie „Za zasługi dla Powiatu Słupeckiego. Zmarł 1 września 2020 roku. pochowany na cmentarzu parafialnym św. Krzyża w Słupcy.

Opracował: hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 5 września 2020  roku.

Główczyńska Alina – Harcmistrzyni

Harcmistrzyni Główczyńska Alina z Hufca ZHP Słupca otrzymuje wyróżnienie Honorowa odznaka „Za Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP”; R.L. 7/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, otwarcie próby na harcmistrza; R.L. 9/87 Komendanta Chorągwi Konińskiej, powołana do Sztabu Ofensywy Zuchowej; R.L. 9/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej, za działalność w ZHP wyróżniona „Słupczaninem Roku 1999” w plebiscycie „Gazety Słupeckiej”; wyróżniona Złotym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”; R.L. 7/2001 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Zmarła 26 grudnia 2018 roku. Pochowana na cmentarzu parafialnym Św. Krzyża w Słupcy.
Długoletnia drużynowa harcerska i zuchowa w Szczepie Harcerskim im. Janusz Korczaka przy Szkole Podstawowej nr 1 w Słupcy.

Hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 30 grudnia  2019 roku.

Główczyńska Maria – Harcmistrzyni

Od najmłodszych lat wychowywała się w duchu harcerstwa. W boga­ty świat skautów – była wpro­wadzana, jako mały zuch u boku mamy. Mama prowadziła wtedy Gromadę Zu­chową, będąc kierownikiem Szkoły Pod­stawowej w Piotrowicach.

Jako uczennica słupeckiej Szkoły Podstawowej nr 1, na­leżała do drużyny zuchowej. Jest wychowanką hm. Józefa Kwitowskiego.

W ciągu wielu lat istnienia szkoły, jej działalność była i jest ściśle związana z harcerstwem. Jak mówi – siła harcerstwa polega na szczególnej umiejętności odczytywania znaków czasu, odpowiadaniu na wyzwania, jakie niesie przyszłość, na swoistym słuchu społecznym, dzięki któremu możemy odczytywać, „co w sercu gra”.

Drużynowa zuchowa i harcerska, Komendantka od 1999r. I Szczepu Harcerskiego im. Janusza Korczaka w Słupcy.

Otwarcie próby na stopień phm. R. L. 1/92 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrana  członkiem Komendy Hufca Słupca 4.10.97 na Zjeździe Hufca R. L. 14/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Otrzymuje stopień hm. R. L. 5/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Ponownie wybrana na Zjeździe Hufca 22.10.99 na członka komendy hufca R. L. 17/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, wybrana na Zjeździe Hufca Słupca 22.10.99 delegatem na Zjazd Chorągwi  R. L. 17/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrana na Nadzwyczajnym Zjeździe członkiem komendy hufca Słupca R. L. 5/2000 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Mianowana dniem 11.09.2006 Przedstawicielem Wspólnoty Drużyn Grunwaldzkich na Wielkopolskę R. L. 10/2006 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Organizator i komendantka corocznych spotkań Drużyn Grunwaldzkich na polach Bitwy pod Grunwaldem.

Zapoczątkowała swoją przygodę z „Grunwaldem” w 1989 r. pod przewodnictwem hm. Aliny Główczyńskiej, w roku 1999 z 1 Gromadą „Słoneczne Zuchy” i 2 Gromadą „Wędrowne Zuchy” uczestniczy w spotkaniu grunwaldzkim.

Harcerze i zuchy działające przy Szkole Podstawowej nr 1, mają najstarsze tradycje w Ruchu Wspólnot Drużyn Grunwaldzkich. Działają w nim najdłużej wśród drużyn z całego kraju i trwają w działaniach do dnia dzisiejszego.

I Szczep Harcerski im. Janusza Korczaka wraz z komendantką hm. Marią Główczyńską przewodniczy Przedstawicielstwu Wspólnoty Drużyn Grunwaldzkich na Chorągiew Wielkopolską. W roku 2012 Przedstawicielstwo  świętowało 20-lecia swego dziania. Jest to Przedstawicielstwo powołane jako pierwsze w Polsce.

Organizatorka spotkań Instruktorów Drużyn Grunwaldzkich z Wielkopolski.

Podejmuje wspólnie ze swoimi drużynami zuchowymi i harcerskimi różne przedsięwzięcia na rzecz miasta Słupcy.

Ukończyła warsztaty „Gry i zabawy” w dniach 16-18.11.2012 zorganizowane we Wrześni przez Referat Harcerski Komendy Chorągwi R. L. 15.12 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Osiągnięcia harcerskie – teatralne w Ogólnopolskich Przeglądach Teatralnych: „Teatr w walizce” – 1994 r. I miejsce dla Gromad Zuchowych za spektakl „Czerwony Kapturek”, III miejsce dla harcerzy za „Polsce poeci dzieciom” 1996 r., II miejsce harcerze za widowisko kabaretowe „Nasze charaktery”, wyróżnienie dla zuchów za przedstawienie „Alibaba” 1998 r., I miejsce dla harcerzy za spektakl „Malutka Czarownica”.

Jej pomysłem stał się harcerski Szkolny Dzień Teatru, zainicjowany 21.04.1998 roku i kontynuowany w każdym następnym roku szkolnym. Szkolny Dzień Teatru wszedł na stałe do zadań dydaktyczno-wychowawczych szkoły, obejmując coraz szersze rzesze uczniów. Rok 2008 był jubileuszem teatralnych spotkań.

Zuchy i harcerze od kilku lat uczestniczą  w programie CEO. Uczniowie adoptują Zabytki. Poszukując śladów przeszłości poznają i odkrywają historię, która wśród zuchów i harcerzy jest żywa.

Są wolontariuszami WOŚP.

Uczestniczą w programie 90-lecia Powstania Wielkopolskiego (meldunek  pt. „Czas Bohaterów”  okazała się najlepszy wśród Zuchów Wielkopolskiego Grunwaldu Zuchowego).

Otrzymuje podziękowanie i pochwała za godne reprezentowanie chorągwi na Zlocie Drużyn Grunwaldzkich R. L. 8/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Wyróżniona tytułem „Słupczanin Roku 1999” w plebiscycie  „Gazety Słupeckiej” R. L. 2/2000 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Hm. Główczyńska Maria Hufiec Konin wyróżniona w 2011 roku listem pochwalnym Naczelnika ZHP R. L. 2/11 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

W maju 2001 w czasie Ogólnopolskiej Konferencji Harcmistrzowskiej w Perkozie hm. Maria Główczyńska odznaczona jest Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” przez Naczelnika ZHP hm. Ryszarda Pacławskiego.

30 lipca 2013 hm. Maria Główczyńska została wyróżniona Złotym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”.

Wyróżniona nagrodą przez Komendanta Hufca ZHP w Koninie za wzorową służbę na funkcji drużynowego w roku harcerskim 2012/2013 R. L. 9/2013 Komendanta Hufca w Koninie.    

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Gościmski Kazimierz – Harcmistrz

 Film – wystąpienie o hm. K. Gościmskim – w pierwszą rocznicę śmierci.

Harcmistrz Kazimierz Gościmski  urodził się 2 marca 1930 roku w Budzisławiu zmarł 4 sierpnia 2013 roku w Koninie.

Do Związku Harcerstwa Polskiego wstąpił 27.09.1945 r. stając się członkiem I Drużyny Harcerskiej im Tadeusza Kościuszki w Koninie. Przyrzeczenie harcerskie złożył 21.12.1945r.

W 1948 r. zostaje drużynowym V Drużyny Harcerskiej w Koninie, a w 1949r. zostaje członkiem Komendy Hufca ZHP.

W latach 1950 – 1956 – drużynowy organizacji harcerskiej. Potem hm. Kazimierz Gościmski zorganizował I Drużynę Harcerską im. Bartosza Głowackiego w Cieninie Kościelnym i został jej drużynowym.

Chorągwiana Komisja Weryfikacyjna nadaje mu 26.06.57 stopień pwd. R. L.6/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej a 2.11.57 mianowany członkiem Hufcowej Komisji Weryfikacyjnej R. L. 10/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Dopuszczony 2.11.57 do próby podharcmistrzowskiej R. L. 10/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Od 1.02.59 mianowany podharcmistrzem R.  L. 2/59 z 15.02.59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. W roku 1957 jest organizatorem i społecznym komendantem Hufca ZHP w Słupcy, funkcję tę pełnił do 1959r. (z dniem 15.03.57 mianowany Komendantem Hufca Słupca R. L. 3/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej). Przez następne lata pełni stanowisko komendanta szczepu harcerskiego w Cieninie Kościelnym i członka Komendy Hufca w Słupcy.

W 1959r. uczestnik Walnego Zjazdu ZHP w Warszawie, Złotu ZHP w Łodzi w 1986 r. Zlotu Grunwaldzkiego w 1988 r. Członek Rady Hufca Słupca wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo – Wyborczej R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

W roku 1989 zostaje przewodniczącym Komisji Historycznej Hufca Konin. Pełnił zaszczytną funkcję Przewodniczącego Komisji Historycznej Chorągwi Konińskiej.

W trakcie swojej działalności harcerskiej hm. Kazimierz Gościmski odbył szereg kursów i obozów i tak: 1946r. uczestnik obozu w Olszowie, 1947r. kurs drużynowych – Sieraków Wielkopolski, Tokary 1947r. instruktor, 1948 r. HSP Czerwińsk – instruktor, 1949 – Jordanów Komendant VII podobozu, 1958r. – kurs podharcmistrzów w Kaczorach, 1958r. zimowisko komendantów hufców w Istebnej, 1970r. kurs instruktorski w Warszawie.  W latach 1957 – 1959  współorganizator obozów Hufca Słupca: w Powidzu, w Skokach, Mieczownicy i Głodowie. W 1990r. udział w kursie drużynowych w Załęczu – instruktor. Posiadł wszystkie stopnie harcerskie od młodzika po Harcerza Rzeczypospolitej. Pełnił funkcje w harcerstwie od zastępowego do hufcowego. Poza działalnością harcerską działał bardzo aktywnie w szeregach Związku Nauczycielstwa Polskiego, Polskiego Stronnictwa Ludowego, Ochotniczych Strażach Pożarnych, Radach Narodowych, w których piastował odpowiedzialne funkcje np. członka Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Słupcy, wiceprzewodniczącego Wojewódzkiej Komisji Oświaty i Kultury, kilkakrotnie był przewodniczącym Wojewódzkiej Komisji Wyborczej do Sejmu. Pełnił funkcję Kuratora Sądu dla Nieletnich, ławnika Sądu Wojewódzkiego, prelegenta Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. Prowadził wiele obozów wędrownych i wycieczek turystycznych. Autor wielu artykułów w lokalnej prasie. Od roku 1991 członek Harcerskiego Kręgu Seniorów ,,Warta’’ w Koninie, członek kapituły Kręgu Seniorów we Włocławku i Koninie. Za swoją aktywność w pracy zawodowej, społecznej w różnych organizacjach oraz działalność harcerską hm. Kazimierz Gościmski wyróżniony został: Srebrnym Medalem „Za Zasługi dla Pożarnictwa”, Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego – 1966r., Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego – 1969r., Srebrnym Krzyżem Zasługi – 1969r., Odznaką Honorową ,,Za Zasługi dla Województwa Poznańskiego’’ – 1972r., Złotym Krzyżem Zasługi – 1975r., Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Województwa Konińskiego” – 1980r., Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski – 1980r., Odznaką Honorową ,,Za Zasługi dla ZHP’’ – 1983r., Medalem 40 lecia PRL – 1984r., Złotym Medalem dla Pożarnictwa – 1986r., Medalem Komisji Edukacji Narodowej – 1986r., Złotym Krzyżem Za Zasługi dla ZHP – 1991r., Metalem Witosa – 1992r., Odznaką ,,Za Zasługi dla Hufca Konin’’ – 1995r., Odznaką Seniora – 1995r., Zasłużony dla Miasta Konina – 2000r.

Wyróżniany przez Ministra Oświaty, Kuratora Oświaty i Inspektora Szkolnego.

Biogram z opracowania: Związek Harcerstwa Polskiego – Harcerski Krąg Seniora ,,Warta’’ im. hm. Antoniego Studzińskiego w Koninie i dokumentów  z archiwum hm. (-) Władysława Szymańskiego

Opracowali phm. Antoni Podemski, uzupełniony przez hm. (-) Władysława Szymańskiego.

Konin – Słupca, grudzień 2001r. i sierpień 2013r.

Górczyński Jerzy – Harcmistrz

Harcmistrz Górczyński Jerzy instruktor z Hufca ZHP Słupca, kwatermistrz hufca, inicjator i założyciel Przystani Wodnej nad Jeziorem Słupecki – otwartej w 1983r., komendant IV Szczepu Środowiskowego Drużyn Wodnych w Słupcy, członek Sztabu Chorągwianego XI Manewrów Obronnych, członek Rady Hufca Słupca wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej; R.L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, przyznano stopień harcmistrza; R.L. 4/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej na członka Rady i członka Komendy Hufca ZHP Słupca; R.L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wyróżniony Brązowym Krzyżem za Zasługi dla ZHP; R.L. 5/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek Rady Hufca Słupca wybrany na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej; R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej, otrzymał R.L. 14/88 Głównej Kwatery ZHP z 1.12.1988r. Krzyż za Zasługi dla ZHP; R.L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej, w przedostatnią sobotę września (1989r., przyp. TK) odbyło się w Słupcy uroczyste wręczenie Sztandaru IV Harcerskiemu Szczepowi Drużyn Wod­nych im. majora Ludwika Gawrycha -miało ono miejsce w przystani żeglarskiej szcze­pu; wręczenie sztandaru dokonała Mirosława Wiśniewska – wiceprezes Spółdzielni Mieszkaniowej w Słupcy a odebrał go w imieniu IV Harcerskiego Szczepu Środowiskowych Drużyn Wodnych – jego ko­mendant druh Jerzy Gorczyński,delegat na Zjazd Konińskiej Chorągwi; R.L. 4/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany na członka Komendy Hufca ZHP Słupca na Zjeździe Nadzwyczajnym Hufca 9.12.1994r.; R.L. 12/94 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,organizator dla harcerze z IV Szczepu ze Słupcy 7-dmiu obozów krajo­wych, 5 zagranicznych, 2 kursów żeglarskich i 3 zimowisk.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 stycznia 1995 roku.

Górczyńska Krystyna – Harcmistrzyni

Urodziła się 9 lipca 1937 roku w Gnieźnie.

Przyrzeczenie harcerskie złożyła obok plebanii w Giewartowie we wrześniu 1946 roku  mając lat 9 na ręce Dh. Jadwigi Karpińskiej, na biwaku zorganizowanym dla harcerek.

Zobowiązanie instruktorskie w Cieplicach w 1960 roku.

Zastępowa, drużynowa, szczepowa, opiekunka drużyny, członek władz Hufca ZHP w Słupcy. W latach do 1966 pełnia funkcje instruktorskie drużynowej harcerskiej, komendantki szczepu harcerskiego w Technikum Ekonomicznym w Słupcy. Była namiestnikiem Referatu Starszoharcerskiego w Hufcu ZHP Słupca od 1968 roku do 1969 roku. W 1971 pełniła z wyboru funkcję Przewodniczącej KRH Hufca ZHP Słupca – R. L.5/71 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Drużynowa na obozie harcerskim hufca Słupca w Czeszewie, w Gaju.

Komendantka na obozach wędrownych starszoharcerskich organizowanych dla młodzieży z Technikum Ekonomicznego w Słupcy oraz na zlotach PTSM.

Uczestniczka szkoleń, złazów i zlotów harcerskich. Uczestniczka wielokrotnie na kursach i szkoleniach harcerskich w Kiekrzu koło Poznania, organizowanych przez hm. Bernarda Jułgę kierownika drużyn młodszoharcerskich Chorągwi Wielkopolskiej ZHP.

Współorganizatorka harcerskich akcji śródrocznych organizowanych przez hufiec, władze chorągwiane i centralne Związku takich jak Alerty, Nieobozowe Lato, akcji związanych w wędrowaniem po Polsce oraz wspólnie z hm. Mieczysławą Kowalińską-Radosz kursów samarytańskich dla dziewcząt ze Słupcy.

W 1971 – za zajęcie I miejsca w województwie poz­nańskim „Na najlepszą harcówkę” – wyróżniona została Nagrodą Postępu Pedagogicznego przez Kuratora Oświaty  z Poznania.

Przez władze ZHP uhonoro­wana została Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”.

Odznaczona wieloma wyróżnieniami państwowymi, oświatowymi, organizacji społecznych. Uhonorowana przez Kapitułę Gazety Słupeckiej tytułem „Słupczanina Roku 2002”. W 2012 z okazji Jubileuszu 100 – lecia Harcerstwa w Wielkopolsce Srebrną Lilijką. Odznaką Chorągwianą „Harcerska Służba Wielkopolsce” w 2013 roku.

Działaczka SD, ZNP, PTTK, STS-K, szczególnie zasłużona dla PTSM, wyróżniana przez Ministra Oświaty.

Od 2000 roku członek Harcerskiego Kręgu Seniorów ZHP w Słupcy.

Opracował: hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Górczyński Władysław – Harcmistrz

Harcmistrz Władysław Górczyński instruktor Hufca ZHP Słupca. Współorganizował razem z hm. Ryszardem Rąbczewskim Hufiec ZHP Słupca. Wyróżniony Krzyżem za Zasługi dla ZHP; R 1/73 Komendanta. Chorągwi. Wielkopolskiej., drużynowy w Babinie, oboźny na akcjach letnich organizowanych przez Hufiec ZHP Słupca (między innymi – Czeszewo, Lutomia, Susiec), członek władz Hufca Słupca. Wybrany członkiem Komendy Hufca ZHP Słupca; R. L.5/71 Komendanta. Chorągwi. Wielkopolskiej. Przewodniczący Komisji Hufca na Stopień Organizatora i Przewodnika; R. L.9/71 Komendanta Chorągwi. Wielkopolskiej.

Wypisał z dokumentów źródłowych: hm. (-) Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 marca 2013r.

Grętkiewicz Wincenty

Urodził się 24 marca 1898 r. w Koninie. W rodzinnym miasteczku uczęszczał do szkoły elementarnej i 7-klasowej Szkoły Handlowej. Maturę zdobył we włocławskim gimnazjum. Kontynuował naukę na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a potem na Uniwersytecie Poznańskim.
Aktywnie działał w Polskiej Organizacji Wojskowej we Włocławku, później na terenie Konina. W 1915 r. współtworzy organizację skautowską w Koninie, a od 1916 r. działał w Polskiej Organizacji Wojskowej – najpierw we Włocławku, potem w Koninie.
W 1918 W. Grętkiewicz został podkomisarzem mobilizacyjnych okręgu kaliskiego, do spraw mobilizacji starszych harcerzy z powiatów: konińskiego i słupeckiego, harcerzy podporządkowanych Komendzie Głównej ZHP.
12 listopada 1918 przybył do Słupcy. Udało mu się zmobilizować około 20, z III DH im. Tadeusza Kościuszki. Na jego prośbę, miejscowy komendant POW Wojciech Waźbiński, pseud. Krzyżtoporski, zaopatrzył grupę w karabiny poniemieckie i amunicję, w niezbędny ekwipunek i umundurowanie. Wszystko z magazynów obozu jenieckiego w Strzałkowie. W Koninie uzupełnił słupecki oddział dziesiątką harcerzy. Harcerski pluton Grętkiewicza wziął udział w manifestacyjnym pogrzebie poległych – w dniu 11 listopada, od kul niemieckich – mieszkańców Konina.
W latach 1918-21 służył w stopniu sierżanta w 29. Pułku Strzelców Kaniowskich jako ochotnik. Brał także udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Już w cywilu został mianowany podporucznikiem.
W 1924 r. urzędnik w samorządzie powiatowym, sekretarz wydziału powiatowego w Słupcy, a po likwidacji powiatu słupeckiego pracuje jasko inspektor samorządu gminnego powiatu pułtuskiego (1932-34).
Od 1934 r. objął urząd burmistrza Konina, który sprawował do wybuchu II wojny światowej. W tym czasie był ponadto wiceprezesem Zarządu Mechanicznej Mleczami Spółdzielczej, Prezesem Zarządu Stowarzyszenia Przyjaciół Szkoły Średniej w Koninie, wiceprezesem Komitetu Budowy Gimnazjum. Dzięki jego zaangażowaniu w ciągu 2 lat wzniesiono budynek szkoły średniej w Koninie przy ul. Mickiewicza. W okresie 1935-38 był jednocześnie posłem na Sejm Rzeczypospolitej.
Pełnił funkcję prezesa Rady Powiatowej BBWR, a następnie stanął na czele Obozu Zjednoczenia Narodowego w Koninie.
W latach okupacji został przesiedlony do Ostrowca Świętokrzyskiego. W 1945r. wraca do Konina. Potem podjął pracę we Wrocławiu w oddziale NBP. W 1984 r. zmarł.
Pozostawił po sobie wspomnienia i relacje o początkach konińskiego harcerstwa.
Opracowano w oparciu o artykuły Tadeusza Kubackiego i Michała Rybczyńskiego.

hm.Władysław Szymański, komendant HKS Słupca

Słupca, dnia 11 listopada 2014 roku

Hałasiński Antoni – Harcmistrz

Krótko przed rokiem 1950 XX wieku hm. Antoni Hałasiński był harcerzem zagórowskiej drużyny. W latach1951-52 członek w drużynie OH w Zagórowie, potem w Poznaniu przy Studium Nauczycielskim nr 2 – działał w Drużynie Akademickiej przy Studium Nauczycielskim nr 2 na ul. Mylnej, gdzie drużynowym był hm. Tadeusz Bartoszczyk z Zagórowa.
Od 1960 roku prowadził męską Drużynę Harcerską im. Kazimierza Pułaskiego w Zagórowie. Stopień przewodnika otrzymuje – R. L. 12/60 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. W roku 1961 zarejestrowany jest jako instruktor – R. L. 2/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Komendant Chorągwi Wielkopolskiej zalicza mu służbę instruktorską za 1960/61 – R. L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Jako Komendant Hufca ZHP w Słupcy w latach 1964, 1965, 1966 wielokrotnie bywałem w Zagórowie u harcmistrza Antoniego na prowadzonych przez Niego zbiórkach harcerski a także na wielu imprezach, jakie organizował dla harcerzy i społeczeństwa zagórowskiego. Każdorazowo wyjeżdżałem z Zagórowa z wielkim zadowoleniem, gdyż jego działalność w harcerstwie była wyśmienita.
Wyróżniony 1973 – Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”.
Otrzymał stopień harcmistrza 2 stycznia 1975 roku.
Komendant od 1975 Gminnego Związku Drużyn Harcerskich w Zagórowie. Od 1976 Komendant Hufca ZHP w Zagórowie funkcję tę pełnił do 1979 roku.
W 1978r. prowadził obóz harcerski dla trzech hufców: Golina Wilczyn, Zagórów – w Wierchomli koło Piwnicznej, i Kolonię Zuchową w Warszawie.
W 1978 otrzymuje Srebrną Odznaką Kadry Kształcące ZHP.
Był w 1979 roku komendantem międzynarodowego obozu harcerskiego w Hodoninie w Czechosłowacji. Jako Przewodniczący Komisji Rewizyjnej Chorągwi ZHP w Koninie wraz z hm. Jerzym Marciniakiem i hm. Krzysztofem Lamprychtem wizytowaliśmy obóz w Hodoninie. Oceniliśmy prace na obozie Komendant hm. Antoniego Hałasińskiego bardzo wysoko.
Wyróżniony między innymi Odznaką za „Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP” – R. L.7/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej, uhonorowany w 1988 – Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Pełnił funkcję Dyrektora Szkoły Podstawowej w Zagórowie.
Na emeryturze mieszkał w swoim rodzinnym mieście  Zagórowie otoczony troskliwą opieką żony Ireny.
Zmarł 23 listopada 2018 roku. Pochowany na cmentarzu parafialnym w Zagórowie.

hm. Władysław Szymański
Słupca, dnia 23 październik 2018r.

Imirowicz Józef – Harcmistrz

Był najwięk­szym harcerskim autorytetem (zdaniem hm. Kazimierza Gościmskiego) w łatach trzydziestych minionego stulecia w Słupcy.

Współorganizator Drużyny Harcerskiej im. Jana III Sobieskiego, o profilu żeglar­skim, drużynowy; inicjator i organizator obozów harcerskich, atrakcyjnych zajęć i wypraw terenowych, wyprowadził się do Kłodawy, we wrześ­niu 1939 roku, jako podharcmistrz i hufcowy (marzec 1939 r. – funkcję komendanta Hufca w Kole obejmuje Dh. Józef Imirowicz i pełni ją do wybuchu II wojny światowej) został aresztowany w pierwszej kolejności, „niepewny” – zdaniem władz okupacyjnych; po opuszczeniu kolskiego więzienia – podjął pracę sanitariusza w weterynarii, związał się z lokalną ko­mórką Armii Krajowej, dokumentował męczeństwo Żydów kłodawskich, wyko­nał wiele zdjęć w chełmskiej kaźni…

Członkowie HKS „Warta” z Konina ufundowali i odsłonili na mogile hm. Józefa krzyż harcerski.

Spoczywa na słupeckim cmentarzu pa­rafialnym Świętego Krzyża.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Imiorowicz Józefa z Muszyńskich – Podharcmistrzyni

(1914-2005); ur. w Detroit, w polskiej rodzinie emigracyjnej; w 1920, z rodzicami przyjechała do kraju swoich przodków, osiedliła się w Słupcy, rodzice zostali właścicielami browaru) – w 1926 wstąpiła do I Drużyny Harcerskiej im. Emilii Plater, prowadzonej pod bacznym okiem Celiny Kwiecińskiej. Odtąd słowa przyrzeczenia i prawa harcerskiego stały się dla niej drogowskazem i dewizą życia; krzyż i mundur – świętością, godnością, honorem. Po szkole powszechnej – za namową ks. prałata Franciszka Szczygłowskiego, /…/ wstąpiła do trzyletniego gimnazjum w Poznaniu sióstr zakonnych. W 1931 – powrót do Słupcy. Od instruktorki Celiny przejęła drużynę, z zapałem organizowała dalszą pracę druzyny.
W 1935 roku, w Spale odbył się Międzynarodowy Zlot Harcerstwa, harcerkami słupeckimi – córki mieszczan, rzemieślników, kupców, wśród nich była i Żydówka, i Niemka – reprezentując powiat koniński, dowodził dh. Józefa Imirowicz.
Międzywojenna instruktorka ZHP, drużynowa III. Drużyny Harcerek im. Emilii Plater w Słupcy – Chorągiew Łódzka, Hufiec Konin, hufcowa hm. Janina Szymczakówna; autorka maszynopisu: WSPOMNIENIA Z PRACY W HARCERSTWIE W LATACH 1926-67 (kopia w posiadaniu redakcji).
– Tamten Zlot był dla mnie drużynowej, dla moich harcerek, wielką nagrodą. Zaprzyjaźniliśmy się z sąsiadami, skautami węgierskimi. Gościłyśmy Prezydenta RP prof. Ignacego Mościckiego, który udostępnił nam swoją letnią rezydencję – opowiadała często.
W 1937, w słupeckim kościele parafialnym pw. św. Wawrzyńca, poślubiła hm. Józefa Imirowicza (1913-76, nauczyciel: Słupca, Zagórów), na ślubnym kobiercu stanęli w instruktorskich mundurach. W szarych i zielonych przybyli instruktorzy z hufca konińskiego, aby utworzyć szpaler i z ciupagami skrzyżowanymi urozmaicić uroczystość – wspominała Jadwiga Karpińska (1915-83; też harcerka).
Młodzi przenieśli się do Kłodawy.
Józef i Józefa Imierowiczowie spoczywają na słupeckim cmentarzu Świętego Krzyża.

Tadeusz Kubacki
Gazeta Słupecka Lokalny leksykion działaczy harcerskich 10
Słupca, dnia 6 maja 2015 roku

Jasiński Józef January – Harcmistrz

Urodził się 18.09.1929 w Zagórowie Zmarł  13.06.2006 w Słupcy.

W szeregi harcerskie wstąpił w 1937 roku w Zagórowie i należał do gromady zuchowej.

Służbę w ZHP pełnił, jako zastępowy, drużynowy, namiestnik zuchowy, oboźny, opiekun drużyn harcerskich.

Po II wojnie światowej w latach 1945 jest przybocznym zagórowskiej w drużyny im. Kazimierza  Pułaskiego w Zagórowie.

Po 1950 roku działa w OH.

Po 1957 jest namiestnikiem zuchowym hufca ZHP w Słupcy R. L. 56/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, mianowany zastępcą komendanta hufca do spraw harcerzy R. L.3/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, Chorągwiana Komisja Weryfikacyjna nadaje mu 26.06.57 tytuł instruktora bez stopnia R. L. 6/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, mianowany członkiem hufcowej komisji weryfikacyjnej w Hufcu Słupca R. L.10/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, od 1.12.58 mianowany przewodnikiem R. L. 12/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej z 15.12.58, zaliczono służbę instruktorską za 1957/58 R.L. 5/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, 15.10.58 zwolniony z funkcji namiestnika zuchowego R. L. 8/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, od 1.12.58 mianowany przewodnikiem R. L. 12/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej z 15.12.58, otwarcie próby na phm. 4/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, mianowany na funkcję zastępcy komendanta Hufca w Słupcy R. L. 13/60 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zarejestrowany instruktor R. L. 2/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1960/61 R. L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Pełnił funkcję oboźnego na wielu obozach Hufca ZHP Słupca.

Od 1971 roku pełni funkcje: opiekuna drużyn harcerskich w Zagórowie i starszoharcerskich w Słupcy. Zdobywa kolejne stopnie instruktorskie – podharcmistrza w roku 1960, harcmistrza w roku 1966, harcmistrz PL od 1985.

Od roku 1973 do 1975  pełni funkcję zastępcy komendanta Hufca ZHP w Słupcy R. L.17/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Przez wiele lat jest współorganizatorem akcji letnich i zimowych hufca oraz NAL.

Wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej na członka Rady Hufca Słupca R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

W latach 1985-tych bardzo czynnie udziela się w Radzie Przyjaciół Harcerzy w Słupcy wspomagając budowę stanicy harcerskiej Hufca ZHP w Słupcy w Gaju.

Kierownik i dyrektor Szkoły Podstawowej w Zagórowie, Zastępca Dyrektora Szkoły Gminnej w Słupcy, nauczyciel w LO i Zastępca Dyrektora Zespołu Szkół Zawodowych w Słupcy.

Prezes OSP w Słupcy. Zasłużony kapelmistrz orkiestry przy OSP w Słupcy. Społecznik, długoletni radny w Zagórowie i Słupcy oraz Przewodniczący MRN w Słupcy. Nauczyciel śpiewu.

29 maja 1988 roku orkiestra dęta pod batutą hm. PL Januarego Jasińskiego towarzyszyła w uroczystościach nadania  im. hm. Aleksandra Kamińskiego Hufcowi ZHP Słupca. Akt nadania imienia odczytał hm. PL Andrzej Sękowski – komendant Chorągwi ZHP w Koninie i przekazał go hm. Stanisławowi Przydrydze – komendantowi Hufca ZHP w Słupcy; był przegląd drużyn harcerskich, ga­wędy, występy zespołów harcerskich z IV Szczepu ze Słupcy i drużyn z Lądku.

Wyróżniony wieloma odznaczeniami państwowymi i harcerskimi  i państwowymi Między innymi Brązowym, Srebrnym, Złotym Krzyżami Zasługi,  Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski w 1983, Tytułem Honorowego Instruktora – Seniora ZHP w 1985,  Odznaką za Zasługi dla Kombatantów i Byłych Więźniów Politycznych nadaną 15.10.2001 roku. Wieloma odznaczeniami strażackimi nagrodami inspektor, kuratora oświaty i ministra oświaty.

W roku 2011 umieszczona została Jego tabliczka epitafijna w Mauzoleum Harcerskim w Skulsku

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku

Karpińska Jadwiga – Podharcmistrzyni

Urodziła się 19 listopada 1915 roku zmarła 9 października 1983 roku.

Drużynowa w latach 1938-39 w Słupcy – prowadziła Żeńską Drużynę Harcerską im. Emilii Plater, także po zakończeniu działań wojennych.

Po 1956 znowu objęła prowadzenie drużyny har­cerskiej,mianowana Zastępcą Komendanta Hufca do spraw harcerek R. L.4/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, Chorągwiana Komisja Weryfikacyjna nadaje 26.06.57 stopień pwd. R. L.6/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, 2.11.57 mianowana Przewodniczącą Hufcowej Komisji Weryfikacyjnej R. L.10/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, 15.05.58 otwarcie próby na podharcmistrza R. L. 5/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zwolniona z funkcji drużynowej drużyny instruktorskiej R. L. 8/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1957/58 R. L. 5/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zwolniona z funkcji zastępcy Komendanta Hufca R. L. 6/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, Główna Kwatera Harcerska R. L. 12./59 z 1.04.1959 przyznała stopień phm. – podany w R. L. 7/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zarejestrowany instruktor R. L. 2/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1960/61 R. L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1960/61 R. L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. W roku 2004 umieszczona została Jej tabliczka epitafijna w Mauzoleum Harcerskim w Skulsku.

Nauczycielka historii w Szkole Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącym w Słupcy. Organizator Powiatowej Biblioteki Pedagogicznej w Słupcy. Działaczka ZNP. Odznaczona Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski.

Spoczywa na słupeckim cmentarzu parafial­nym Świętego Krzyża w Słupcy.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Kosmalski Marek – Harcmistrz

W harcerstwie od 13 roku życia, przez wiele lat znany w śro­dowisku zuchów i starszej młodzieży. Drużynowy zuchowy.

Z harcerstwem emocjonalnie związał się w 1962 roku, współurządzał w 1971 roku pod kierownictwem hm. Krystyny Górczyńskiej w internacie ekonomika w Słupcy harcówkę – jedną z najlepszych w tamtych czasach w Wiel­kopolsce.

Członek Komisji Instruktorskiej Hufca Słupca wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej R. L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Przyznany stopień hm. – R. L. 5/75 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej

Uczestnik, instruktor, oboźny i komendant wielu obozów letnich hufca ZHP Słupca,

Uczestniczył w 17 harcerskich obozach letnich, traktorem z przyczepą wraz z Iwoną Furmaniak przeprowadził obóz wędrowny Słupca – Malbork – Słupca, gdzie był komendantem i traktorzystą.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Krajewski Eugeniusz – Harcmistrz

Do harcerstwa wstąpił w 1960 roku. Przyrzeczenie złożył w 1964 roku. Zobowiązanie instruktorskie w 1968 roku.

Stopnień przewodnika otrzymuje R. L. 3/70.

Stopnień podharcmistrza otrzymuje R. L. 6/74 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Zastępowy 1963-1965, przyboczny 1966-68, drużynowy 1068 -1971, członek Rady Hufca Słupca 1971 -1974.

Uczestnik na obozach harcerskich Lutomia, Susiec,  Jeziory Wielkie, Sieraków (obóz szkoleniowy),  Gądno (kwatermistrz),  Łeba i Poznań (instruktor na zimowiskach).

Na Zbiórce Sprawozdawczo-Wyborczej Wielkopolskiej Rady Harcerskich Kręgów Seniorów 19.04.2008 roku wybrany zostaje na sekretarza R. L. 5/2008 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Otwarcie próby na stopień hm. R. L. 11/2012 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zamknięcie próby na stopień hm. R. L. 6/2010 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Aktywny członek Polskiego Czerwonego Krzyża i  Koła Honorowych Dawców Krwi.

Wyróżniony Odznaką  „Opiekuna Miejsc Pamięci w 1970 r.; Za „Zasługi dla Województwa Konińskiego” w 1985r.;  Dawca Krwi I^o w 2004r., odznaczeniami państwowymi – Brązowym Krzyżem Zasług w 1987r., Srebrny Krzyż Zasługi w 2010r., wyróżniony za oddawanie honorowe krwi Kryształowym Sercem w 2004r., Zasłużony dla Zdrowia Narodu w 2008r. Decyzją Przewodniczącego ZHP z 29.10.2012 zostaje wyróżniony Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” R. L. 15.12 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. W 2012 z okazji Jubileuszu 100 – lecia Harcerstwa w Wielkopolsce wyróżniony Srebrną Lilijką. Odznaką Chorągwianą „Harcerska Służba Wielkopolsce” w 2013 roku.

Sekretarz Harcerskiego Kręgu Seniorów ZHP w Słupcy od roku.

hm. Władysław Szymański, komendant HKS w Słupcy

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Kowalińska-Radosz Mieczysława – Harcmistrzyni

Urodzona 10 października 1921 roku.

Drużynowa drużyny samarytanek w Słupcy w latach 1965 i członkini Komendy Hufca ZHP, gdy komendantem Hufca był hm. Władysław Szymański i hm. Ryszard Rąbczewski.

Wybrana członkiem komendy hufca w Słupcy R. L.5/71 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, otrzymała Krzyż za Zasługi dla ZHP – R 1/73  Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Tak  o harcmistrzyni Mieczysławie pisze MIROSŁAW WLEKŁY

Mundur harcerski zakładam do dziś na każdą zbiórkę.

„Nie mogłam zrezygnować z har­cerstwa! Kocham swój mundur, dumna jestem z tego, że mogę go nosić” (pisała w wydanej w Warsza­wie książce „We własnych oczach. Ze wspomnień instruktorów ZHP”).

W Kręgu Instruktorskim im. Ta­deusza Solli w Lesznie wcale nie jestem najstarsza. Rok więcej ma Bogdan Jankowski.

(- Druhna przywędrowała do nas z Wrocławia i trzydzieści lat temu wzięliśmy ją do siebie – opowiada przewodniczący kręgu harcmistrz Jerzy Lansjer). Przyrzeczenie złożyłam we Wrze­śni, gdzie mieszkałam do wojny. Potem działałam w konspiracji. Mój pseudonim wojenny AK to „Miętówka”. Tworzyłam drużynę w Kilonii. Po powrocie do Polski zostałam ko­mendantką hufca.

(Komendantka obozu dr-a Mięcia […] uosobienie wszelkich cnót harcerskich – pisały o niej podopieczne w obozowej kronice z 1947 roku).

Moją drugą pa­sją była chirurgia. Byłam nawet ordy­natorem oddziału. Ale na harcerstwo zawsze musiałam znaleźć czas. Bo harce­rzem jest się od przyrze­czenia aż do śmierci.

Dawniej w kręgu spo­tykaliśmy się co miesiąc, teraz cztery razy w roku. Średnia wieku – 70 lat.

Syn od ponad 30 lat mieszka w Australii. Cho­ciaż jestem w Lesznie sama, to jakoś sobie radzę. Na zebrania jadę taksówką, odwozi mnie druh Doma­gała.

Przygotowuję materiały na tematy wojenne, o AK, w Kilonii współtworzyłam scenariusz o powstaniu warszawskim. We wrze­śniu chcemy zrobić spek­takl na jego podstawie.

Zapewniam, że wciąż świetnie śpiewamy przy akordeonie. Na ogniska jeździmy coraz rzadziej, większość już nie ma na to sił, ale robimy świeczkowiska. Świeczki zapalamy na każdej zbiórce.

Spotykamy się na Zatorzu, w Ka­tolickim Domu Kultury, teraz już pod szyldem kręgu seniora.

Ci wszyscy druhowie to cała moja rodzina.

14 września 2013 roku gdy była odsłaniana Tablica pamiątkowa przyjaciela harcerzy – Stanisława  Radosza – męża, z ust hm. Mieczysławy popłynęły z wielkim wzruszeniem wypowiadane do zgromadzonych świadków odsłonięcia tablicy słowa. – To był piękny okres w naszym życiu i wiele razy z przyjem­nością wracałam myślami do Słupcy …

Obecnie mieszka w Lesznie.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Kwitowski Józef – Harcmistrz

Urodził się 19 września 1914 roku zmarł 19 września 1980 roku.

Przez wiele lat opiekun drużyn zuchowych i harcerskich, ko­mendant Szczepu ZHP, drużynowy drużyny młodszoharcerskiej im. Tadeusza Kościuszki w Słupcy w Szkole Podstawowej nr 1 im. Komisji Edukacji Narodowej, organizator obozów letnich.  W 1962-1964 Komendant Hufca ZHP w Słupcy.

Zastępca przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Hufca Słupca R. L.17/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Podczas X Patronalnego Dnia Skupienia w Skulsku w Mauzoleum Harcerskim w Skulsku 10.06.2006 roku umieszczona zostały tabliczka epitafijne hm. Józefa Kitowskiego, ­zasłużonego instruktora  harcerstwa słupeckiego.

Wielki przyjaciel młodzieży i dzieci.

W okresie międzywojennym: gimnastyk, bokser, piłkarz, członek słupeckiego Gniazda Towarzystwa Gimnastycznego Sokół. 

W okresie okupacji prześladowany przez hitlerowców. Więzień obozu karnego w Liebenau, obozu jenieckiego w Neuenbrandenburg, Oflagu XA Itzehoe w Danii, więzień w Nuenburg, Arbeitskomanolager Struehen i Diepholz.

W 1946 uczy w szkole w Pełczycach, potem w Kotuni, Bursie Szkolnictwa Zawodowego w Słupcy, Szkole Podstawowej nr 1 w Słupcy.

Działacz ZNP. Wyróżniony Srebrnym Krzyżem za Zasługi (1954), Odznaką Przyjaciel Dziecka (1972), Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Złotą Odznaką ZNP.

Jego wychowanką była hm. Maria Główczyńska.

Ze źródeł wypisał: hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 06 lipca 2010 roku

Lewandowski Józef – Harcmistrz

W Koźminie włączył się do pracy wychowawczej dziećmi w harcerstwie. W 1927 został przybocznym i drużynowym, pięć lat później komendantem Hufca. W1932 i 1933 roku uczestniczył w światowych Zlotach Skautów – Jamboree w Pradze i Budapeszcie z udziałem Baden Powella, twórcy skautingu.
Razem z żoną organizowali sześciotygodniowe obozy wędrowne na Kresach w okolicy Jaremczy, na Bukowinie, także wzdłuż polskiego wybrzeża i w Wielkopolsce.

Urodził się 21 listopada 1906 roku w Ciążeniu, jako syn Marcina i Heleny z Sypniewskich. Ojciec trzech córek. Ukończył Szkołę Podstawową w Ciążeniu, Państwowe Męskie Seminarium Nauczycielskiego w Rogoźnie i poznańską Wyższą Szkołę Handlową.
Od 1925 do wybuchu drugiej wojny światowej, nauczyciel matematyki i przyrody w Koźminie. Wielkopolskim. W grudniu 1934 roku ożenił się z Heleną Kaute (1903-89; koleżanka z pracy).

We wrześniu 1939 ostrzeżony przez żonę jednego z nauczycieli, że miejscowi Niemcy umieścili Go na liście do rozstrzelania – za przedwojenną aktywność dydaktyczno – wychowawczą i społeczną opuścił Koźmin, przeniósł się w okolice Ciążenia, w rejon Słupcy. Żona z córkami wyprowadziła się do teściów w Ciążeniu. Długo ukrywał się. Pod koniec okupacji hitlerowskiej – zatrudniany w ciążeńskiej gminie.

Wiosną 1945 cała rodzina wróciła do Koźmina. Uczy w Szkole Ogrodniczej. W 1947 – nauczyciel i dyrektor Rocznej Szkoły Przysposobienia Spółdzielczego (dla dorosłych) w Górzynie, potem w Psarach i Niechanowie koło Witkowa, Wyrzysk, Technikum Rachunkowości Rolnej Brzostów (uczył przedmiotów ekonomicznych) oraz Technikum Ekonomiczne w Tczewie (nauczyciel, dyrektor) aż do emerytury. W wieku 68 lat Józef Lewandowski przeszedł na emeryturę; Zmarł 11 lipca 1996 roku w Tczewie, spoczywa na cmentarzu Rokitki.

Odznaczony między innymi Krzyżem Harcerskim, Odznakom Dziesięciolecia Służby Harcerskiej, Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wyróżniony wielokrotnie nagrodami przez władze oświatowe.

Opracował hm. Władysław Szymański

Słupca, 30.05.2015 roku.

Opracowano w oparciu o książkę:
Janiny Danuty Łaniec (córka Dh. Józefa Lewandowskiego) „Z historii Gminy Ciążeń”.
(Danuta Łaniec jest absolwentką poznańskiej AE i Studium Pedagogicznego na UAM oraz Uniwersytetu Warszawskiego; doktor nauk ekonomicznych; pedagog – olsztyńskie licea ekonomiczne, metodyk – OOM Olsztyn, wizytator – region Warmii i Mazur; nauczyciel akademicki – WSP Olsztyn, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Wyższa Szkoła Informatyki i Ekonomii Olsztyn, ponad 100 wypromowanych magistrów…, jest publicystką z zainteresowaniami badawczymi: gospodarka regionu, wychowanie ekonomiczne, a także metodyka badań społecznych oraz – z mężem Stanisławem – współautorką dwóch monografii dotyczących Lidzbarka Warmińskiego i okolicznych wsi oraz prac zbiorowych).
oraz o: Michał Pietrowski „Z dziejów harcerstwa koźmińskiego: 1916-1986”

Majewski Jan – Harcmistrz

Harcmistrz Majewski Jan instruktor Hufca Słupca, członek Rady Hufca Słupca wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej; R.L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, przyznano stopień podharcmistrza; R.L. 2/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, przyznana Srebrna Odznaka Kadry Kształcącej; R.L. 2/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej na członek Rady Hufca ZHP Słupca; R.L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, otrzymuje stopień harcmistrza; R. L. 4/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Członek Drużyny Łącznościowej działającego przy Liceum Ogólnokształcącym w Słupcy.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 marca 2014 roku.

Morawski Marian – Skaut słupecki

Urodził się 4 września 1899 roku w Słupcy jako syn pierworodny Antoniego (urzędnika słupeckiego) i Marii z domu Herman.
Członek pierwszego wakacyjnego zastępu składającego się z 5 druhów utworzonego w 1914r. w Słupcy przez Kluczyńskiego Stanisława s. Wawrzyńca.
Kolega Stanisław Kluczyński, który będąc w gimnazjum w Łodzi wstąpił do zorganizowanej tam drużyny harcerskiej.
Współzałożyciel – 25 września 1916 roku – III. Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Kościuszki w Słupcy, gdy drużynowym był Jan Ważbiński, drużyna składała się 6 zastępów starszej młodzieży.
W kaliskiej III. Drużynie Harcerskiej im. Henryka Sienkiewicza był zastępowym, współredaktorem gazetki „Znicz”

– W 1918 r. młodzież zdała pierwszy obywatelski egzamin, biorąc udział w rozbrajaniu Niemców (…) Niecodzienny był widok atakowania Niemców, gołą ręką przez kilkunastoletnich chłopców, albo likwidacji żandarmerii niemieckiej przez kompanie uczniowskie (…) Chwila odzyskania niepodległości Państwa Polskiego, po przeszło stuletniej niewoli i okres powstawania na naszych oczach państwowości polskiej, był dla wszystkich, a zwłaszcza dla młodzieńczych serc i umysłów, olbrzymim wstrząsem duchowym – wspominał (z referatu „Początki harcerstwa w Słupcu i Kaliszu”, wygłoszonego przez córkę Mariana Morawskiego, Barbarę Morawską – Nowak, w Krakowie, podczas konferencji 19 sierpnia 2010 roku).
Marian Morawski – razem z wieloma młodymi harcerzami – wyruszył w 1920 roku na wojnę polsko-bolszewicką, bronić dopiero co powstałej z niewoli Ojczyzny.

W dzienniczku zanotował: „… 14 lipca (1920, przyp. TK) pociągiem ze Strzałkowa ruszyliśmy do Kalisza. Zbiórka o 14-stej, około parku, przemówienie p. Blumenweiga i wręczenie obraz Matki Boskiej. Przemówienie pożegnalne prezydenta miasta p. Trębaczkiewicza na rynku. Tłumy krewnych i znajomych odprowadzają 37-miu ochotników har¬cerzy… do Strzałkowa. Dźwięki orkiestry i śpiew towarzyszką podróży. Na peronie ostatecznie żegna nas p. dr Matuszewski. Tłumy szlochają. Ja, w imieniu ochotników, odpowiadam. Ostatnie uściski, całusy… Pociąg rusza. Wiwaty, okrzyki, wrzawa. Wszystko wreszcie z horyzontu znika – humor, nastrój wesoły w jednych, smutny u drugich zostaje..:’.

Dh. Marian większość służby odbył w kancelarii, po zachorowaniu także w ambulatorium. Był skoszarowany w forcie toruńskim.
Matura w 1920 r. a w 1921r. rozpoczął studiować w Poznaniu medycynę, wciąż wypełniał przyrzeczenie harcerskie: PRZYRZEKAMY NIEŚĆ CHĘTNĄ POMOC BLIŹNIM.

W 1937 roku, w Kaliszu obchodzono ćwierćwiecze harcerstwa, odbył się zjazd harcerzy z czasów o niepodległość. Marian Morawski w zjeździe nie uczestniczył, ale otrzymał dedykację na egzemplarzu jednodniówki Ziemi Kaliskiej „STRAŻ NAD PROSNĄ”: Kochanemu Druhowi Marianowi Morawskiemu – stara brać harcerska z komendantem okręgu na czele – Feliks Matawowski; dalsze podpisy: Zenon Żabicki, Stanisław Szal, Stanisław Kluczyński i wpis: Lepszego jutra – szybkiego powrotu do zupełnego zdrowia i jak naszybszego zobaczenia się życzy Olek Ast Aleksander, współzałożyciel harcerstwa w Zagórowie. Odczuwamy duży brak Ciebie – dopełnienia naszej kompanii.

W kaliskim zjeździe uczestniczyło 20 harcerzy z III. Drużyny Harcerskiej.

Ukończył gimnazjum im. Adama Asnyka w Kaliszu, a następnie medycynę na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 1921-1928, będąc pierwszym rocznikiem absolwentów tego Uniwersytetu. W latach 1928-1934 pracował w szpitalach w Łodzi. Po zawarciu małżeństwa z Aliną Malinowską, która wówczas studiowała medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim przeniósł się do Krakowa, gdzie został starszym asystentem na Oddziale Chorób Wewnętrznych nowo otwartego Szpitala im. Gabriela Narutowicza.

W marcu 1938 roku przeprowadził się z rodziną do Warszawy i tu zastała ich wojna. Okupację przeżył pracując jako lekarz domowy Ubezpieczalni Społecznej. Podczas Powstania Warszawskiego pracował jako lekarz w dzielnicy Powiśle – Śródmieście Południe w oddziale „Bakcyl” (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) – Grupa Bojowa „Krybar”. III zgrupowanie „Konrad” – sanitariat – Szpital Polowy ulica Sulikowskiego, następnie Szpital Polowy przy ulicy Wspólnej 27. Po Powstaniu podczas ewakuacji został wywieziony ze szpitalem powstańczym do obozu w Zeithein nad Elbą (Stalag IVB/H – oddział Stalagu IVB z Muelberg – numer jeniecki 305 129.).

Po wojnie, krótko od 18 lipca do 31 grudnia 1945 pracował w ambulatorium PCK w Słupcy a potem w Krakowie był nadal lekarzem domowym a potem pracował w przychodni. W 1952 roku wrócić na Oddział Chorób Wewnętrznych w Szpitalu Narutowicza i jako zastępca ordynatora. pracował tam aż do przejścia na emeryturę w 1964 roku. Zmarł 28 listopada 1973 roku.

Zebrał i opracował hm. Władysław Szymański
Słupca, dnia 25 lipca 2015 roku.

Źródła
-z referatu „Początki harcerstwa w Słupcy i Kaliszu”, wygłoszonego przez córkę Mariana Morawskiego, Barbarę Morawską – Nowak, w Krakowie, podczas konferencji 19 sierpnia 2010 roku.
-LOKALNY LEKSYKON DZIAŁACZY HARCERSTWA (17) Gazeta Słupecka autor Tadeusz Kubacki.
-Gazeta Słupecka nr 30 z 2014 . Mirosława Sablowska i Waldemar Miernik Słupcanie – uczestnicy Powstania Warszawskiego
-Relacja Jana Ważbińskiego
Z harcerstwem zetknąłem się w 1914 roku, kiedy to kolega Stanisław Kluczyński będąc w gimnazjum w Łodzi wstąpił do zorganizowanej tam drużyny harcerskiej.
Podczas wakacji 1914 roku utworzyliśmy pierwszy zastęp składający się z 5 druhów:
1. druh Kluczyński Stanisław (syn Wawrzyńca)
2. ‘Morawski Marian
3. Sobocki Feliks
4. Deplewski Stanisław
5. Ważbiński Jan.

Nurkowski Kazimierz

„Mściwy” urodził się 1 stycznia 1920 r. w Zagórowie jako najmłodszy spośród dziesięciorga dzieci Jana Nurkowskiego, drobnego kupca i jego żony Teodory z Kalikstów. Dom rodzinny Nurkowskich znajduje się w Zagórowie przy ul. Jana Kilińskiego 22.

Szkołę podstawową ukończył Kazik w Zagórowie, zaś maturę zdał wraz ze starszym bratem Stefanem w Niższym Seminarium Duchownym w Lądzie.

W1938 roku wraz z czterema siostrami i dwoma braćmi Stefanem i Leopoldem zamieszkał w Warszawie. Tam zaczął uczęszczać do Liceum im. Stefana Lisa-Kuli. Po wybuchu wojny został w ramach przysposobienia wojskowego zmobilizowany do obrony Warszawy, a 8 września 1939 r. wymaszerował z oddziałem do Łucka. W czasie drogi zachorował na zapalenie płuc i został w Brześciu nad Bugiem. Do Warszawy wrócił 11 listopada 1939 r. i wkrótce rozpoczął służbę podziemną w „Szarych Szeregach”.

Zamieszkiwał z rodziną na Krzywym Kole nr 6, gdzie spotykało się wielu bojowników walki podziemnej. 1 sierpnia 1943 roku Kazimierz Nurkowski przeszedł z Szarych Szeregów „CR 200″ – „Ryś” do III plutonu zgrupowania „Parasol”- oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej AK. Jego ostatnią, tragiczną akcją był udział w sierpniu 1943 roku w Specjalnej Operacji Bojowej – „Milkę”. SS-Rottenfuhrer Alfred Milkę był funkcjonariuszem sekcji Gestapo zajmującej się rozpracowywaniem konspiracyjnych organizacji wojskowych i innych nie rozpoznanych organizacji tajnych. Milkę urzędował w gmachu przy Alejach Szucha. Stworzył dość rozgałęzioną siatkę konfidentów Gestapo. Szczegóły akcji podane są w rozdziale 9 – Specjalna Operacja Bojowa – „Milkę” znajdującym się w książce Piotra Stachiewicza – „Parasol”. Tam też autor wiele miejsca poświęcił Kazimierzowi Nurkowskiemu, który był jednym z głównych wykonawców zamachu. Posiadał wtedy dwa pseudonimy konspiracyjne – „Mściwy” i „Zemsta”.

Jego siostra Irena podaje, że ostatni raz wyszedł Kazik z domu na Krzywym Kole 22 sierpnia 1943 roku. Współtowarzyszem ostatnich chwil życia „Mściwego” był Henryk Nowak -,,Heniek”. Obaj zostali otoczeni 23 sierpnia 1943 roku przez kilku agentów Gestapo w ubraniach cywilnych w Alejach Szucha podczas rozpracowywania akcji „Milkę”. Natychmiast znaleźli się w więzieniu na Szucha, gdzie poddani zostali śledztwu. Po trzech dniach przewieziono ich na Pawiak, gdzie byli katowani. Nie wydali jednak nikogo, czego najlepszym dowodem jest fakt, iż pozostali uczestnicy akcji nie zostali wykryci przez Gestapo.

Kazimierz Nurkowski całkowicie zamilkł podczas śledztwa i został zakatowany na śmierć. W dniu 23 sierpnia 1943 roku Gestapo przeprowadziło rewizję w mieszkaniu na Krzywym Kole. W czasie rewizji gestapowcy znaleźli 4 mundury wojskowe, wiele gazetek, około 200 sztuk świec zapłonowych Boscha oraz 2 nierozpakowane paczki, które zabrali. Przyniosła je poprzedniego dnia i zostawiła siostrze dla Kazika nieznana jej dziewczyna. Z rozmów gestapowców podczas rewizji – jak podają siostry wynikało, że Kazik został aresztowany. Rodzina zaczęła się starać by mu pomóc. Siostra Leokadia udała się do znanego sobie adwokata (przed wojną sędziego Sądu Najwyższego) Feliksa Asta – rodem z Zagórowa. Znał on niemieckiego sędziego Delnitza, który dowiedział się, że Kazik nie został z Warszawy wywieziony, ale w mieście go też nie ma. Potwierdzenie podejrzeń o jego zamordowaniu otrzymała rodzina 8 września 1943 roku.

Kazimierz Nurkowski – „Mściwy,, , „Zemsta” został za walkę z hitlerowskim okupantem 13 lutego 1990 roku pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami. Na tablicy pamiątkowej w Mauzoleum Walki i Męczeństwa w Warszawie jest wyryty napis: „KAZIMIERZ NURKOWSKI ps. MŚCIWY członek AK. Aresztowany 23 sierpnia 1943 przesłuchiwany około tygodnia, zmarł wskutek zadanych tortur.”

Kazik pochodził z licznej rodziny, a z jego dziewięciorga rodzeństwa poza nim samym zginęło lub zostało zamordowanych w czasie wojny trzech braci i siostra.

Chciałbym jeszcze choćby wspomnieć, że Kazikowi podczas okupacji prowadziła dom siostra Stanisława, która przez cały okres wojny wysyłała do jeńców oflagów i więźniów obozów koncentracyjnych paczki żywnościowe.

Kazimierz Nurkowski – swoje piękne, młode życie poświęcił Ojczyźnie.

Pragnieniem moim, a także zagórowskiego środowiska harcerskiego jest aby „Mściwy” został patronem jednej z zagórowskich drużyn harcerskich. Na pewno tak się stanie.

Za pomoc w napisaniu tego artykułu dziękuję siostrom Kazimierza Nurkowskiego p.p. Stanisławie Nurkowskiej zam. w Zagórowie i Irenie Nurkowskiej zam. w Koźminku.

Bogdan Grzonkowski

Na I Pikniku Historycznym zorganizowanym 25 kwietnia 2015 roku przez Fundację Zagórowian Pro Memoria i Szkołę Podstawową im. Michała Okurzałego w Zagórowie, z inicjatywy harcmistrza Andrzeja Bernata – dyrektora Szkoły Podstawowej, została odsłonięta tablica pamiątkowa Gloria Victis poświęcona harcerzom, na której pod krzyżem harcerskim uhonorowano złotymi literami bohatera III plutonu zgrupowania „Parasol”- oddziału do zadań specjalnych Kierownictwa Dywersji Komendy Głównej AK – członka Szarych Szeregów Kazimierza Nurkowskiego, pseudonim”Mściwy”.

hm. Władysław Szymański

Zagórów, dnia 25 kwietnia 2015 roku.

Olejniczak Stefan – Podharcmistrz

Podharcmistrz Olejniczak Stefan – Komendant Hufiec Słupca, członek Komisji Kształcenia i Stopni Instruktorskich w Słupcy, kwatermistrz stanicy w Gaju, otwarcie próby na harcmistrza; R.L. 7/90 Komendanta Chorągwi Konińskiej, przyznanie stopnia podharcmistrza.; R.L. 1/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej, ponowne otwarcie próby na stopień harcmistrza R.L. 1/92 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany członkiem Komendy Hufca Słupca 4.10.97 na Zjeździe Hufca Słupca; R.L. 14/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 2002/2003; R.L. 9/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, wybrany na Zjeździe 23.10.2003 Komendantem Hufca Słupca; R.L. 12/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 2003/2004 R. L. 8/2004 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 stycznia 2005 roku.

Pietrowicz Jędrzej – Harcmistrz

Urodzony w 1972 roku we Wrześni.

Drużynowy 14 DH I Szczepu w Słupcy, komendant I Szczepu w Słupcy, zastępca komendanta hufca w Słupcy,  przewodniczący Kręgu „Chopaki”, Komendant Hufca Słupca, członek Rady Naczelnej ZHP.

Otwarcie próby na stopień phm. R. L. 2/90 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrany delegatem na Zjazd ZHP R. L. 6/90 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Na Zjeździe  Hufca wybrany zastępcą Komendanta Hufca R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Otwarcie próby na stopień hm. R. L. 1/92 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Na Zjeździe Hufca 21.11.92 wybrany na funkcję Komendanta Hufca Słupca  R. L. 15/92 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Ponownie wybrany na Zjeździe Hufca Słupca 2.10. 93 na Komendanta Hufca Słupca R. L. 11/93 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Rezygnacja z funkcji Komendanta Hufca Słupca  2.09.94  R. L. 9/94 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Na Zjeździe Nadzwyczajnym Hufca 9.12.94 wybrany członkiem komendy hufca Słupca R. L. 12/94 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Wybrany delegatem na Zjazd Chorągwi Wielkopolskiej 7.10.95 na Zjeździe Hufca Słupca R. L. 9/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Członek Hufcowej Komisji Kształcenia i Stopni Instruktorskich w Słupcy na phm. R. L. 15/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej,

7.10.95 na Zjeździe Hufca Słupca wybrany zastępcą Komendantka Hufca R. L. 9/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Wybrany  członkiem Komendy Hufca Słupca 4.10.97 na Zjeździe Hufca R. L. 14/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Absolwent słupeckiej „jedynki” (1997 rok), Liceum Ekonomicznego w Słupcy (1991 rok) i Uniwersytetu Warszawskiego (1996 rok). Z zawodu Ekonomista.

Od 2000 roku członek Zarządu Spółki PARTNER TBS sp. z o.o. z siedzibą w Słupcy, a od 2003 roku Jej Prezes.

Członek wielu organizacji pozarządowych: Stowarzyszenie do Spraw Walki z Chorobami Układu Oddechowego im. Dr Romana Grzeszczaka w Słupcy, Stowarzyszenie im. Eugeniusza Kwiatkowskiego w Poznaniu, Słupeckie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, Stowarzyszenie Nasze Dzieci w Słupcy.

W roku 2004 wspólnie z przedsiębiorcami z terenu powiatu słupeckiego tworzy Klub Przedsiębiorców Ziemi Słupeckiej, którego zostaje Przewodniczącym.

Miłośnik górskich wędrówek, jazdy na nartach, a w sezonie letnim żeglarz.

hm. Władysław Szymański, komendant HKS Słupca

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Pośpiech Irena – Podharcmistrzyni

Instruktorka komendy hufca pracujący etatowo za czasów gdy komendantami hufca byli hm. Władysław Szymańskimi i hm Ryszard Rąbczewski.

Wybrana członkiem komendy hufca R. L.5/71 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zastępca przewodniczącego Komisji Hufca na Stopień Organizatora i Przewodnika R. L.9/71 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, członek Komendy Hufca Słupca – R. L.17/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Przybyła Andrzej – Harcmistrz

Przewodnik Przybyła Andrzej wybrany na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej na członka Rady Hufca Słupca; R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konin. Otrzymał stopień podharcmistrza;. R.L. 7/90 Komendanta Chorągwi Konin. Otwarcie próby na harcmistrza; R.L.10/93 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na funkcję Zastępcy Komendanta Hufca ZHP Słupca na Zjeździe Nadzwyczajnym Hufca 9.12.1994r.; R.L. 12/94 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Otrzymuje stopień harcmistrza; R.L. 5/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany Zastępcą Komendanta 7.10.1995r. na Zjeździe Hufca Słupca R.L. 9/95 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na Zastępcę Komendanta Hufca Słupca 4.10.1997r. na Zjeździe Hufca; R.L. 14/97 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wyróżniony Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”: R.L. 5/98 Naczelnika ZHP z 20.05.1998r. Wybrany na Zjeździe Hufca ZHP Słupca 22.10.1999r na członka Komisji Rewizyjnej Hufca; R.L. 17/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na Zjeździe Hufca ZHP 22.10.1999r na Zjazd Chorągwi; R.L. 17/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na Nadzwyczajnym Zjeździe Hufca ZHP Słupca członkiem Komendy Hufca ZHP Słupca; R.L. 5/2000 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wyróżniony Odznaką „Harcerska Służba Wielkopolsce” 365; R.L. 6/2001 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Drużynowy 30 Drużyny Harcerskiej, delegat na XXXII Zjazd ZHP; R.L. 11/2001 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na Zjeździe Hufca ZHP Słupca 23.10.2003r. skarbnikiem Hufca ZHP Słupca; R.L. 12/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na Zjazd Chorągwi Wielkopolskiej; R.L. 12/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany delegatem na XXXIII Zjazd ZHP; R.L. 7/2005 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany 13.05.2005r. na Nadzwyczajnym Zjeździe na Komendanta Hufca w Słupcy R. L. 11/2005 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Ukończył warsztaty zarządzania majątkiem harcerskim; R.L. 12/2005 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Bierze udział z głosem decydującym 19.05.2006r. w Zjeździe Chorągwi Wielkopolskiej ZHP; R. L. 5/2006 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany 19.05.2006r. w Zjeździe Chorągwi Wielkopolskiej na członka Chorągwianej Komisji Rewizyjnej;. R.L. 7/2006 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany 23.11.2007r. na Zjeździe Hufca Słupca delegatem na Zjazd Chorągwi; R.L. 1/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na Zbiórce Wyborczej na XXXIII Zjazd ZHP; R.L. 5/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Z Hufca ZHP Słupca delegat z czynnym prawem wyborczym na XXXV Nadzwyczajny Zjazd ZHP: R.L. 9/2007 Naczelnika ZHP; R.L. 7/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na Zbiórce Wyborczej w Koninie na delegata na XXXVI Zjazd ZHP L. 8/2009 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany na Zjeździe Chorągwi 11.12.2010r. na członka do Komisji Rewizyjnej Chorągwi Wielkopolskiej ZHP; R.L. 12./10 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Uczestnik 01.12.2012r. Zjazdu Nadzwyczajnego Chorągwi Wielkopolskiej ZHP; R.L. 13/12 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Ze źródeł wypisał hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25.01.2014r.

Przydryga Stanisław – Harcmistrz

Urodził się  8 kwietnia 1949 roku w Kopojnie. W szkole podstawowej  pierwszą Jego wychowawczynią była Anna Kubiak, uczyła Go też Eugenia Bacherowicz a szkołą w Kopojnie kierował Izydor Wożniak. Były to Jego pierwsze autorytety i wzory do naśladowania.

Biorąc przykład ze swej kuzynki Krystyny Drop – Michalskiej, nauczycielki,  w 1963 roku zaczął uczęszczać do Liceum Pedagogicznego w Morzysławiu. W Jego domu panowała bardzo dobra atmosfera wokół zawodu nauczycielskiego. Siostra Arleta i brat Konrad także zostali nauczycielami. Jedynie brat Roman wykonuje inny zawód.

Jest mężem Krystyny z domu Kaczmarek, ojcem Piotra, Mateusza, Pawła i Małgorzaty. Od 1959 był zuchem. W 1960 – członkiem Drużyny Harcerskiej w Kopoj­nie. Tu złożył Przyrzecze­nie Harcerskie. Pod­czas nauki w morzysławskim Liceum Pedagogicznym – był członkiem MKI. W szkole ćwiczeń prowadził drużynę zuchową i harcerską (przygodę swego życia – w harcerstwie – rozpoczął jeszcze w Liceum Pedagogicznym w Morzysławiu na kursie 72 godzinnym przygotowującym przyszłych nauczycieli do pracy w ZHP). 15.VIII.1966 – w Polani­cy Zdrój odbywa praktykę pedagogiczną w ramach kursu drużynowych, na obozie szkoleniowy zorganizowany przez konińską Komendę Hufca, gdzie pierwszym przełożonym harcerskim był hm. Bonifacy Szymczak.  Tu złożył Zobowiązanie Instruktorskie.

W 1968 – podjął pracę w charakterze nauczyciela Szkoły Podstawowej w Michalinowie Oleśnickim, gmina Zagórów.  Reaktywował 17 drużynę harcerską a zbiórki harcerskie odbywały się w obiektach  starej szkoły w Michalinowie Oleśnickim

Po roku pracy w  1969 poszedł do wojska  (jesienią), a wrócił w 1971 roku do nowych budynków szkoły, której kierownikiem był Marian Matuszak. Dalej prowadził 17 drużynę harcerską.

Na jednej z konferencji nauczycielskiej, gdzie zapoznawano, jak mówi w wywiadzie, nas z nowym systemem wychowawczym Heliodora Muszyńskiego, ówczesny komendant hufca ZHP w Słupcy hm. Ryszard Rąbczewski zaprosił mnie  (był to maj roku 1973 ) do biura komendy hufca. Poszedłem do biura, które  znajdowało się na ulicy Poznańskiej w budynku Tadeusza Litoborskiego. W obecności druhów hm. Władysława Szymańskiego, hm Wojciecha Boruszaka zapytał mnie  „czy mam trochę wolnego czasu” i jednocześnie zaproponował abyśmy pojechali na zwiad kwatermistrzowski do Smolnik. Wrażenie przyjemne wywarło na mnie miejsce pod przyszły obóz. Piękny las, świeżutka trawa, czyste Jezioro Powidzkie. Zachwyciliśmy się tym miejscem wszyscy. Decyzja była jednoznaczna. Obozy harcerskie hufca ZHP Słupca  w 1973 roku będą w Smolnikach.

Był w 1973 na obozie Hufca Słupca, Anastazewo – Smolniki, drużynowym i oboźnym.

Na grupie kwatermistrzowskiej poznał, jak mówi w wywiadzie, wspaniałych instruktorów: hm. Leszka Bydłowskiego i Jego brata Zygmunta, hm. Andrzeja Wolskiego, phm. Janka Majewskiego, hm. Hanię Grześkiewicz. Na drugim i trzecim turnusie (komendanta hm. Władysław Szymański), gdzie był oboźnym (w lato tego roku siedem tygodni spędził w lesie. W kadrze obozu byli następujący instruktorzy harcerscy: Barbara Waszak,  Zofia Wawrzyniak, Irena Rumińska, Krystyna i Józef Frydrychowicz, Danuta Garsztka.

Zostaje wybranym w 1973r. członkiem Komendy Hufca Słupca – R. L.17/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

W 1974 roku prowadził, jako komendant cztery turnusy obozowe w Kierzu na obozie nad jezio­rem Powidzkim wraz z Andrzejem Wolskim, Małgosią Rożek, Eugeniuszem Krajewskim, Krystyną i Józefem Frydrychowiczami, Hanią Kozłowską  (praktykantka), Michałem i Heniem Ulatowskimi, Jarkiem Piotrowskim, Jurkiem Górczyńskim, Stanisławem Garsztką.

Stopień podharcmistrza otrzymuje  R. L. 6/74 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Po roku pracy z drużyną w  lecie 1975  na obozie w Kosewie (brzózki) na pierwszym turnusie był zastępcą komendanta (komendantką obozu była hm. Teresa Burdzińska). Na trzecim i czwartym turnusie  był komendantem obozu, funkcję oboźnego na tych turnusach pełnił hm. Andrzej Wolski.

W ostatniej fazie wakacji przyjechał na obóz  hm. Ryszard Rąbczewski, komendant hufca ZHP w Słupcy i zaproponował mi abym podjął pracę w komendzie hufca ZHP w Słupcy. Wyraziłem zgodę.  15 sierpnia – po hm. Ryszar­dzie Rąbczewskim zostaje komen­dantem Hufca ZHP w Słupcy.

Tworzą się w tym czasie nowe województwa. Powstaje nowa chorągiew ZHP w Koninie a Komendantką zostaje hm. Maria Serafin. W obecności hm. Ryszarda Rąbczewskiego u komendantki chorągwi w Koninie wyraża ostateczną zgodę, by kierować hufcem ZHP w Słupcy. Zaprasza do współpracy harcerskiej między innymi: Lecha Bydłowskiego, Andrzeja Wolskiego, Eugeniusza Krajewskiego, Władysława Szymańskiego, Sta­nisława Garsztkę, Januarego Jasińskiego, Aleksandrę Chwiłowicz.

W 1975 – na Harcerskiej Akcji Zimowej był komendantem zimowiska w Poznaniu, które odbywało się w szkole podstawowej nr 36 na ulicy Słowackiego. W prowadzeniu zimowiska pomagali mi tacy instruktorzy jak: Krystyna i Józef Frydrychowicz, Eugeniusz Krajewski, Aleksandra Chwiłowicz.

Oprócz wymienionego już wcześniej zimowiska  zorganizował jeszcze: dwa razy zimowisko w Gdańsku, dwukrotnie w Jeleniej Górze, dwukrotnie w Krakowie, w Słupsku, w Ustce, w Łebie.

Udaje mi się pozyskać do współpracy  znanych i lubianych instruktorów harcerskich i przyjaciół na czele z Tobą – mówi do prowadzącego wywiad. Przekonałem się wtedy co to znaczy być otwartym dla ludzi i kiedy ludzi można pozyskać dla sprawy. Muszę Ci powiedzieć z pełną otwartością, że był to najpiękniejszy okres w moim życiu, choćby z tej racji, że było nas wielu chętnych do działalności w harcerstwie. W 1976  organizuje zimowi­sko w Łebie.

Na najbliższe lato roku 1976 postanawiamy wyjechać dalej. Szukamy miejsce na obozowisko na terenach, gdzie pracował wtedy jako leśniczy Jędrzej Sędecki, były instruktor naszego hufca. Wspólnie z Maciejem Plewkiewiczem, Stanisławem Garsztką i Leszkiem Bydłowskim udaliśmy się do Jędrka w maju i po całym dniu oglądania miejsc pod obóz a właściwie zgrupowanie czterech obozów dla ponad trzystu harcerzy, wybraliśmy Gądno. Komendantką tego obozu była hm. Eugenia Galemba, zastępcą komendanta hm. Stanisław Garsztka, oboźnym hm. Leszek Bydłowski, kwatermistrzem Eugeniusz Krajewski, komendantami podobozów: zuchowego hm. Jadwiga Szymańska, młodszoharcerskiego Feliksa Rapalska, szkoleniowego dla zastępowych hm. Grzegorz Czerniak, starszoharcerskiego hm. Andrzej Zjeżdżałka, w kadrze obozu byli także, Jacek Czerniak, Krzysztof Gawrych, Hania Czerniak, Zofia Zjeżdżałka. Obóz udany, bardzo dobrze oceniony przez władze harcerskie i inne.

W 1977 roku hufiec Słupca powtórzył wyjazd obozów harcerskich na tereny do Gądna.

Od 1976 – 77 był kierownikiem Wydziału Harcerskiego Komendy Chorągwi w Ko­ninie a Komendantką Hufca w tym czasie zostaje hm. Aleksandra Chwiłowicz. Na początku roku harcerskiego 1978 hm. Stanisław wraca do Słupcy na funkcję Ko­mendanta Hufca.

Wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Członkiem Rady Hufca i Komendantem Hufca Słupca R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Inicjuje wraz z instruktorami harcerskimi Akcje „LATO”: Gądno ’78, Strzmiele ’79, Miłków ’80 (komendantem był hm Stanisław Garsztka, Kobylec ’81 (komendantem był hm. Zdzisław Woźniak), w 1981 w Łysogórkach prowadził obóz IV Szczepu ze Słupcy hm. Grzegorz Czerniak, Stryszów ’82 (komendantem był hm. Zdzisław Woźniak), Stryszów ’83 (komendantem był hm. Andrzej Wolski), Stare Karpno ’84, Stare Karpno ’85 (szefami w podobozach byli Stanisław Garsztka, Zdzisław Woźniak, Zofia Wawrzyniak). Organizuje ponadto – z IV Szczepem Środowiskowym i drużynami z terenu hufca, w oparciu o bazę PTSM – obozy harcerskie i obozy wędrowne

Hm. Stanisław Przydryga zostaje wybranym w 1980r. członkiem prezydium Rady Chorągwi ZHP Konińskiej, od 14.12.1980 R. L. 1/81 Komendanta Chorągwi Konińskiej, mianowany Przewodniczącym Komisji Stopni Instruktorskich Komendy Chorągwi Konin R. L. 3/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, powołany do Sztabu Alertu – Las potrzebuje pomocy R. L 3/83 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi R. L 6/83 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Powołany do Komisji Stopni Instruktorskich Chorągwi Konin R. L 6/83 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek Rady i Komendant  Hufca Słupca wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej R. L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek prezydium Rady Chorągwi Konińskiej i komendy chorągwi wybrany na III Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej R. L. 1/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wyróżniony Odznaką za „Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP” R. L.7/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

W latach 1980 – tych włącza się do działalności instruktorskiej hm. Zdzisław Woźniak. Przekazuje informację, że na terenie gminy Witkowo jest budynek poszkolny, w którym może  powstać po odpowiedniej adaptacji stanica lub baza harcerska. Ówczesne władze słupeckie harcerskie pojechały obejrzeć budynek i otoczenie a następnie poinformowały komendanta chorągwi w Koninie hm. Jana Maciejewskiego o tym, że są zainteresowane przejęciem obiektu i zagospodarowaniem go na cele harcerskie

Następuje  w latach 1985 przekazanie na rzecz hufca Słupca budynków po  szkole podstawowej w Gaju na stanicę harcerską. Rozmowy dotyczące bazy (stanicy) dla hufca Słupca toczyły się już w kręgach instruktorskich od lat 1960–tych.

Komendant Chorągwi udzielił pomocy w przejęciu obiektów i tak rozpoczął się remont budynku szkolnego, dobudowę na starych fundamentach nowego, sadzenie tysięcy drzew wokół obiektów.

Pierwszy „ruch materialny” nastąpił w marcu 1986 roku (został przywieziony cement). Na początku dobrym duchem tej ważnej dla hufca budowy był hm. Zdzisław Woźniak, który bardzo skutecznie pomagał, gdyż dysponował możliwościami, szczególnie odpowiednim sprzętem. Potem rozwinęła się wokół sprawy akcja w pozyskiwaniu sympatyków i sojuszników. W pierwszej fazie jest pełna euforia a potem zaczynają się „schody” tj. różnorakie trudności, szczególnie finansowe. Do pomocy włączyło się dużo słupeckich zakładów pracy.

Pomagali przewodniczący rad narodowych, sekretarze ówczesny partii politycznych, Rejon  Dróg Publicznych, „Mostostal”, mieszkańcy Gaju na czele z sołtysem …  Janasem.

Prace murarskie i budowlane po kosztach własnych wykonał zakład murarski Kazimierza Janickiego, elektryczne Henryka Bąkowskiego, instalacyjne i wodno – kanalizacyjne firma Jerzego Podbielniaka, piec centralnego ogrzewania Henryk Klimczak, prace stolarskie wykonał oddany sprawie Henryk Lemiszewski, inwentaryzację obiektu szkoły przeprowadził phm. Jan Majewski. Projektantem obiektu socjalnego  na fundamentach byłego  budynku gospodarczego był inż. Kazimierz Sacha. Pomagała nam przy poszerzaniu gruntu wokół budynków do 3,5 hektara, pracująca w Urzędzie Gminy Witkowo Pani  Rybkowska. Dzięki wielu bezimiennym a także autentycznie pomagającym i życzliwym  sprawie udało się osiągnąć efekt, już 1989 roku to jest w niepełne trzy lata do pierwszego wyremontowanego obiektu wyjeżdża pierwsza grupa harcerzy, z okazji dnia dziecka, na biwak prowadzona przez Teresę Hirowską ze Strzałkowa. Potem w obiekcie prowadzi pierwszy kurs dla drużynowych zuchowych namiestnik zuchowy hufca hm. Jadwiga Szymańska.

Hm. Pl. Stanisław Przydryga zostaje wybrany w 1988r. na  Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej członkiem Rady i Komendant Hufca Słupca R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

29 maja 1988 roku podczas uroczystego apelu w Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji w Słupcy nadano imię harcmistrza Aleksandra Kamińskiego dla Hufca ZHP w Słupcy – hm. Andrzej Sękowski, komendant Chorągwi Konińskiej odczytał i przekazał hm. Sta­nisławowi Przydrydze – komendantowi Hufca ZHP, treść aktu podpisanego przez hm. PL Ryszarda Wosińskiego – Naczel­nika ZHP.

Komendant Hufca zatwierdził – 9 grudnia 1988r. – istnienie no­wej jednostki na terenie Hufca – V SZCZEPU ŚRODOWISKOWEGO. Stało się to dzięki aktywności instruktorów, szczególnie hm. Lecha Bydłowskiego.Z pomocą przy­szła Spółdzielnia Inwalidów, która udo­stępniła pomieszczenie piwniczne przy internacie oraz sprzęt. W ramach szczepu powołano drużyny: modelarską, kompu­terową, turystyczną i zuchową. Kadrę in­struktorską stanowili: pwd. Marian Szalbierz, hm. Lech Bydłowski, pwd. Stefan Olejniczak, pwd. Katarzyna Caban (Rybicka). Komendantem V Szczepu mia­nowany został hm. Lecha Bydłowskiego.

Hm. Stanisław wybrany na Zjeździe w 1991r.  Komendantem Hufca R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrany delegatem na Zjazd Konińskiej Chorągwi R. L. 4/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej a potem wybrany członkiem Komendy Chorągwi w Koninie R. L. 5/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Powołany na pełnomocnika Zlotu z okazji 80-lecia ZHP L. 7/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wspomaga akcje letnie w następnych latach podejmowane przez szczepy i drużyny. Najczęściej organizowane są w tym czasie obozy wędrowne.

W 1988 i 1989 roku Hufiec Słupca w Gaju zorganizował obozy, komendantami których byli hm. Zdzisław Woźniak i hm. Lech Bydłowski.

Od samego początku swojej harcerskiej pracy hm. Stanisław Przydryga przykładał dużo uwagi do pracy z kadrą instruktorską. Przede wszystkim zaczął od pierwszych kontaktów w poszczególnych środowiskach szkolnych.

Hm. Kazimierz Gościmski, hm.  Ryszard Rąbczewski czy też Ty byliście – mówi w swoim wywiadzie – tymi,  którzy mi na początku skutecznie pomagali. Dzięki  Twojej  bardzo zaangażowanej postawie instruktorskiej  (dysponowałeś już samochodem, byłeś wtedy kierownikiem a potem dyrektorem szkoły podstawowej w Kotuni, potem gminnym dyrektorem szkół, następnie inspektorem oświaty gminy Słupca) docieraliśmy do wszystkich, którym na sercu leżało dobro dziecka w szarym harcerskim mundurku.

Zresztą muszę Ci dodać, że mimo rozlicznych funkcji zawodowych i społecznych dla harcerstwa oddałeś dużo serca i czasu.

Wspomina – tworzyłem kręgi instruktorskie takie jak : „Iskierka” czy „Węzeł” prowadzony przez  hm. Zdzisława Woźniaka. Organizowałem różne wycieczki dla kadry instruktorskiej, do teatrów Poznania i Warszawy, na Powązki do kwater „szarych szeregów”, gdzie ostatnie miejsce na ziemi znalazł bohater hufca Słupca – Aleksandr Kamiński, do Oberwiesenthal i Straslund w NRD, do Budapesztu i Karlowych Var, Mińska i Lwowa w ZSRR. Wycieczki integrowały kadrę i jakby „zapalały” do lepszej pracy w drużynie harcerskiej.

Za moich czasów hufiec przyjął imię Aleksandra Kamińskiego. Bohater, którego imię  harcerze Ziemi Słupeckiej chcieli przyjąć już wcześniej ale czas na tego bardzo zasłużonego instruktora „Szarych Szeregów”, profesora nadszedł później.

Na zjeździe hufca 21.11.92 roku nie kandyduje na funkcję Komendanta Hufca Słupca. Moim następcą zostaje wybrany hm. Jędrzej Pietrowicz.

Za najważniejsze swoje osiągnięcie hm. Stanisław Przydryga uzna­je powstanie Stanicy Harcerskiej w Gaju.

Obecnie pełni funkcję dyrektora Gminno-Miejskiego Domu Kultury w Zagórowie.

hm. Władysław Szymański

Źródła:

– Wywiad przeprowadzony przez hm. (-) Władysława Szymańskiego z hm. Stanisławem Przydrygą 15 lipca 1999 roku zamieszczony w Wiadomościach Słupeckich nr 1 (21) styczeń-marzec 2000 roku, Kwartalnik społeczno-kulturalny wydawany przez Słupeckie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, s. 8-9.

– Rozkazy Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej i Konińskiej ZHP.

– z własnego archiwum.

Słupca, dnia 5 września 2013 roku.

Raczkowski Tadeusz – Podharcmistrz

Podharcmistrz Raczkowski Tadeusz Hufiec Słupca, odznaczony Brązową Odznaką „Za Zasługi dla Konińskiej Chorągwi ZHP”; R.L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, powołany do Chorągwianego Sztabu Przeglądy Drużyn Starszoharcerskich w Koninie; R.L. 2/83 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wyróżniony Honorową Odznaką „Za Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP”; R.L. 7/83 Komendanta Chorągwi Konińskiej, otrzymuje stopień podharcmistrza; R.L. 5/82 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek Rady i członek  Komendy Hufca ZHP Słupca wybrany na IX Sprawozdawczo-Wyborczej; R. L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek Rady i komendy Hufca Słupca wybrany na Sprawozdawczo-Wyborczej; R.L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 marca 1999 roku.

Radziszewski Damian – Przewodnik

Przewodnik Radziszewski Damian instruktor z Hufca Słupca, wybrany 13.05.2005 na Nadzwyczajnym Zjeździe na skarbnika hufca w Słupcy; R.L. 11/2005 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, wybrany 23.11.2007r. na Zjeździe Hufca Słupca Komendantem Hufca ZHP w Słupcy; R.L. 1/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, ponownie wybrany 11.05.2007r. na Nadzwyczajnym Zjeździe na Komendanta Hufca; R. L. 7/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską w roku 2006/2007; R.L. 12/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 lutego 2008 roku.

Ratajczyk Zdzisława – Harcmistrzyni

Harcmistrzyni Henryka Ratajczyk prowadziła drużyny harcerskie w Lądku – Hufiec ZHP Lądek w Jaroszynie w Hufcu ZHP Słupca. Była członkiem Kręgu Instruktorskiego „Węzeł” w Hufcu ZHP Słupca.
Ratajczyk Henryka pwd. – członkini Rady Hufca Lądek wybrana na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi ZHP Konin.
W Hufcu Słupcy otwarcie próby na phm.  R. L. 4/84 Komendanta Chorągwi ZHP Konin. Przyznanie stopnia phm. R. L. 3/85 Komendanta Chorągwi ZHP Konin. W Hufca Słupca wybrana do Rady Hufca na IX Konferencji Sprawozdawczo.-Wyborczej R. L. 8/84 Komendanta Chorągwi ZHP Konin. Otwarcie próby na stopień hm. R. L. 4/86 Komendanta Chorągwi ZHP Konin. Przyznanie stopnia hm.  R L. 6/89 Komendanta Chorągwi ZHP Konin.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 30.11.2020 roku

Rąbczewski Ryszard – Harcmistrz

Urodzony 17 sierpnia 1929 roku w Słupcy zmarł 9 czerwca 2008 roku we Wrześni.
Po roku 1945 aktywnie włączył się w rodzinnej Słupcy w działalność ZHP. Harcerz, zastępowy, drużynowy w latach 1945-1949.
Wiosną 1945 roku został uczniem miej­scowego gimnazjum i członkiem II Drużyny Męskiej im. Jana Sobieskiego, gdzie złożył przy­rzeczenie harcerskie na ręce Komendan­ta Hufca Konińskiego phm. Antoniego Studzińskiego.
W 1948 roku – jako drużynowy – z rąk phm. Jana Kujawy przyjął sztandar I Drużyny Męskiej im. T. Kościuszki.
W 1949 nastąpiła likwidacja ZHP wraz z innymi – znalazł się w konspiracyjnej Polskiej Partii Wolności.
W 1950 roku aresztowany (jako „buntownik, wróg ludu”, członek Związku Młodych Patriotów Polskich a potem Polskiej Partii Wolności, wraz z innymi licealistami ze Słupcy skazany na sześć lat więzienia (skazany wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu w dniu 17.10.1951r.: na karę 6 lat więzienia, praco­wał ciężko w Piechocińskich kamie­niołomach – Teczka więźnia 1071/W – AP -ZKWMO – Rąbczewski Ryszard – zwolniony z Mielęcina 21.11.1953r.).
A w roku 1956, po powstaniu powiatu słupeckiego, razem z innymi instruktorami harcerskimi organizuje hufiec ZHP, którego zostaje długoletnim  komendantem. Wspaniały instruktor  o wyjątkowym zmyśle organizacyjnym cechach przywódczych, organizator gromad i drużyn harcerskich specjalnościowych – żeglarskich, twórca klubów krótkofalarskich, kręgów instruktorskich, wielu akcji programowych, szkoleniowych, obozów i zimowisk harcerskich.
W 1957 współorganizator Hufca ZHP Słupca, ofiarny działacz w gromadze­niu środków finansowych, sprzętu obozowego  na obozy letnie harcerskie w: Skokach, Powidzu, Mieczownicy i Głodowie, mianowany zastępcą Komendanta Hufca do spraw harcerzy R. L.3/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, Chorągwiana Komisja Weryfikacyjna nadaje 26.06.57 stopień pwd. R. L.6/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, 15.05.58 następuje otwarcie próby na podharcmistrza R. L.5/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, 15.10.58 zwolniony z funkcji zastępcy Komendanta Hufca do spraw harcerzy R. L. 8/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, mianowany zastępcą Komenda Hufca Słupca. R. L. 9/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Otrzymuje stopień phm. R. L. 7/60 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Zarejestrowany instruktor R. L. 2/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Zaliczono służbę instruktorską za 1960/61 R. L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
W latach 60-tych i 70-tych XX stulecia Komendant Hufca ZHP Słupca – mianowany w R. L. 7/60 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrany Komendantem Hufca R. L.5/71 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Organizator i Komendant bardzo wielu harcerskich obozów letnich hufca Słupcy.
Członek Komisji Hufca na Stopień Organizatora i Przewodnika R. L.9/71 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Wybrany ponownie Komendantem Hufca Słupca  R. L.17/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Wielokrotnie wyróżniany przez władze Chorągwi Wielkopolskiej i Konińskiej.
Pasjonat harcerskiego wychowania, harcerskiej drogi dla siebie i innych. Do końca życia utrzymujący kontakty z instruktorami harcerskimi i środowiskami drużyn zuchowych i harcerskich
W 2009 r., w pierwszą rocznicę śmierci harcmistrza Ryszarda Rąbczewskiego, w słupeckim kościele parafialnym pw. św. Leonarda, odprawiona została Msza Święta w Jego intencji a na cmentarzu Świętego Krzyża w Słupcy, poświęcono Krzyż Harcerski – na Jego mogile – ufundowany przez członków Harcerskiego Kręgu Seniorów ZHP ze Słupcy.
W roku 2010 umieszczony zostaje Jego tabliczka epitafijna w Mauzoleum Harcerskim w Skulsku.
Pochowany najpierw na cmentarzu we Wrześni a potem  przeniesiony na cmentarz parafialny św. Krzyża w Słupcy.

Ze źródeł wypisał: hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 9 czerwca 2013 roku.

Rewers Ferdynand

Mianowany pierwszym Hufcowym w Słupcy 1.01.1957 R.L. 1/57 z dnia 10.01.57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, z dniem 15.03.57 zwolniony z obowiązków Komendanta Hufca Słupca R. L.3/57 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Romańska Ewelina – Przewodniczka

Przewodniczka Romańska Ewelina, drużynowa 43 DH w V Szczepie w Słupcy, wybrana na Nadzwyczajnym Zjeździe członkiem Komendy Hufca Słupca; R.L. 5/2000 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, wybrana na Zjeździe 23.10.2003r. Zastępcą Komendanta Hufca Słupca; R.L. 12/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, wybrana 13.05.2005r. na Nadzwyczajnym Zjeździe na Zastępcę Komendanta Hufca w Słupcy; R.L. 11/2005 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, wybrana 11.05.2007r. na Nadzwyczajnym Zjeździe na Zastępcę do Spraw Programowych Komendanta Hufca Słupca; R.L. 7/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, wybrana 23.11.2007r. na Zjeździe Hufca Słupca Zastępcą Komendanta Hufca R. L. 1/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 stycznia 2008 roku.

Siupa Iwona – Podharcmistrzyni

Phm. Iwona Siupa od 1983 roku jest instruktorem ZHP.
Od początku swojego stażu instruktorskiego czynnie działała w harcerskich szeregach.

We wrześniu 1983 roku współzałożycielka drużynę starszoharcerskiej przy LO w Słupcy, której po okresie próbnym została nadana nazwa 7 Drużyna Starszoharcerska w Słupcy. Najpierw pełniła w niej funkcję zastępowej, później przybocznej, a 23.10.1986 rozkazem L10/86 wydanym przez Komendanta Hufca ZHP w Słupcy, została mianowana drużynową drużyny i była nią do sierpnia 1990r.

7DSH przez szereg lat była jedną z prężniej działających jednostek Hufca ZHP w Słupcy. Czynnie uczestniczyła w życiu hufca. Brała udział we wszystkich hufcowych akcjach i imprezach, a również reprezentowała hufiec na imprezach chorągwianych np. CHPZHS, Rajd Nocny „Mała Niedźwiedzica”, Zlot Harcerstwa Starszego w Uniejowie, jak również ogólnopolskich takich jak: Rajd Rodło, Rajd Amonit, Rajd Świętokrzyski, III- VII PZHS.

W 1988r 7DSH była w grupie wyróżnionych drużyn, które uzyskały prawo do udziału w Zlocie ZHP na Polach Grunwaldu. Nominację na ten zlot odebrała drużynowa 7DSH phm. Iwona Furmaniak (obecnie Siupa) na uroczystości w Gnieźnie. 15 lipca 1988r. na Polach Grunwaldu 7DSH ze Słupcy otrzymała „Odznakę Grunwaldzką” nadaną przez Główną Kwaterę ZHP.

W latach 1990 – 1992 prowadziła I Drużynę Harcerską im. Emilii Plater w Słupcy.

W latach 1985-1991 była członkiem kadry szeregu obozów harcerskich. Były to:
-12-25.08.1984 obóz 7DSH na zgrupowaniu w Mikorzynie (instruktor)
-27.07-10.08. 1985 obóz wędrowny Nowy Sącz-Zakopane (komendant)
-07-20.07.1986 obóz 7DSH wędrowny Słupca-Malbork (z-ca komendanta)
-30.07.-12.08.1987 obóz wędrowny Oświęcim-Kraków (komendant)
-21.07-03.08.1989 obóz wędrowny Stargard-Szczecin (komendant)
-11-27.08 1989 obóz 7 DSH wędrowny Bieszczady (komendant)
-24.07.-08.08.1990 obóz wędrowny Sanok-Lesko (komendant)
-10-25.08.1991 obóz wędrowny Żywiec – Maków Podhalański komendant)

Reprezentowała Hufiec ZHP Słupca jako:
-Delegat na IV Konferencji Sprawozdawczo Wyborczej Komendy Chorągwi Konin (16 XII 1988)
-Delegat na IX (XXVI) Zjazd ZHP (28-31 III 1989)
-Pełnomocnik Komisji Zjazdowej ZHP na rejon III w Chorągwi Konińskiej (1990)

W latach 1986-1990 poza pracą w macierzystym hufcu, pracowała również w Akademickim Kręgu Harcerskim im. Heliodora Święcickiego przy UAM w Poznaniu. W latach 1988 -1990 wchodziła w skład rady w/w kręgu.

W 1998 roku założyła, przy Szkole Podstawowej nr 3 w Słupcy, gromadę zuchową. Jest to 3 Gromada Zuchowa „Leśne Ludki” w Słupcy, którą prowadzi nieprzerwanie do dziś. Gromada prowadzona jest zgodnie z metodyką zuchową.W ciągu tych lat wypracowała swoje zwyczaje i obrzędy, posiada swoje okrzyki i zawołania, piosenkę gromady i totem, prowadzi kronikę.

Drużynowa phm. Iwona Siupa stara się, aby zuchy często brały udział w różnorodnych wycieczkach, biwakach i rajdach.

Nawiązała kontakt ze Słupeckim Klubem Turystyki Kolarskiej „Bicykl”, którego członkowie pomagali organizować rajdy rowerowe dla gromady np.rajd rowerowy „Powitanie wiosny” (sześciokrotnie), rajd pieczonego ziemniaka, a także wspierali organizacyjnie samodzielne biwaki 3GZ: w Stanicy Hufca ZHP Słupca w Gaju (2000r), biwak pod namiotem w Niezgodzie (2003r), „Rajd świętojański” do Kawnic i Bieniszewa w dniach 18-20.06.2004r.

Gromada bierze również udział w rajdach i biwakach, organizowanych przez inne środowiska słupeckich harcerzy. Imprezy te są doskonałą okazją do integracji zuchów i harcerzy. Np. w 2004 r. uczestniczyła w „Rajdzie św. Jerzego” zorganizowanym przez 2 DH im. Tadeusza Kościuszki i w „Rajdzie pieczonego ziemniaka” w Gaju” zorganizowanym przez 43 TDH „Cichociemni”. W latach 2000, 2004 i 2008 w biwaku „Imieniny zucha” zorganizowanym przez I Szczep Harcerski im. Janusza Korczaka w Słupcy. Dwukrotne uczestniczyła w biwaku wigilijnym w Stanicy Hufca ZHP Słupca w Gaju. Wielokrotnie w hufcowych spotkaniach i biwakach z okazji Dnia Myśli Braterskiej.

W 2001 roku nawiązała kontakt z Drużyną Zuchową „Skrzaty z kujawskiej chaty”, ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Radziejowie. Jest to drużyna „Nieprzetartego szlaku”. Zuchy z tej drużyny odwiedziły 3 GZ i uczestniczyły w dniu 27.09.2001 r. w zbiórce gromady. Po tej wizycie, przez dłuższy czas gromady utrzymywały kontakt korespondencyjny.

3 Gromada Zuchowa „Leśne Ludki” pod opieką phm. Iwony Siupy uczestniczyła w uroczystościach związanych z obchodami Święta 3 Maja i Święta Niepodległości. W szeregach harcerzy brała udział w uroczystościach żałobnych zorganizowanych w hołdzie Papieżowi Janowi Pawłowi II.

Stopień podharcmistrza przyznany przez Komendanta Chorągwi ZHP Konin rozkazem L4/87 z dnia 30.04.1987.

Wybrana na Zjeździe 24.10.2003 sekretarzem Komisji Rewizyjnej Hufca Słupca; R.L. 12/2003 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, 13.05.2005. Na Nadzwyczajnym Zjeździe wybrana na skarbnika hufca w Słupcy; R.L. 11/2005 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej Wybrana na kolejnym Zjeździe Hufca 24 marca 2006 r. Członkiem Komendy Hufca była do 11 maja 2007r. Jako członek Komendy Hufca systematycznie uczestniczyła we wszystkich jej posiedzeniach. Wspólnie z innymi instruktorami opracowywała plan pracy hufca, uczestniczyła w pracach Komendy.

Komenda Hufca ZHP w Słupcy w latach 2004-2005 zorganizowała dwa obozy harcerskie w stanicy w Gaju koło Witkowa (19-28.07.2004 i 04-13.07.2005). Phm. Iwona Siupa była członkiem kadry na tych obozach. Pomagała w ich zorganizowaniu i przeprowadzeniu.

Po przejściu do Hufca ZHP Konin w 2008r.  3 Gromada Zuchowa „Leśne Ludki” ze Słupcy stara się czynnie uczestniczyć w imprezach hufca i integrować się z nowym środowiskiem. 3 GZ wielokrotnie brała udział w biwakach z okazji Dnia Myśli Braterskiej, a także w Hufcowym Dniu Zucha, Złazie Hufca „Na bursztynowym szlaku” i innych.

W 2008 r. reprezentacja gromady wraz z drużynową uczestniczyła w Zlocie Wielkopolskich Zuchów w Śmiglu.

Wyróżniona listem pochwalnym Naczelnika ZHP; R.L. 2/11 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, uhonorowana Odznaką „Harcerska Służba Wielkopolsce”; R.L. 3/11 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Odznakę wręczono na uroczystościach związanych z obchodami 20-lecia Szkoły Podstawowej nr 3 w Słupcy.

W dniu 18.10.2018 roku uczestniczyłem u „Leśnych Ludków” na zbiórce z okazji odzyskania przez Polskę Niepodległości”

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 27.03.2011 roku.

Źródła
-Biogram napisany w oparciu o dokumenty przekazane do hm. Andrzeja Przybyły Komendanta hufca w Słupcy
-archiwum własne

Janina Skrabucha – Podharcmistrzyni

 Phm. Janina Skrabucha z domu Kordylewska urodziła się 10.06.1933 r. w Lasku (powiat poznański).  Zmarła w Koninie 28 lutego 2020 roku. W czasie II wojny światowej przeprowadziła się wraz z rodzicami i rodzeństwem z Konina do Słupcy.
Pracę zawodową rozpoczęła w Strzałkowie. Pracowała także w Cieninie Kościelnym, Komendzie Hufca ZHP w Słupcy, Szkole Podstawowej nr 2 w Słupcy, w Gosławicach potem w Szkole Podstawowej nr 3 w Koninie. Najdłużej w Szkole Podstawowej nr 6 w Koninie, skąd przeszła na emeryturę.
W latach 1957 – 1974 była trzecim Komendantem Hufca: po Ferdynandzie Rewersie, hm. Kazimierzu Gościmskim, phm. Janina Skrabucha (1959), a przed hm. Ryszardem Rąbczewskim, hm. Józefem Kwitowskim,  hm. Władysławem Szymańskim.
W 1958 na obozie letnim w Mieczownicy pełniła funkcję skarbnika.
15.06.58 otwarcie próby na podharcmistrza R. L.6/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1957/58 R.L. 5/59 przez Komendanta Chorągwi Wielkopolskie.
Mianowana zastępcą Komendanta Hufca  R. L. 6/59  Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Mianowana Komendantem Hufca Słupca. R. L. 9/59  Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Mianowana członkiem sztabu „Wieś” R. L. 10/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Zwolniona z funkcji zastępcy Komendanta Hufca w Słupcy R. L. 11/59  Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej
Główna Kwatera Harcerska  R. L. 12./59 z 1.04.1959 przyznała stopień phm. R. L. 7/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Zaliczono służbę instruktorską za 1958/59 R. L. 13/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Zwolniona na własną prośbę z funkcji Komendanta Hufca w Słupcy R. L. 7/60 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.
Zaliczono służbę instruktorską za 1960/61 R. L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Śp. Janina Skrabucha całe swoje życie zawodowe poświęciła pracy z dziećmi w szkole.
Szkołę Podstawową ukończyła w Słupcy, następnie Liceum Pedagogiczne w Krotoszynie. W Poznaniu z kolei Studium Nauczycielskie (kierunek geografia i wychowanie fizyczne). Była również nauczycielką nauczania początkowego.

Za osiągnięcia w pracy zawodowej była wielokrotnie nagradzana. Otrzymała: Złoty Krzyż Zasługi (1975r.), Nagrodę Kuratora Oświaty (1976r.), Odznakę Honorowa za Zasługi dla Miasta Konina (1977r.), Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Konińskiego (1979r.), Odznakę Przyjaciel Dziecka (1979r.), Odznakę za Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP (1979r.), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1983r.).

Została pochowana na cmentarzu parafialnym św. Krzyża w Słupcy. Niech spoczywa w pokoju!

Opracował  hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 20 marca 2020 roku

Żródła:
-Gazeta Słupecka nr 12 z 17 marca 2020 roku
-archiwum własne

Snaglewski Stanisław

Opiekun męskiej Drużyny Harcerskiej im. Tadeusza Kościuszki w Słupcy.
W 1948 roku był współorganizatorem uroczystości wręczenia sztandarów drużyny w Słupcy. Wymagający w przyswajania wiedzy przez uczniów, cieszył się dużym autorytetem moralnym.
W roku 2004 umieszczona została Jego tabliczka epitafijna w Mauzoleum Harcerskim w Skulsku.
Spoczywa na słupeckim cmentarzu parafialnym.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Spychała Dariusz – Podharcmistrz

Podharcmistrz Spychała Dariusz, drużynowy 19 DH w II Szczepie Harcerskim w Słupcy, Przewodniczący Kręgu Instruktorskiego, kwatermistrz Hufca Słupca, komendant kursu funkcyjnych w Słupcy, otwarcie próby na podharcmistrza; R.L. 6/89 Komendanta Chorągwi Konińskiej, przyznanie stopnia podharcmistrza; R.L. 1/92 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek Hufcowej Komisji na Stopień Przewodnika; R.L. 5/94 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Pracownik etatowy w Komendzie Hufca Słupca.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 lipca 1995 roku.

Styza Dorota – Harcmistrzyni

Drużynowa drużyny w Liceum Ogólnokształcącym w Słupcy w latach 1965-tych.

Szczecińska Cecylia (Tomkowiak) – Przewodniczka

Przewodniczka Szczecińska Cecylia drużynowa w Hufcu ZHP Słupca, od 1.12.1958r. mianowana przewodnikiem; R.L. 12/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1957/58; R.L. 5/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1958/59 R.L. 13/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, mianowany na funkcję namiestnika Hufca ZHP Słupca; R.L. 13/60 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1960/61; R.L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zarejestrowany instruktor; R.L. 2/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 czerwca 2013 roku.

Szymańska Jadwiga Kazimiera – Harcmistrzyni

Urodziła się 14 września 1943 roku w Lądku zmarła 28 sierpnia 2009 roku w Słupcy.
Do harcerstwa wstąpiła w Lądku Hufiec Słupca Chorągiew Wielkopolska, gdzie złożyła w 1956 roku Przyrzeczenie Harcerskie w obecności nauczyciela-wychowawcy, drużynowego, phm. Mikołaja Witkowskiego. W Liceum Pedagogicznym w Morzysławiu uczestniczyła w obozie letnim w Krotoszynie, na którym przyszłych nauczycieli przygotowywano do prowadzenia drużyn zuchowych i harcerskich. W roku 1960 prowadziła w Lądku akcję nieobozową dla zuchów. Od 1962 roku jest czynnym instruktorem hufca ZHP Słupca jako drużynowa zuchowa w Woli Koszuckiej a potem w Ratyniu. Wielokrotnie uczestniczyła w akcjach obozowych (Lutomia, Zaniemyśl, Gądno, Szumirad) hufca ZHP Słupca, jako drużynowa harcerska i zuchowa,  komendantka. Prowadziła na akcjach letnich  dokumentację finansową. W hufcu Słupca pełniła funkcję namiestnika zuchowego i szkolenia dla drużynowych zuchowych w Gaju i szkolenia na odprawach zwoływanych przez komendanta hufca. Przyznanie stopnia phm. R. L. 10/1966 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.. Przyznanie stopnia hm. R. L. 4/90 Komendanta Chorągwi Konińskiej.
Od roku 2003 w Harcerskim Kręgu Seniorów w Słupcy pełniła funkcję skarbnika i była współredaktorem strony kronik kręgu wysyłanych do kroniki Wspólnoty Skulskiej ZHP, Rady Wielkopolskich Kręgów Seniorów, na stronę internetową Starszyzny i Seniorów ZHP.
Nauczycielka w Woli Koszuckiej, Ratyniu, Kowalewie, Kotuni w której w roku 1984 objęła stanowisko dyrektora. Pełniła funkcję metodyka i wizytatora języków obcych, w powiecie słupeckim a następnie w województwie konińskim.
Redagowała artykuły do Zielonego Sztandaru, Wiadomości Słupeckich, Gazety Słupeckiej, Kuriera Słupeckiego, Niedzieli, Ładu Bożego, Przewodnika Katolickiego a także do fachowych metodycznych zeszytów – szczególnie o postępie pedagogicznym w nauce języka obcego .
Działała w Zespole Parafialnym Caritas przy parafii Błogosławionego Michała Kozala Biskupa Męczennika w Słupcy i w Parafialnej Radzie Duszpasterskiej pełniąc funkcję sekretarza.
Kronikarka Parafii Bł. M. Kozala BM w Słupcy (16 tomów), Parafialnego Zespołu Caritas Słupeckiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. Nominowana pośmiertnie do tytułu „PRO BONITATE FRATRIBUS ALLATA” (za dobroć ludziom okazaną). Działaczka Związku Nauczycielstwa Polskiego.

Za prace zawodową wyróżniana wielokrotnie przez Ministra Oświaty, Kuratora Szkolnego, Inspektora Oświaty. Uhonorowana Brązowym, Srebrnym i Złotymi (dwukrotnie) Krzyżami Zasługi a także najwyższym wyróżnieniem Ministra Oświaty – Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Ponadto wyróżniono Ją Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Województwa Konińskiego”, Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego, „Za Zasługi dla Kółek Rolniczych”.

W roku 2010 umieszczona została Jej tabliczka epitafijna w Mauzoleum Harcerskim w Skulsku.

Pochowana na cmentarzy parafialnym św. Krzyża w Słupcy.

Słupca, dnia 28 sierpnia 2013 roku.

Szymański Władysław – Harcmistrz

Urodzony 30.05.1941 r. w Zagórowie.

Do harcerstwa wstąpił w 1948 roku w Zagórowie gdy drużynowym zuchowym był Michał Andrzejak.

W 1949 złożył obietnicę zuchową. Przyrzeczenie harcerski w 1956. Zobowiązanie instruktorskie w 1960.

Należał do Organizacji Harcerskiej w Zagórowie.

Był członkiem drużyny w Liceum Pedagogicznym na ul. Mylnej w Poznaniu w hufcu Jeżyce i uczestnikiem obozu szkoleniowego Chorągwi Wielkopolskiej w 1957 w Zaniemyślu gdzie zdobył stopień harcerski wywiadowcy. Uczestniczy w 1960 w obozie szkoleniowym w Zaniemyślu zorganizowanym przez hufiec ZHP z Pleszewa.

Od 1960 instruktor hufca ZHP Słupca, gdzie zdobył stopień przewodnika (R 4/62 KH z 20.IV.1962), podharcmistrza (R. 6/64 K Ch. z 20.06.1964) i harcmistrza (R 3-4 K Ch. z 30.06.1966).

W latach 1962-1964 szczepowy Akademickiego Szczepu Żaczek w Poznaniu przy Studium Nauczycielskim nr 1 w hufcu Jeżyce.

Od 1964 do 1966 Komendant Hufca ZHP Słupca potem zastępca Komendanta Hufca i przewodniczący w wielu kadencjach Komisji Rewizyjnej Hufca Słupca, wielu kadencjach Komisji Rewizyjnej Chorągwi Konińskiej i zastępca Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej Chorągwi Wielkopolskiej.

Drużynowy i komendant na wielu obozach letnich (Czeszewo, Lutomia, Susiec, Sarcz, Chorzemin, Zaniemyśl, Jeziory Wielkie, Górzyniec, Wewerska Bitiszka, Smolniki). Pełnił także na obozach funkcje oboźnego, kwatermistrza, instruktora szkoleniowego na kursach organizowanych przez Chorągiew Wielkopolską ZHP – w Szumiradzie i Chorągiew Konińską dla komendantów hufców. Organizator bardzo wielu akcji programowych i akcji nieobozowego lata.

Uczestniczył we wszystkich X Konferencjach Wyborczych Hufca i we wszystkich Zjazdach Wyborczych Hufca Słupca (ostatni 23.11.2007 r.). Uczestnik Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczych: Chorągwi Poznańskiej, Konińskiej (wszystkich) i Wielkopolskiej ZHP. Uczestnik IV, VII, VIII, XXVII (Nadzwyczajny), XXVIII, XXXI Zjazdów ZHP. Członek Centralnej Komisji Rewizyjnej ZHP.

Reprezentował Chorągiew Konińską ZHP na spotkaniach międzynarodowych w Hodoninie w Czechosłowacji.

Członek Harcerskiego Kręgu Seniorów w Słupcy, współredaktor stron kroniki zdjęciowej Harcerskiego Kręgu wysyłanych do kroniki Wspólnoty Skulskiej ZHP i Wielkopolskiej Rady Kręgów Seniorów. Rzecznik prasowy Kręgu utrzymujący kontakt z redakcją strony internetowej Wydziału Seniorów i Starszyzny Głównej Kwatery ZHP. Autor od 2000 – 2010 roku zeszytów Wydarzenia w Harcerskim Kręgu Seniorów w Słupcy. Obecnie Komendant Kręgu Seniorów i Starszyzny ZHP w Słupcy. Prowadzący stronę internetową Harcerskiego Kręgu Seniorów www.hksslupca.pl

Od 1960 – członek Związku Nauczycielstwa Polskiego. 1964 – 1971 Przewodniczący Rejonowej Konferencji Szkoleniowej w Lądku, 1969 – 1972 Członek Zarządu Powiatowego ZNP w Słupcy, 1976 – 1979 Prezes Rady Zakładowej ZNP przy Gminnym Dyrektorze Szkół w Słupcy, 1978 – 1980 Przewodniczący Zespołu d/s kierowania szkołą i zespołami nauczycielskimi Sekcji Szkolnictwa Ogólnokształcącego przy Oddziale Zarządu Głównego ZNP w Koninie, 1983 – 1986 Członek Prezydium Zarządu Okręgu w Koninie odpowiedzialny za sprawy socjalno-bytowe i współpracę z administracją oświatową Kuratorium Oświaty w Koninie, 1984 – 1986 Członek Międzywojewódzkiej Komisji Wczasów i Lecznictwa w Poznaniu, 1994 – 1996 Związkowy Koordynator Rejonu Słupeckiego, 1994 – 1996 Przewodniczący Rejonowej Komisji Historycznej ZNP w Słupcy,

2006 – 2009 Przewodniczący Sekcji Emerytów Nauczycieli i Pracowników Oświatowych Gminy Słupca, 1983 Delegat na XXXIII Zjazd ZNP do Warszawy.

Radny w Gminie Lądek i kilku kadencji w Gminie Słupca, członek Komisji Oświaty Powiatowej Rady Narodowej w Słupcy.

Ofiarny działacz Słupeckiego Towarzystwa Kulturalno-Kulturalnego, członek od 1994, wiceprezes, honorowy członek Słupeckiego Towarzystwa Kulturalnego.

Sekretarz kwartalnika Wiadomości Słupeckie i Zeszytów Słupeckich. Autor wielu artykułów prezentujących twórców – amatorów poetów, malarzy nieprofesjonalnych. Współorganizator imprez kulturalnych. Organizator wycieczek dla członków oraz sympatykach Towarzystwa, do teatru, do miejsc związanych z polską historią, a także na dłuższe wyjazdy poza granice kraju. Do Włoch, do Lwowa, do Hiszpanii, Grecji, Chorwacji, Kopenhagi, Budapesztu, Pragi, Berlina czy Kopenhagi, w Sudety z wypadem do Drezna i Miśni, na Kaszuby, do Petersburga przez Wilno, Rygę, Talin, do Kazimierza Biskupiego, do Teatru Wielkiego w Poznaniu, kilkakrotnie do Teatru Muzycznego w Poznaniu, do Biniszewa, do Kinepolis w Poznaniu, do Warszawy, Bydgoszczy. Na koncerty Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Poznańskiej w Auli Uniwersyteckiej w Poznaniu. Do starych kościołów św. Wawrzyńca, św. Leonarda w Słupcy. Na piknik w Niezgodzie, w gospodarstwie agroturystycznym w Powidzu „na pyry” i w Stawisku, do F. Szulczyńskiego i do Chatki Ornitologa w Białobrzegach. Po starych cmentarzach Poznania, Gniezna, Woldenberga, Warszawy. Do Lednicy, Biskupina, zamku w Kurniku, pałaców w Warszawie, Rogalinie i Czerniejewie. Na wykopaliska na Rydlowej Górze w zakolu Warty pod Zagórowem czy Giecza. Do muzeów znajdujące się w miastach okalających Słupcę.

Współinicjator renowacji starych pomników na cmentarzu parafialnym w Słupcy, które w zaznaczyły swoją obecność w dziejach Słupcy. Np. pomnik nagrobny A. Szeluty, grobowiec z 1846 roku, mogiły powstańca styczniowego W. Olsztyńskiego, a także mogiły nauczyciela – patrioty Jana Paszkowskiego, grobu rodziny Kozickich – rodziców dowódcy słupeckich peowiaków z 1918 roku.

Współinicjator wydawnictw książkowych, broszurowych, kronik, albumów wydanych staraniem STS-K, wystaw, koncertów prelekcji. Organizator pięciu plenerów malarskich np. Pejzaże i zaułki Słupcy, Ziemia Słupecka 2007, Piękno Ziemi Słupeckiej, Krajobrazy nadwarciańskie. Inicjator powstania Uniwersytetu III Wieku w Słupcy. Członek Kapituły Gazety Słupeckiej dla Słupczanina Roku.

Korespondent Gazety Poznańskiej, publikował artykuły Przeglądzie Wielkopolskim, Kronikach Wielkopolskich, Przeglądzie Katolickim, Gazecie Słupeckiej, Kurierze Słupeckim.    

Sekretarz redakcji w latach 1996 – 2000 kwartalnika Wiadomości Słupeckie, współredagował Zeszyty Słupeckie, kronikarz 10 tomów kronik Słupeckiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego i wspólnie z żoną Jadwigą 19 tomów kronik parafii Bł. Michała Kozala Biskupa Męczennika w Słupcy (dane na rok 2013). Od 1996 r. autor i wydawca broszur „Z życia STS-K„ (12 woluminów). Współredaktor książki „Zasłużeni działacze Związku Nauczycielstwa Polskiego Województwa Konińskiego 1905-1977”. Autor biogramów w Słowniku biograficznym nauczycieli Wielkopolski Wschodniej.

Wyróżniony między innymi: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w1988, Brązowym w 1969, Srebrnym w 1981, Złotym w 1980,Krzyżem za Zasługi dla ZHP w 1974, Za Zasługi w rozwoju Województwa Poznańskiego” w 1974, Odznaką Honorową „Za Zasługi dla Województwa Konińskiego” w 1980, Złotą Odznaką ZNP w 1977, Odznaką za Zasługi dla ZHP Wielkopolskiej Chorągwi Srebrna Odznaką Honorowa w 1975, Za Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP” w1979, „Srebrną Lilijką – Protektorat Prezydenta RP nad Harcerstwem” z okazji 100 lecia Harcerstwa w 2013. Medalem 30-lecia Polski Ludowej w 1974, Medalem 40-lecia Polski Ludowej w1984, Odznaką Zasłużonego Działacza LZS w 1989, Honorową Odznaką za Zasługi w Sporcie Szkolnym w1987, Złotą Odznaką Honorową „Drużyn Młodzieżowych OSP” w 1970, Medal 100-lecia ZNP w1995, Pro bonitate fratibus allata (Dla czyniących dobro barciom) w 2009. Statuetką PZC w Słupcy za wkład pracy i pomoc drugiemu człowiekowi w 2009. Uhonorowany Odznaką Pamiątkową na  100-lecie Powstania Wielkopolskiego.

Wyróżniany przez PTTK, OSP, Naczelników Głównej Kwatery Związku Harcerstwa Polskiego, Komendantów Chorągwi Wielkopolskiej, Poznańskiej i Konińskiej ZHP, Inspektora Oświaty, Kuratora Oświaty i wielokrotnie przez Ministra Oświaty. Wyróżniony tytułem Niezwyczajny w ogólnopolskim plebiscycie Niezwyczajni 2018-2019. Uhonorowany w 2019 w Lublinie skautową laską przyjażni przez Instruktorów i Krąg Seniorów „Szaniec” z Lublina.

Nauczyciel, działacz ZNP – Rejonowy Koordynator Związku Nauczycielstwa Polskiego, sekretarz Parafialnego Zespołu Caritas i Rady Duszpasterskiej przy parafii Bł. M. Kozala w Słupcy, Komendant  Kręgu Seniorów ZHP w Słupcy.

Ojciec Magdaleny i Joanny, dziadek Jakuba, Aleksandra, Mikołaja i Szymona.

Ukończył Szkołę Podstawową w Zagórowie, Liceum Pedagogiczne w Poznaniu, Uniwersytet Adama Mickiewicza, Studia Podyplomowe Zarządzania Oświatą w Kaliszu.

Nauczyciel w Szkołach Podstawowych w Ratyniu i Kowalewie, Kierownik a potem Dyrektor Szkoły Podstawowej w Kotuni, Gminny Dyrektor Szkół Gminy Słupca, Inspektor Oświaty, Dyrektor Zespołu Ekonomicznego Szkół Gminy Słupca. Etatowy Członek Zarządu Miasta w Słupcy 1998 -2002.

Słupca, dnia 15 grudzień 2019 roku.

Szymkowiak Marian – Harcmistrz

Drużynowy starszoharcerski drużyny w Liceum Ogólnokształcącym w Słupcy. Członek władz Hufca ZHP w Słupcy i Chorągwi Konińskiej. Instruktor na obozach akcji letniej Hufca Słupca. Komendant obozów wędrownych dla harcerzy starszych z Liceum Ogólnokształcącego w Słupcy.
Otrzymuje Srebrną Odznakę Kadry Kształcącej; – R.L. 4/80 Komendanta Chorągwi Konin. Podharcmistrz Marian Szymkowiak – wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej członkiem Rady Hufca, członkiem Komendy Hufca Słupca; R.L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konin. Mianowany na funkcję kierownika referatu starszoharcerskiego w Hufcu ZHP Słupca; R.L. 5/82 Komendanta Chorągwi Konin. Otrzymuje stopień harcmistrza; R.L. 5/82 Komendanta Chorągwi Konin. Zostaje wyróżniony Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP”; R.L 7/83 Komendanta Chorągwi Konin. Wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej członkiem Rady Hufca Słupca; R.L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konin. Harcmistrz Marian Szymkowiak ze Słupcy wybrany na III Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Chorągwi Konińskiej sekretarzem Chorągwianej Komisji Rewizyjnej; R.L. 1/85 Komendanta Chorągwi Konin.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 lutego 2000r.

Śmiechowska Danuta – Podharcmistrzyni

Podharcmistrzyni Danuta Śmiechowska była członkiem Harcerskiego Klubu Krótkofalarskiego przy Liceum Ogólnokształcącym w Słupcy.
Przewodniczka Śmiechowska Danuta wybrana na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej na członka Komisji Instruktorskiej Hufca ZHP Słupca; R.L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konin. Wybrana na Zjeździe Hufca 22.10.1999r. na Komendantkę Hufca ZHP Słupca; R.L. 17/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Zaliczenie służby instruktorskiej za 1999/2000; R.L. 9/2000 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Zostaje w wyniku wyborów Nadzwyczajnego Zjazdu Hufca Słupca 11.05.2007r. wybrana na członka Komisji Rewizyjnej Hufca ZHP Słupca; R.L. 7/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Wybrana 23.11.2007r. na Zjeździe Hufca Przewodniczącą Komisji Rewizyjnej Hufca ZHP Słupca.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 stycznia 2008 roku.

Ulatowska Krysty­na – Podharcmistrzyni

Urodziła się  18 grudnia 1929 r. zmarła. 14 listopada 1986 r.

Instruktorka Hufca ZHP w Słupcy. Instruktor medyczny na bardzo wielu obozach Hufca ZHP w Słupcy.

Młodsza pielęgniarka w Ludwikowie w Sanatorium Przeciwgruźliczym dla Dzieci. Jako pielęgniarka dyplomowana – pracowała w Przychodni Obwodowej, w poradniach specjalistycznych Szpitala Powiatowego w Słupcy.

Hufiec Słupca, uczestniczyła w obozach harcerskich, opiekując się jako pielęgniarka harcerską dziatwą.

W roku 2006 umieszczona została Jej tabliczka epitafijna w Mauzoleum Harcerskim w Skulsku.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 15 września 2013 roku.

Winkler Stanisław – Harcmistrz

Harcmistrz Winkler Stanisław Hufiec Słupca, długoletni drużynowy w Wacławowie, zarejestrowany instruktor; R.L. 2/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 1960/61; R. L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, otrzymał Krzyż za zasługi dla ZHP; R.L. 1/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, członek Komisji Rewizyjnej Hufca Słupca; R. L.17/73 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 lutego 1974 roku.

Witkowski Mikołaj – Podharcmistrz

Od 1.12.1958r. pełni służbę instruktorską w Hufcu ZHP Słupca mianowany przewodnikiem; R. L. 12/58 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej z 15.12.1958r. Zaliczono służbę instruktorską za 1957/1958; R.L. 5/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Zaliczono służbę instruktorską za 1958/1959r.; R.L. 13/59 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Zarejestrowany instruktor; R. L. 2/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Otwarcie próby na podharcmistrza ze specjalnością harcerską; R. L. 4/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Przyznanie stopnia podharcmistrza ze specjalnością harcerską; R. L. 7/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Zaliczono służbę instruktorską za 1960/61 R. L. 12/61 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej. Drużynowy harcmistrzyni Jadwigi Kazimiery Szymańskiej z domu Wieczorek

Drużynowy w Lądku. Kwatermistrz na obozie letnim Hufca ZHP Słupca w 1962 w Czeszewie.

Został pochowany na cmentarzu w Lądku.

hm. Władysław Szymański

Słupca. dn. 25 stycznia 2013r.

Wisła Henryk – Harcmistrz

-Przewodnikowi Henrykowi Wiśle został przyznany stopień podharcmistrza przez Komendanta Chorągwi Konin – R. L. 2/80.

– Henryk Wisła podharcmistrz – wybrany na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej członkiem Rady Hufca i członkiem Komendy Hufca ZHP Słupca, R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konin.

-Phm. Henryk Wisła członek  Komisji Rewizyjnej Hufca Słupca, wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej – R. L. 8/84 z 30.10.1984 Komendanta Chorągwi Konin.

-Henryk Wisła phm. Hufiec Słupca – przyznanie stopnia harcmistrza; R. L. 7/89 Komendanta Chorągwi Konin.

-Henryk Wisła hm. Hufiec Słupca wybrana na Zjeździe  Hufca przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Hufca R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Konin.

-Wisła Henryk członek Komisji Rewizyjnej Hufca Słupca, wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo -Wyborczej – R. L. 8/84 KomendantaChorągwi Konin.

-Wisła Henryk phm. członek Komisji Rewizyjnej Hufca Słupca wybrany na Konferencji Sprawozdawczo –Wyborczej R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konin

-Wisła Henryk hm. Hufiec Słupca wybrany na Zjeździe Hufca Przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Hufca Słupca R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Konin.

-wzorowy i oddany harcerstwu instruktor Hufca ZHP w Słupcy. Uczestnik wspólnie z hm. Stanisławem Przydrygą – komendantem Hufca Słupca, grup zwiadowczych, które wyszukiwały miejsca na letnie obozy harcerskie. Wspierał w swych poczynaniach rozbudowę Stanicy Harcerskiej w Gaju. Wzorowo prowadził działalność kontrolną w hufcu Słupca.

-pełnił funkcje kwatermistrzowskie na zimowiskach harcerskich, Nieobozowej Akcji Letniej, obozach harcerskich w Miłkowie koło Karpacza, w Kobylcu koło Wągrowca. Był lubiany przez dzieci i instruktorów.

Zmarł w 2014r. pochowany na cmentarzu parafialnym w Słupcy.

hm. Władysław Szymański, były Przewodniczący Komisji Rewizyjnej ZHP Chorągwi Konińskiej

Słupca, dnia 30 maja 2014r.

Wolska Małgorzata – Podharcmistrzyni

Do harcerstwa wstąpiła w 1966 roku.

Przyrzeczenie złożyła 23 lipca 1966 roku. Zobowiązanie instruktorskie złożyła w lipcu 1974 roku.

Drużynowa w latach 1973-1981 R. L. 8/1975, R. L. 5/1976 i R. L. 1/1981 Komendanta Hufca w Strzałkowie. Namiestnik Referatu Zuchowego Hufca Strzałkowo w latach 1976 -1977 –  R. L. 8/1977 i R. L. 9/1977 Komendanta Hufca w Strzałkowie.

Powołana do Chorągwianego Sztabu Przeglądu Drużyn Zuchowych w Hufcu Strzałkowo R. L 5/83 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Uczestniczyła w CAS na kursie II^o w 1977 roku w Stęszewku i w Szkole Instruktorów Zuchowych w Oleśnicy w 1982 roku.

Uczestniczka spotkań seniorów harcerskich w Trzemesznie, Mogilnie, Skulsku, Funce, Wągrowcu.

Brała udział w Zlocie 100-lecia w Krakowie, Zlocie Seniorów w Warszawie, Łodzi, Zlocie 100-lecia harcerzy Wielkopolskich w Ostrowie Wielkopolskim.

Brała udział jako instruktor – drużynowa w obozach harcerskich w Smolnikach, Kierzu, Wadowicach – Stryszowie,  Kobylcu, Gaju.

Wyróżnienie Honorową odznaką „Za zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP” R. L. 7/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, uhonorowana Brązowym Krzyżem Zasług R. L. 5/85 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Skarbnik Harcerskiego Kręgu Seniorów  w Słupcy R. L. 10/2010 Komendanta Hufca w Koninie.

Nauczycielka matematyki.

hm.Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Wolski Andrzej – Harcmistrz

W latach 1966 – 1968 pełni funkcje przybocznego w Drużynie Łącznościowej w Liceum Ogólnokształcącym. Zobowiązanie instruktorskie złożył w 1968 roku.

W 1968 -1969 jest drużynowym Drużyny Łącznościowej, w latach 1971 -1976 przy LO w Słupcy.

Instruktor Inspektoratu Łączności Chorągwi Wielkopolskiej ZHP.

Od 1976 do 1978 pełni funkcję Sekretarza Harcerskiego „Klubu Łączności” w Słupcy.

Od 1982 do 1986 jest członkiem komendy Hufca ZHP w Słupcy (dwie kadencje). W latach 1984 – 1986 Przewodniczy Komisji Kształcenia i Stopni w Hufcu ZHP Słupca.

Stopnie instruktorskie zdobywa:  pwd. 22.06.68 roku – R. L. 3/1968, phm 25.02.1976 – R. L. 1/76, hm. 1.09.1978 – R. L. 3/1978.

Mianowany decyzją Komendanta Hufca ZHP w Słupcy na kierownika referatu harcerskiego R. L. 2/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej wybrany członkiem Rady Hufca Słupca R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Mianowany na funkcję kierownika referatu harcerskiego w hufcu Słupca R. L. 5/82 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Członek Komisji Stopni Instruktorskich Chorągwi Konin R. L 6/83 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrany na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej członkiem Rady Hufca, członkiem Komendy Hufca Słupca R. L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrany na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej członkiem Rady i Komendy Hufca Słupca R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrany na Zjeździe  Hufca członkiem Sądu Harcerskiego Hufiec Słupca R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Wybrany (wybory uzupełniające) 13.05.2005 na Nadzwyczajnym Zjeździe do HKR w Słupcy R. L. 11/2005 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Wybrany 11.05.2007 na Nadzwyczajnym Zjeździe na funkcję zastępcy przewodniczącego KRH Słupca R. L. 7/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Wybrany 23.11.2007 na Zjeździe Hufca Słupca zastępcą przewodniczącego KRH R. L. 15/2007 Komendanta Chorągwi Wielkopolskie.

Współorganizator wielu obozów harcerskich hufca Słupca, gdzie pełni funkcje oboźnego,  komendanta (Kobylec, Kierz, Wadowice).

Uczestnik Zlotu 100-lecia w Krakowie, Zlotu Seniorów w Warszawie, Łodzi, Zlotu 100-lecia harcerzy Wielkopolskich w Ostrowie Wielkopolskim.      Uczestnik spotkań seniorów harcerskich w Trzemesznie, Mogilnie, Skulsku, Mielnicy Dużej.

Uczestnik obozów szkoleniowych łącznościowych organizowanych przez Chorągiew Wielkopolską i Hufiec ZHP Rawicz.

Hm. Andrzej pracuje na falach krótkich i ultrakrótkich. Utrzymuje kontakt z wieloma operatorami głównie z Polski a w tym z radiostacjami obsługiwanymi przez instruktorów harcerskich. Przygoda ta zaczęła się dla niego w 1965 na obozie krótkofalarskim w Olejnicy gdzie przebywał wraz z Januszem i Lechem Jurdzińskimi – i jak mówi, w Harcerskim Klubie Łączności „SŁUPCA”  trwała do lat 90-tych poprzedniego stulecia i trwa nadal.

W latach 1978-2007 działał w Ochotniczej Straży Pożarnej w Stawie.

Wyróżniony w 1978 Brązowym Odznaczeniem im. Janka Krasickiego, w 1989 Srebrnym Krzyżem Zasługi, w 1979 Brązową Odznaką „Za Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP”, w 2000 Srebrnym Medalem „Za zasługi dla Pożarnictwa”. Odznaczony Krzyżem  „Za Zasługi dla ZHP” R. L 7/83 Komendanta Chorągwi Konińskie. Decyzją Przewodniczącego ZHP z 29.10.2012 zostaje wyróżniony Srebrnym Krzyżem „Za Zasługi dla ZHP” R. L. 15.12 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

Członek założyciel w 2000 roku Harcerskiego Kręgu Seniorów w Słupcy. Od początku członek Komendy Kręgu a od 19.10.2009 roku zastępca Komendanta Kręgu Seniorów w Słupcy – R. L 10/2010 Komendanta Hufca ZHP w Koninie.

Członek Kapituły przy Wspólnocie Skulskiej ZHP im. hm.  Antoniego Bogdańskiego.

Magister inżynier organizacji i zarządzania w przemyśle elektromaszynowym.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 października 2013 roku.

Woźniak Zdzisław – Harcmistrz

Harcmistrz Woźniak Zdzisław członek Rady Hufca, Przewodniczący Kręgu Instruktorskiego w Słupcy, zastępca komendant Hufca Słupca, inicjator budowy bazy harcerskiej w Gaju, Komendant na obozach akcji letniej Hufca ZHP Słupca, członek Harcerskiego Kręgu Seniorów w Słupcy.

Wybrany II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej na członek Rady Hufca Słupca; R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konin. Otrzymuje stopień podharcmistrza; R. L. 4/84 Komendanta Chorągwi Konin. Zostaje wyróżniony Honorową Odznaką „Za Zasługi w Rozwoju Konińskiej Chorągwi ZHP”; R. L. 7/84 Komendanta Chorągwi Konin. Wybrany na członka Rady Hufca Słupca na IX Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej; R. L. 8/84 Komendanta Chorągwi Konin. Powołany na członka Sztabu Chorągwianego XI Manewrów Techniczno-Obronnych; R. L.3/88 Komendanta Chorągwi Konin. Wybrana na członka Rady i Komendy Hufca ZHP w Słupcy na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej; R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konin. Otwarcie próby na harcmistrza; R. L. 4/87 Komendanta Chorągwi Konin. Zamknięcie próby na harcmistrza; R. L. 3/89 Komendanta Chorągwi Konin. Wybrany na Zjeździe Hufca Zastępcą Komendanta Hufca Słupca; R. L. 2/91 Komendanta Chorągwi Konin. Powołany członek sztabu Zlotu z okazji 80-lecia; R. L. 7/91 Komendanta Chorągwi Konin. Członek Hufcowej Komisji na Stopień Przewodnika w Słupcy; R. L. 5/94 Komendanta Chorągwi Konin. Harcmistrz Woźniak Zdzisław na IV Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej Chorągwi Konińskiej wybrany został na członka Chorągwianej Komisji Instruktorskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 marca 2014 roku

Zjeżdżałka Andrzej – Harcmistrz

Hufiec Pyzdry

Hm. Zjeżdżałka Andrzej został wyróżniony Krzyżem „Za zasługi dla ZHP” R. L. 1/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany (sekretarz) na II Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej do władz Hufcowej Komisji Rewizyjnej ZHP w Pyzdrach, R. L. 7/80 Komendanta Chorągwi Konińskiej, wybrany na III Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej do Rady Hufca Pyzdry R. L.8/84 Komendanta Chorągwi Konińskiej, członek Rady Hufca Pyzdry wybrany na Konferencji Sprawozdawczo-Wyborczej R. L. 7/88 Komendanta Chorągwi Konińskiej.

Komendant podobozu harcerskiego w 1976 Gądnie, zorganizowanego przez Hufiec ZHP Słupca.

Źródło: wypisy z rozkazów Komendantów Chorągwi Konińskiej.

Wyszukał hm. Władysław Szymański, komendant HKS w Słupcy

Słupca, dnia 15 stycznia 1989 roku.

Żminkowski Radosław – Przewodnik

Przewodnik Żminkowski Radosław, drużynowy, wybrany na Zjeździe Hufca 22.10.99 na członka Komendy Hufca; R.L. 17/99 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, wybrany na Nadzwyczajnym Zjeździe Komendantem Hufca ZHP Słupca; R.L. 5/2000 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej, zaliczono służbę instruktorską za 2000/2001; R.L. 10/2001 Komendanta Chorągwi Wielkopolskiej.

hm. Władysław Szymański

Słupca, dnia 25 kwietnia 2002 roku.